答苏武书
作者:李曾伯 朝代:宋朝诗人
- 答苏武书原文:
- 佳人重劝千长寿柏叶椒花芬翠袖
燕忙莺懒芳残,正堤上、柳花飘坠
与子别后,益复无聊,上念老母,临年被戮;妻子无辜,并为鲸鲵;身负国恩,为世所悲。子归受荣,我留受辱,命也如何?身出礼义之乡,而入无知之俗;违弃君亲之恩,长为蛮夷之域,伤已!令先君之嗣,更成戎狄之族,又自悲矣。功大罪小,不蒙明察,孤负陵心区区之意。每一念至,忽然忘生。陵不难刺心以自明,刎颈以见志,顾国家于我已矣,杀身无益,适足增羞,故每攘臂忍辱,辙复苟活。左右之人,见陵如此,以为不入耳之欢,来相劝勉。异方之乐,只令人悲,增忉怛耳。
攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳
那里是清江江上村,香闺里冷落谁瞅问好一个憔悴的凭栏人
足下又云:“汉与功臣不薄。”子为汉臣,安得不云尔乎?昔萧樊囚絷,韩彭葅醢,晁错受戮,周魏见辜。其余佐命立功之士,贾谊亚夫之徒,皆信命世之才,抱将相之具,而受小人之谗,并受祸败之辱,卒使怀才受谤,能不得展。彼二子之遐举,谁不为之痛心哉?陵先将军,功略盖天地,义勇冠三军,徒失贵臣之意,刭身绝域之表。此功臣义士所以负戟而长叹者也。何谓不薄哉?且足下昔以单车之使,适万乘之虏。遭时不遇,至于伏剑不顾;流离辛苦,几死朔北之野。丁年奉使,皓首而归;老母终堂,生妻去帷。此天下所希闻,古今所未有也。蛮貊之人,尚犹嘉子之节,况为天下之主乎?陵谓足下当享茅土之荐,受千乘之赏。闻子之归,赐不过二百万,位不过典属国,无尺土之封,加子之勤。而妨功害能之臣,尽为万户侯;亲戚贪佞之类,悉为廊庙宰。子尚如此,陵复何望哉?且汉厚诛陵以不死,薄赏子以守节,欲使远听之臣望风驰命,此实难矣,所以每顾而不悔者也。陵虽孤恩,汉亦负德。昔人有言:“虽忠不烈,视死如归。”陵诚能安,而主岂复能眷眷乎?男儿生以不成名,死则葬蛮夷中,谁复能屈身稽颡,还向北阙,使刀笔之吏弄其文墨邪?愿足下勿复望陵。
崖崩路绝猿鸟去,惟有乔木搀天长
昔高皇帝以三十万众,困于平城。当此之时,猛将如云,谋臣如雨,然犹七日不食,仅乃得免。况当陵者,岂易为力哉?而执事者云云,苟怨陵以不死。然陵不死,罪也;子卿视陵,岂偷生之士而惜死之人哉?宁有背君亲,捐妻子而反为利者乎?然陵不死,有所为也,故欲如前书之言,报恩于国主耳,诚以虚死不如立节,灭名不如报德也。昔范蠡不殉会稽之耻,曹沬不死三败之辱,卒复勾践之仇,报鲁国之羞,区区之心,窃慕此耳。何图志未立而怨已成,计未从而骨肉受刑,此陵所以仰天椎心而泣血也。
天际疏星趁马,帘昼隙、冰弦三叠
昔先帝授陵步卒五千,出征绝域。五将失道,陵独遇战,而裹万里之粮,帅徒步之师;出天汉之外,入强胡之域;以五千之众,对十万之军;策疲乏之兵,当新羁之马。然犹斩将搴旗,追奔逐北,灭迹扫尘,斩其枭帅,使三军之士,视死如归。陵也不才,希当大任,意谓此时,功难堪矣。匈奴既败,举国兴师。更练精兵,强逾十万。单于临阵,亲自合围。客主之形,既不相如;步马之势,又甚悬绝。疲兵再战,一以当千,然犹扶乘创痛,决命争首。死伤积野,余不满百,而皆扶病,不任干戈,然陵振臂一呼,创病皆起,举刃指虏,胡马奔走。兵尽矢穷,人无尺铁,犹复徒首奋呼,争为先登。当此时也,天地为陵震怒,战士为陵饮血。单于谓陵不可复得,便欲引还,而贼臣教之,遂使复战,故陵不免耳。
勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?
