段太尉逸事状
作者:元结 朝代:唐朝诗人
- 段太尉逸事状原文:
- 太尉始为泾州刺史时,汾阳王以副元帅居蒲。王子晞为尚书,领行营节度使,寓军邠州,纵士卒无赖。邠人偷嗜暴恶者,卒以货窜名军伍中,则肆志,吏不得问。日群行丐取于市,不嗛,辄奋击折人手足,椎釜鬲瓮盎盈道上,袒臂徐去,至撞杀孕妇人。邠宁节度使白孝德以王故,戚不敢言。
知是人家花落尽,菜畦今日蝶来多
淮西寓军帅尹少荣,刚直士也。入见谌,大骂曰:“汝诚人耶?泾州野如赭,人且饥死;而必得谷,又用大杖击无罪者。段公,仁信大人也,而汝不知敬。今段公唯一马,贱卖市谷入汝,汝又取不耻。凡为人傲天灾、犯大人、击无罪者,又取仁者谷,使主人出无马,汝将何以视天地,尚不愧奴隶耶!”谌虽暴抗,然闻言则大愧流汗,不能食,曰:“吾终不可以见段公!”一夕,自恨死。
有客踌躇,古庭空自吊孤影
言未毕,晞再拜曰:“公幸教晞以道,恩甚大,愿奉军以从。”顾叱左右曰:“皆解甲散还火伍中,敢哗者死!”太尉曰:“吾未晡食,请假设草具。”既食,曰:“吾疾作,愿留宿门下。”命持马者去,旦日来。遂卧军中。晞不解衣,戒候卒击柝卫太尉。旦,俱至孝德所,谢不能,请改过。邠州由是无祸。
白毛浮绿水,红掌拨清波
既署一月,晞军士十七人入市取酒,又以刃刺酒翁,坏酿器,酒流沟中。太尉列卒取十七人,皆断头注槊上,植市门外。晞一营大噪,尽甲。孝德震恐,召太尉曰:“将奈何?”太尉曰:“无伤也!请辞于军。”孝德使数十人从太尉,太尉尽辞去。解佩刀,选老躄者一人持马,至晞门下。甲者出,太尉笑且入曰:“杀一老卒,何甲也?吾戴吾头来矣!”甲者愕。因谕曰:“尚书固负若属耶?副元帅固负若属耶?奈何欲以乱败郭氏?为白尚书,出听我言。”晞出见太尉。太尉曰:“副元帅勋塞天地,当务始终。今尚书恣卒为暴,暴且乱,乱天子边,欲谁归罪?罪且及副元帅。今邠人恶子弟以货窜名军籍中,杀害人,如是不止,几日不大乱?大乱由尚书出,人皆曰尚书倚副元帅,不戢士。然则郭氏功名,其与存者几何?”
太尉逸事如右。元和九年月日,永州司马员外置同正员柳宗元谨上史馆。
梳洗罢,独倚望江楼
南陵水面漫悠悠,风紧云轻欲变秋
青青河畔草,郁郁园中柳
流水孤村,荒城古道
太尉自州以状白府,愿计事。至则曰:“天子以生人付公理,公见人被暴害,因恬然。且大乱,若何?”孝德曰:“愿奉教。”太尉曰:“某为泾州,甚适,少事;今不忍人无寇暴死,以乱天子边事。公诚以都虞候命某者,能为公已乱,使公之人不得害。”孝德曰:“幸甚!”如太尉请。
及太尉自泾州以司农征,戒其族:“过岐,朱泚幸致货币,慎勿纳。”及过,泚固致大绫三百匹。太尉婿韦晤坚拒,不得命。至都,太尉怒曰:“果不用吾言!”晤谢曰:“处贱无以拒也。”太尉曰:“然终不以在吾第。”以如司农治事堂,栖之梁木上。泚反,太尉终,吏以告泚,泚取视,其故封识具存。
来岁花前又是今年忆去年
江带峨眉雪,川横三峡流
先是,太尉在泾州为营田官。泾大将焦令谌取人田,自占数十顷,给与农,曰:“且熟,归我半。”是岁大旱,野无草,农以告谌。谌曰:“我知入数而已,不知旱也。”督责益急,农且饥死,无以偿,即告太尉。太尉判状辞甚巽,使人求谕谌。谌盛怒,召农者曰:“我畏段某耶?何敢言我!”取判铺背上,以大杖击二十,垂死,舆来庭中。太尉大泣曰:“乃我困汝!”即自取水洗去血,裂裳衣疮,手注善药,旦夕自哺农者,然后食。取骑马卖,市谷代偿,使勿知。
今之称太尉大节者出入,以为武人一时奋不虑死,以取名天下,不知太尉之所立如是。宗元尝出入岐周邠斄间,过真定,北上马岭,历亭障堡戍,窃好问老校退卒,能言其事。太尉为人姁姁,常低首拱手行步,言气卑弱,未尝以色待物;人视之,儒者也。遇不可,必达其志,决非偶然者。会州刺史崔公来,言信行直,备得太尉遗事,覆校无疑,或恐尚逸坠,未集太史氏,敢以状私于执事。谨状。
还怕两人俱薄命,再缘悭、剩月零风里
- 段太尉逸事状拼音解读:
- tài wèi shǐ wèi jīng zhōu cì shǐ shí,fén yáng wáng yǐ fù yuán shuài jū pú。wáng zǐ xī wèi shàng shū,lǐng xíng yíng jié dù shǐ,yù jūn bīn zhōu,zòng shì zú wú lài。bīn rén tōu shì bào è zhě,zú yǐ huò cuàn míng jūn wǔ zhōng,zé sì zhì,lì bù dé wèn。rì qún xíng gài qǔ yú shì,bù qiǎn,zhé fèn jī zhé rén shǒu zú,chuí fǔ gé wèng àng yíng dào shàng,tǎn bì xú qù,zhì zhuàng shā yùn fù rén。bīn níng jié dù shǐ bái xiào dé yǐ wáng gù,qī bù gǎn yán。
zhī shì rén jiā huā luò jǐn,cài qí jīn rì dié lái duō
