闲情赋
作者:沈与求 朝代:宋朝诗人
- 闲情赋原文:
- 问讯湖边春色,重来又是三年
一双舞燕,万点飞花,满地斜阳。
考所愿而必违,徒契契以苦心。拥劳情而罔诉,步容与于南林。栖木兰之遗露,翳青松之余阴。傥行行之有觌,交欣惧于中襟;竟寂寞而无见,独悁想以空寻。敛轻裾以复路,瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣,色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条,气凄凄而就寒,日负影以偕没,月媚景于云端。鸟凄声以孤归,兽索偶而不还。悼当年之晚暮,恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之,神飘飘而不安;若凭舟之失棹,譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩,北风凄凄,炯炯不寐,众念徘徊。起摄带以侍晨,繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣,笛流远以清哀;始妙密以闲和,终寥亮而藏摧。意夫人之在兹,托行云以送怀;行云逝而无语,时奄冉而就过。徒勤思而自悲,终阻山而滞河。迎清风以怯累,寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会,诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚,憩遥情于八遐。
野渡舟横,杨柳绿阴浓
当年不肯嫁春风,无端却被秋风误
激清音以感余,愿接膝以交言。欲自往以结誓,惧冒礼之为愆;待凤鸟以致辞,恐他人之我先。意惶惑而靡宁,魂须臾而九迁:愿在衣而为领,承华首之余芳;悲罗襟之宵离,怨秋夜之未央!愿在裳而为带,束窈窕之纤身;嗟温凉之异气,或脱故而服新!愿在发而为泽,刷玄鬓于颓肩;悲佳人之屡沐,从白水而枯煎!愿在眉而为黛,随瞻视以闲扬;悲脂粉之尚鲜,或取毁于华妆!愿在莞而为席,安弱体于三秋;悲文茵之代御,方经年而见求!愿在丝而为履,附素足以周旋;悲行止之有节,空委弃于床前!愿在昼而为影,常依形而西东;悲高树之多荫,慨有时而不同!愿在夜而为烛,照玉容于两楹;悲扶桑之舒光,奄灭景而藏明!愿在竹而为扇,含凄飙于柔握;悲白露之晨零,顾襟袖以缅邈!愿在木而为桐,作膝上之鸣琴;悲乐极以哀来,终推我而辍音!
思牵今夜肠应直,雨冷香魂吊书客
窣地春袍,嫩色宜相照
开轩面场圃,把酒话桑麻
霸图今已矣,驱马复归来
春色将阑,莺声渐老红英落尽青梅小
昨夜江边春水生,艨艟巨舰一毛轻
夫何瑰逸之令姿,独旷世以秀群。表倾城之艳色,期有德于传闻。佩鸣玉以比洁,齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内,负雅志于高云。悲晨曦之易夕,感人生之长勤;同一尽于百年,何欢寡而愁殷!褰朱帏而正坐,泛清瑟以自欣。送纤指之余好,攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄,含言笑而不分。曲调将半,景落西轩。悲商叩林,白云依山。仰睇天路,俯促鸣弦。神仪妩媚,举止详妍。
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。
- 闲情赋拼音解读:
- wèn xùn hú biān chūn sè,chóng lái yòu shì sān nián
yī shuāng wǔ yàn,wàn diǎn fēi huā,mǎn dì xié yáng。
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi,tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù,bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù,yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí,jiāo xīn jù yú zhōng jīn;jìng jì mò ér wú jiàn,dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù,zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù,sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo,qì qī qī ér jiù hán,rì fù yǐng yǐ xié méi,yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī,shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù,hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī,shén piāo piāo ér bù ān;ruò píng zhōu zhī shī zhào,pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān,běi fēng qī qī,jiǒng jiǒng bù mèi,zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén,fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng,dí liú yuǎn yǐ qīng āi;shǐ miào mì yǐ xián hé,zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī,tuō xíng yún yǐ sòng huái;xíng yún shì ér wú yǔ,shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi,zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi,jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì,sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng,qì yáo qíng yú bā xiá。
yě dù zhōu héng,yáng liǔ lǜ yīn nóng
dāng nián bù kěn jià chūn fēng,wú duān què bèi qiū fēng wù
jī qīng yīn yǐ gǎn yú,yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì,jù mào lǐ zhī wèi qiān;dài fèng niǎo yǐ zhì cí,kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng,hún xū yú ér jiǔ qiān:yuàn zài yī ér wèi lǐng,chéng huá shǒu zhī yú fāng;bēi luó jīn zhī xiāo lí,yuàn qiū yè zhī wèi yāng!yuàn zài shang ér wèi dài,shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn;jiē wēn liáng zhī yì qì,huò tuō gù ér fú xīn!yuàn zài fā ér wèi zé,shuā xuán bìn yú tuí jiān;bēi jiā rén zhī lǚ mù,cóng bái shuǐ ér kū jiān!yuàn zài méi ér wèi dài,suí zhān shì yǐ xián yáng;bēi zhī fěn zhī shàng xiān,huò qǔ huǐ yú huá zhuāng!yuàn zài guǎn ér wèi xí,ān ruò tǐ yú sān qiū;bēi wén yīn zhī dài yù,fāng jīng nián ér jiàn qiú!yuàn zài sī ér wèi lǚ,fù sù zú yǐ zhōu xuán;bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié,kōng wěi qì yú chuáng qián!yuàn zài zhòu ér wèi yǐng,cháng yī xíng ér xī dōng;bēi gāo shù zhī duō yīn,kǎi yǒu shí ér bù tóng!yuàn zài yè ér wèi zhú,zhào yù róng yú liǎng yíng;bēi fú sāng zhī shū guāng,yǎn miè jǐng ér cáng míng!yuàn zài zhú ér wèi shàn,hán qī biāo yú róu wò;bēi bái lù zhī chén líng,gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo!yuàn zài mù ér wèi tóng,zuò xī shàng zhī míng qín;bēi lè jí yǐ āi lái,zhōng tuī wǒ ér chuò yīn!