嗟乎子卿,人之相知,贵相知心,前书仓卒,未尽所怀,故复略而言之。
花渐凋疏不耐风,画帘垂地晚重工,堕阶萦藓舞愁红
子卿足下:
自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。终日无睹,但见异类。韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。举目言笑,谁与为欢?胡地玄冰,边土惨裂,但闻悲风萧条之声。凉秋九月,塞外草衰。夜不能寐,侧耳远听,胡笳互动,牧马悲鸣,吟啸成群,边声四起。晨坐听之,不觉泪下。嗟乎子卿,陵独何心,能不悲哉!
四海无闲田,农夫犹饿死
稻花香里说丰年,听取蛙声一片。
一曲新词酒一杯,去年天气旧亭台
嗟乎子卿,夫复何言?相去万里,人绝路殊。生为别世之人,死为异域之鬼。长与足下生死辞矣。幸谢故人,勉事圣君。足下胤子无恙,勿以为念。努力自爱,时因北风,复惠德音。李陵顿首。
- 答苏武书拼音解读:
- jiā rén zhòng quàn qiān cháng shòu bǎi yè jiāo huā fēn cuì xiù
yàn máng yīng lǎn fāng cán,zhèng dī shàng、liǔ huā piāo zhuì
yǔ zi bié hòu,yì fù wú liáo,shàng niàn lǎo mǔ,lín nián bèi lù;qī zǐ wú gū,bìng wèi jīng ní;shēn fù guó ēn,wèi shì suǒ bēi。zi guī shòu róng,wǒ liú shòu rǔ,mìng yě rú hé?shēn chū lǐ yì zhī xiāng,ér rù wú zhī zhī sú;wéi qì jūn qīn zhī ēn,zhǎng wèi mán yí zhī yù,shāng yǐ!lìng xiān jūn zhī sì,gèng chéng róng dí zhī zú,yòu zì bēi yǐ。gōng dà zuì xiǎo,bù méng míng chá,gū fù líng xīn qū qū zhī yì。měi yī niàn zhì,hū rán wàng shēng。líng bù nán cì xīn yǐ zì míng,wěn jǐng yǐ jiàn zhì,gù guó jiā yú wǒ yǐ yǐ,shā shēn wú yì,shì zú zēng xiū,gù měi rǎng bì rěn rǔ,zhé fù gǒu huó。zuǒ yòu zhī rén,jiàn líng rú cǐ,yǐ wéi bù rù ěr zhī huān,lái xiāng quàn miǎn。yì fāng zhī lè,zhǐ lìng rén bēi,zēng dāo dá ěr。
pān chū qiáng duǒ duǒ huā,zhé lín lù zhī zhī liǔ
nà lǐ shì qīng jiāng jiāng shàng cūn,xiāng guī lǐ lěng luò shuí chǒu wèn hǎo yí gè qiáo cuì de píng lán rén
zú xià yòu yún:“hàn yǔ gōng chén bù báo。”zi wèi hàn chén,ān dé bù yún ěr hū?xī xiāo fán qiú zhí,hán péng zū hǎi,cháo cuò shòu lù,zhōu wèi jiàn gū。qí yú zuǒ mìng lì gōng zhī shì,jiǎ yì yà fū zhī tú,jiē xìn mìng shì zhī cái,bào jiàng xiàng zhī jù,ér shòu xiǎo rén zhī chán,bìng shòu huò bài zhī rǔ,zú shǐ huái cái shòu bàng,néng bù dé zhǎn。bǐ èr zi zhī xiá jǔ,shuí bù wéi zhī tòng xīn zāi?líng xiān jiāng jūn,gōng lüè gài tiān dì,yì yǒng guàn sān jūn,tú shī guì chén zhī yì,jǐng shēn jué yù zhī biǎo。cǐ gōng chén yì shì suǒ yǐ fù jǐ ér cháng tàn zhě yě。hé wèi bù báo zāi?qiě zú xià xī yǐ dān chē zhī shǐ,shì wàn shèng zhī lǔ。zāo shí bù yù,zhì yú fú jiàn bù gù;liú lí xīn kǔ,jǐ sǐ shuò běi zhī yě。dīng nián fèng shǐ,hào shǒu ér guī;lǎo mǔ zhōng táng,shēng qī qù wéi。