huái xī yù jūn shuài yǐn shǎo róng,gāng zhí shì yě。rù jiàn chén,dà mà yuē:“rǔ chéng rén yé?jīng zhōu yě rú zhě,rén qiě jī sǐ;ér bì děi gǔ,yòu yòng dà zhàng jī wú zuì zhě。duàn gōng,rén xìn dà rén yě,ér rǔ bù zhī jìng。jīn duàn gōng wéi yī mǎ,jiàn mài shì gǔ rù rǔ,rǔ yòu qǔ bù chǐ。fán wéi rén ào tiān zāi、fàn dà rén、jī wú zuì zhě,yòu qǔ rén zhě gǔ,shǐ zhǔ rén chū wú mǎ,rǔ jiāng hé yǐ shì tiān dì,shàng bù kuì nú lì yé!”chén suī bào kàng,rán wén yán zé dà kuì liú hàn,bù néng shí,yuē:“wú zhōng bù kě yǐ jiàn duàn gōng!”yī xī,zì hèn sǐ。
yǒu kè chóu chú,gǔ tíng kōng zì diào gū yǐng
yán wèi bì,xī zài bài yuē:“gōng xìng jiào xī yǐ dào,ēn shén dà,yuàn fèng jūn yǐ cóng。”gù chì zuǒ yòu yuē:“jiē jiě jiǎ sàn hái huǒ wǔ zhōng,gǎn huā zhě sǐ!”tài wèi yuē:“wú wèi bū shí,qǐng jià shè cǎo jù。”jì shí,yuē:“wú jí zuò,yuàn liú sù mén xià。”mìng chí mǎ zhě qù,dàn rì lái。suì wò jūn zhōng。xī bù jiě yī,jiè hòu zú jī tuò wèi tài wèi。dàn,jù zhì xiào dé suǒ,xiè bù néng,qǐng gǎi guò。bīn zhōu yóu shì wú huò。
bái máo fú lǜ shuǐ,hóng zhǎng bō qīng bō
jì shǔ yī yuè,xī jūn shì shí qī rén rù shì qǔ jiǔ,yòu yǐ rèn cì jiǔ wēng,huài niàng qì,jiǔ liú gōu zhōng。tài wèi liè zú qǔ shí qī rén,jiē duàn tóu zhù shuò shàng,zhí shì mén wài。xī yī yíng dà zào,jǐn jiǎ。xiào dé zhèn kǒng,zhào tài wèi yuē:“jiāng nài hé?”tài wèi yuē:“wú shāng yě!qǐng cí yú jūn。”xiào dé shǐ shù shí rén cóng tài wèi,tài wèi jǐn cí qù。jiě pèi dāo,xuǎn lǎo bì zhě yī rén chí mǎ,zhì xī mén xià。jiǎ zhě chū,tài wèi xiào qiě rù yuē:“shā yī lǎo zú,hé jiǎ yě?wú dài wú tóu lái yǐ!”jiǎ zhě è。yīn yù yuē:“shàng shū gù fù ruò shǔ yé?fù yuán shuài gù fù ruò shǔ yé?nài hé yù yǐ luàn bài guō shì?wèi bái shàng shū,chū tīng wǒ yán。”xī chū jiàn tài wèi。tài wèi yuē:“fù yuán shuài xūn sāi tiān dì,dang wu shi zhong。jīn shàng shū zì zú wèi bào,bào qiě luàn,luàn tiān zǐ biān,yù shuí guī zuì?zuì qiě jí fù yuán shuài。jīn bīn rén è zǐ dì yǐ huò cuàn míng jūn jí zhōng,shā hài rén,rú shì bù zhǐ,jǐ rì bù dà luàn?dà luàn yóu shàng shū chū,rén jiē yuē shàng shū yǐ fù yuán shuài,bù jí shì。rán zé guō shì gōng míng,qí yǔ cún zhě jǐ hé?”