sī qiān jīn yè cháng yīng zhí,yǔ lěng xiāng hún diào shū kè
sū dì chūn páo,nèn sè yí xiāng zhào
kāi xuān miàn cháng pǔ,bǎ jiǔ huà sāng má
bà tú jīn yǐ yǐ,qū mǎ fù guī lái
chūn sè jiāng lán,yīng shēng jiàn lǎo hóng yīng luò jǐn qīng méi xiǎo
zuó yè jiāng biān chūn shuǐ shēng,méng chōng jù jiàn yī máo qīng
fū hé guī yì zhī lìng zī,dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè,qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié,qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi,fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī,gǎn rén shēng zhī zhǎng qín;tóng yī jǐn yú bǎi nián,hé huān guǎ ér chóu yīn!qiān zhū wéi ér zhèng zuò,fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo,nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn,hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn,jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín,bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù,fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi,jǔ zhǐ xiáng yán。
chū,zhāng héng zuò《dìng qíng fù》,cài yōng zuò《jìng qíng fù》,jiǎn yì cí ér zōng dàn bó,shǐ zé dàng yǐ sī lǜ,ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn,liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì,yì dài jì zuò;yīn bìng chù lèi,guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá,fù rǎn hàn wèi zhī;suī wén miào bù zú,shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 学者们涉猎的书籍虽然很多,但是还要从《六经》里考察真实可信的记载。《诗经》、《尚书》虽然残缺不全,但是还可以从记载虞、夏两代的文字中考察清楚。唐尧将要退位时,把帝位让给虞舜;虞舜把
⑴落絮:落下的杨花。⑵楚女:泛指江汉一带女子。凤皇:即凤凰。⑶“雷喧”句:波上鼓声如雷轰鸣。⑷龙争虎战:指诸侯王混战。中土:泛指中原。《淮南子·地形》:“正中冀州曰中土。
现在正是农历十二月的末尾,气候温和舒畅,旧居蓝田山很可以一游。您正在温习经书,仓猝中不敢打扰,就自行到山中,在感配寺休息,跟寺中主持一起吃完饭,便离开了。 我向北渡过深青
义渠国的国君来到魏国,公孙衍对他说:“道路遥远,今后我不太可能再看到您了,请让我告诉您事情的实情。”义渠君说:“愿意听听您的意见。”公孙衍说:“如果关东六国对秦国不发生讨伐的事情,
①临江仙:词牌名。②送光州曾使君:词题。光州,今河南潢川,南宋时期是接近金国的边防重镇。使君,汉唐以来,称州郡的长官为使君,此沿袭旧称。③武陵:地名,今湖南常德市。④星星:指头发花
相关赏析
- 古人学习知识是不遗余力的,终身为之奋斗,往往是年轻时开始努力,到了老年才取得成功。从书本上得到的知识终归是浅薄的,未能理解知识的真谛,要真正理解书中的深刻道理,必须亲身去实践,
段产对新城君说:“夜里行走的人能够不做好邪的事情,却不能让狗不冲自己狂叫。现在我处在郎中的地位,能够做到不在大王面前非议您,却不能让别人在您面前不诽谤我。希望您能明察。”
整体把握 本文所写的这件雕刻品,原材料是一个“长不盈寸”的桃核,刻而成舟,生动的表现了历史上一个著名的文学故事。舟上五人,须眉比见,其他如箬篷、窗、楫、壶、炉等,无不应有尽有;还
李广因个人怨恨杀了霸陵尉,上书给皇帝自己表明情况承认罪过。汉武帝回复他说:“报复怨恨、剪除祸害,这正是对将军你的期望。至于摘帽赤肋、叩头请罪,这难道是我的意图吗?”张敞杀了絮舜,上
武王问太公说:”将帅用什么办法来树立威信?用什么办法来体现圣明?用什么办法做到有禁必止,有令必行?”大公答道:“将帅通过诛杀地位高贵的人来树立威信,通过奖赏地位低下的人来体现圣明,
作者介绍
-
沈与求
沈与求(1086—1137)宋代大臣。字必先,号龟溪,湖州德清(今属浙江)人。政和五年进士。历官明州通判、监察御史、殿中侍御史、吏部尚书兼权翰林学士兼侍读,荆湖南路安抚使、镇江知府兼两浙西路安抚使、吏部尚书参知政事、明州知府、知枢密院事。著有《龟溪集》。
沈与求著有《龟溪集》十二卷,《四库总目》传于世。沈与求诗,以《四部丛刊续编》明刊《沈忠敏公龟溪集》为底本。校以影印文渊阁《四库全书》本(简称四库本)。新辑集外诗附於卷末。