cǐ tiān xià suǒ xī wén,gǔ jīn suǒ wèi yǒu yě。mán mò zhī rén,shàng yóu jiā zi zhī jié,kuàng wèi tiān xià zhī zhǔ hū?líng wèi zú xià dāng xiǎng máo tǔ zhī jiàn,shòu qiān shèng zhī shǎng。wén zi zhī guī,cì bù guò èr bǎi wàn,wèi bù guò diǎn shǔ guó,wú chǐ tǔ zhī fēng,jiā zi zhī qín。ér fáng gōng hài néng zhī chén,jǐn wèi wàn hù hòu;qīn qī tān nìng zhī lèi,xī wèi láng miào zǎi。zi shàng rú cǐ,líng fù hé wàng zāi?qiě hàn hòu zhū líng yǐ bù sǐ,báo shǎng zi yǐ shǒu jié,yù shǐ yuǎn tīng zhī chén wàng fēng chí mìng,cǐ shí nán yǐ,suǒ yǐ měi gù ér bù huǐ zhě yě。líng suī gū ēn,hàn yì fù dé。xī rén yǒu yán:“suī zhōng bù liè,shì sǐ rú guī。”líng chéng néng ān,ér zhǔ qǐ fù néng juàn juàn hū?nán ér shēng yǐ bù chéng míng,sǐ zé zàng mán yí zhōng,shuí fù néng qū shēn jī sǎng,hái xiàng běi quē,shǐ dāo bǐ zhī lì nòng qí wén mò xié?yuàn zú xià wù fù wàng líng。
yá bēng lù jué yuán niǎo qù,wéi yǒu qiáo mù chān tiān cháng
xī gāo huáng dì yǐ sān shí wàn zhòng,kùn yú píng chéng。dāng cǐ zhī shí,měng jiàng rú yún,móu chén rú yǔ,rán yóu qī rì bù shí,jǐn nǎi dé miǎn。kuàng dāng líng zhě,qǐ yì wéi lì zāi?ér zhí shì zhě yún yún,gǒu yuàn líng yǐ bù sǐ。rán líng bù sǐ,zuì yě;zi qīng shì líng,qǐ tōu shēng zhī shì ér xī sǐ zhī rén zāi?níng yǒu bèi jūn qīn,juān qī zǐ ér fǎn wèi lì zhě hū?rán líng bù sǐ,yǒu suǒ wéi yě,gù yù rú qián shū zhī yán,bào ēn yú guó zhǔ ěr,chéng yǐ xū sǐ bù rú lì jié,miè míng bù rú bào dé yě。xī fàn lǐ bù xùn kuài jī zhī chǐ,cáo mèi bù sǐ sān bài zhī rǔ,zú fù gōu jiàn zhī chóu,bào lǔ guó zhī xiū,qū qū zhī xīn,qiè mù cǐ ěr。hé tú zhì wèi lì ér yuàn yǐ chéng,jì wèi cóng ér gǔ ròu shòu xíng,cǐ líng suǒ yǐ yǎng tiān chuí xīn ér qì xuè yě。
tiān jì shū xīng chèn mǎ,lián zhòu xì、bīng xián sān dié
xī xiān dì shòu líng bù zú wǔ qiān,chū zhēng jué yù。wǔ jiāng shī dào,líng dú yù zhàn,ér guǒ wàn lǐ zhī liáng,shuài tú bù zhī shī;chū tiān hàn zhī wài,rù qiáng hú zhī yù;yǐ wǔ qiān zhī zhòng,duì shí wàn zhī jūn;cè pí fá zhī bīng,dāng xīn jī zhī mǎ。rán yóu zhǎn jiàng qiān qí,zhuī bēn zhú běi,miè jī sǎo chén,zhǎn qí xiāo shuài,shǐ sān jūn zhī shì,shì sǐ rú guī。líng yě bù cái,xī dāng dà rèn,yì wèi cǐ shí,gōng nán kān yǐ。