tài wèi yì shì rú yòu。yuán hé jiǔ nián yuè rì,yǒng zhōu sī mǎ yuán wài zhì tóng zhèng yuán liǔ zōng yuán jǐn shàng shǐ guǎn。
shū xǐ bà,dú yǐ wàng jiāng lóu
nán líng shuǐ miàn màn yōu yōu,fēng jǐn yún qīng yù biàn qiū
qīng qīng hé pàn cǎo,yù yù yuán zhōng liǔ
liú shuǐ gū cūn,huāng chéng gǔ dào
tài wèi zì zhōu yǐ zhuàng bái fǔ,yuàn jì shì。zhì zé yuē:“tiān zǐ yǐ shēng rén fù gōng lǐ,gōng jiàn rén bèi bào hài,yīn tián rán。qiě dà luàn,ruò hé?”xiào dé yuē:“yuàn fèng jiào。”tài wèi yuē:“mǒu wèi jīng zhōu,shén shì,shǎo shì;jīn bù rěn rén wú kòu bào sǐ,yǐ luàn tiān zǐ biān shì。gōng chéng yǐ dōu yú hòu mìng mǒu zhě,néng wéi gōng yǐ luàn,shǐ gōng zhī rén bù dé hài。”xiào dé yuē:“xìng shèn!”rú tài wèi qǐng。
jí tài wèi zì jīng zhōu yǐ sī nóng zhēng,jiè qí zú:“guò qí,zhū cǐ xìng zhì huò bì,shèn wù nà。”jí guò,cǐ gù zhì dà líng sān bǎi pǐ。tài wèi xù wéi wù jiān jù,bù dé mìng。zhì dōu,tài wèi nù yuē:“guǒ bù yòng wú yán!”wù xiè yuē:“chù jiàn wú yǐ jù yě。”tài wèi yuē:“rán zhōng bù yǐ zài wú dì。”yǐ rú sī nóng zhì shì táng,qī zhī liáng mù shàng。cǐ fǎn,tài wèi zhōng,lì yǐ gào cǐ,cǐ qǔ shì,qí gù fēng shí jù cún。
lái suì huā qián yòu shì jīn nián yì qù nián
jiāng dài é méi xuě,chuān héng sān xiá liú
xiān shì,tài wèi zài jīng zhōu wèi yíng tián guān。jīng dà jiàng jiāo lìng chén qǔ rén tián,zì zhàn shù shí qǐng,gěi yǔ nóng,yuē:“qiě shú,guī wǒ bàn。”shì suì dà hàn,yě wú cǎo,nóng yǐ gào chén。chén yuē:“wǒ zhī rù shù ér yǐ,bù zhī hàn yě。”dū zé yì jí,nóng qiě jī sǐ,wú yǐ cháng,jí gào tài wèi。tài wèi pàn zhuàng cí shén xùn,shǐ rén qiú yù chén。chén shèng nù,zhào nóng zhě yuē:“wǒ wèi duàn mǒu yé?hé gǎn yán wǒ!”qǔ pàn pù bèi shàng,yǐ dà zhàng jī èr shí,chuí sǐ,yú lái tíng zhōng。tài wèi dà qì yuē:“nǎi wǒ kùn rǔ!”jí zì qǔ shuǐ xǐ qù xuè,liè shang yī chuāng,shǒu zhù shàn yào,dàn xī zì bǔ nóng zhě,rán hòu shí。qǔ qí mǎ mài,shì gǔ dài cháng,shǐ wù zhī。
jīn zhī chēng tài wèi dà jié zhě chū rù,yǐ wéi wǔ rén yī shí fèn bù lǜ sǐ,yǐ qǔ míng tiān xià,bù zhī tài wèi zhī suǒ lì rú shì。zōng yuán cháng chū rù qí zhōu bīn lí jiān,guò zhēn dìng,běi shàng mǎ lǐng,lì tíng zhàng bǎo shù,qiè hǎo wèn lǎo xiào tuì zú,néng yán qí shì。tài wèi wéi rén xū xū,cháng dī shǒu gǒng shǒu xíng bù,yan qi bei ruo,wèi cháng yǐ sè dài wù;rén shì zhī,rú zhě yě。yù bù kě,bì dá qí zhì,jué fēi ǒu rán zhě。huì zhōu cì shǐ cuī gōng lái,yán xìn xíng zhí,bèi dé tài wèi yí shì,fù xiào wú yí,huò kǒng shàng yì zhuì,wèi jí tài shǐ shì,gǎn yǐ zhuàng sī yú zhí shì。jǐn zhuàng。
hái pà liǎng rén jù bó mìng,zài yuán qiān、shèng yuè líng fēng lǐ
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 桓公问管仲说:“治理国事的最佳办法,可以说给我听听么?”管仲回答说:“什么叫最佳办法?”桓公说:“秦奢教我说:‘不修饰车帷车盖,不大量添置衣服,女工的事业就不能发展。祭祀之礼不用牲
唐高宗显庆(656-661)年间,契丹等贵族集团,多次掳掠侵扰边境,东北辽阳一带战事不断。郑少府大致就是在此时远赴边疆从军的。骆宾王作为他的友人就写下了这首《送郑少府入辽共赋侠客远
这首诗是刘禹锡于公元824年(唐穆宗长庆四年)所作。是年,刘禹锡由夔州(治今重庆奉节)刺史调任和州(治今安徽和县)刺史,在沿江东下赴任的途中,经西塞山时,触景生情,抚今追昔,写下了
黄宗羲死后就葬在余姚城东南10公里的化安山下的龙山东南麓,现属陆埠镇十五岙村,为省级重点文物保护单位。古时候这一带三面青山环抱,林木葱郁,鸟语花香,景色宜人。正如先生诗中描述的:“
年少优游 杜甫因青少年时因家庭环境优越,因此过着较为安定富足的生活。他自小好学,七岁能作诗,“七龄思即壮,开口咏凤凰”,有志于“致君尧舜上,再使风俗淳”。他少年时也很顽皮,“忆年
相关赏析
- 这首诗是元和二年(807)作者任盩厔(今陕西周至)县尉时写的,是作者早期一首著名讽谕诗。这首诗叙事明白,结构自然,层次清楚,顺理成章。诗一开头,先交代背景,标明是五月麦收的农忙季节
黄帝道:宇宙深远广阔无边,五运循环不息。其中有盛衰的不同,随之而有损益的差别,请你告诉我五运中的平气,是怎样命名?怎样定其标志的?岐伯答道:你问得真有意义!所谓平气,木称为“敷和”
大成午从赵国而来,到了韩国对申不害说:“您让韩玉在赵国推重我,请允许我让赵王在韩国推重您,这样您就拥有了相当予掌握两个韩国的权力,而我也如同掌握了两个赵国的大权。
“捣练子”既是词牌,又是这首小词的题目。练是一种白丝熟绢,须用木杵在砧石上捶击而成;令指小令,是短歌的意思。作者在这首仅有二十七个字的小令中,着力表现秋夜捣练声给一个因孤独苦闷而彻
先播种后秋收 有个大的电器公司,其产品质量上乘,在国内外享有盛誉,急需扩大生产规模,但公司当时拿不出那么多的资金搞扩建项目,比较可行的办法是兼并其它的小企业,利用改造小企业原有的
作者介绍
-
元结
元结(719-772)字次山,号漫郎、聱叟,河南人,天宝进士。安史之乱后,以右金吾兵曹参军摄监察御史,充山南西道节度参谋;平乱有功。后任道州刺史,官至容管经略使。有《元次山集》。