xiōng nú jì bài,jǔ guó xīng shī。gèng liàn jīng bīng,qiáng yú shí wàn。chán yú lín zhèn,qīn zì hé wéi。kè zhǔ zhī xíng,jì bù xiàng rú;bù mǎ zhī shì,yòu shén xuán jué。pí bīng zài zhàn,yī yǐ dāng qiān,rán yóu fú chéng chuāng tòng,jué mìng zhēng shǒu。sǐ shāng jī yě,yú bù mǎn bǎi,ér jiē fú bìng,bù rèn gān gē,rán líng zhèn bì yī hū,chuàng bìng jiē qǐ,jǔ rèn zhǐ lǔ,hú mǎ bēn zǒu。bīng jǐn shǐ qióng,rén wú chǐ tiě,yóu fù tú shǒu fèn hū,zhēng wèi xiān dēng。dāng cǐ shí yě,tiān dì wèi líng zhèn nù,zhàn shì wèi líng yǐn xuè。chán yú wèi líng bù kě fù dé,biàn yù yǐn hái,ér zéi chén jiào zhī,suì shǐ fù zhàn,gù líng bù miǎn ěr。
qín xuān lìng dé,cè míng qīng shí,róng wèn xiū chàng,xìng shèn xìng shèn。yuǎn tuō yì guó,xī rén suǒ bēi,wàng fēng huái xiǎng,néng bù yī yī?xī zhě bù yí,yuǎn rǔ hái dá,wèi huì qín qín,yǒu yú gǔ ròu,líng suī bù mǐn,néng bù kǎi rán?
jiē hū zi qīng,rén zhī xiāng zhī,guì xiāng zhī xīn,qián shū cāng cù,wèi jǐn suǒ huái,gù fù lüè ér yán zhī。
huā jiàn diāo shū bù nài fēng,huà lián chuí dì wǎn zhòng gōng,duò jiē yíng xiǎn wǔ chóu hóng
zi qīng zú xià:
zì cóng chū jiàng,yǐ zhì jīn rì,shēn zhī qióng kùn,dú zuò chóu kǔ。zhōng rì wú dǔ,dàn jiàn yì lèi。wéi gōu cuì mù,yǐ yù fēng yǔ;shān ròu lào jiāng,yǐ chōng jī kě。jǔ mù yán xiào,shuí yǔ wèi huān?hú dì xuán bīng,biān tǔ cǎn liè,dàn wén bēi fēng xiāo tiáo zhī shēng。liáng qiū jiǔ yuè,sài wài cǎo shuāi。yè bù néng mèi,cè ěr yuǎn tīng,hú jiā hù dòng,mù mǎ bēi míng,yín xiào chéng qún,biān shēng sì qǐ。chén zuò tīng zhī,bù jué lèi xià。jiē hū zi qīng,líng dú hé xīn,néng bù bēi zāi!
sì hǎi wú xián tián,nóng fū yóu è sǐ
dào huā xiāng lǐ shuō fēng nián,tīng qǔ wā shēng yī piàn。
yī qǔ xīn cí jiǔ yī bēi,qù nián tiān qì jiù tíng tái
jiē hū zi qīng,fū fù hé yán?xiāng qù wàn lǐ,rén jué lù shū。shēng wèi bié shì zhī rén,sǐ wèi yì yù zhī guǐ。zhǎng yǔ zú xià shēng sǐ cí yǐ。xìng xiè gù rén,miǎn shì shèng jūn。zú xià yìn zi wú yàng,wù yǐ wéi niàn。nǔ lì zì ài,shí yīn běi fēng,fù huì dé yīn。lǐ líng dùn shǒu。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 樗里子,名叫疾,是秦惠王的弟弟,与惠王同父异母。他的母亲是韩国女子。樗里子待人接物能说会道,足智多谋,所以秦人都称他是个“智囊”人物。 秦惠王八年(前330),樗里子封为右更爵位
“曾经沧海难为水,除却巫山不是云。”这句话的意思:经历过无比深广的沧海的人,别处的水再难以吸引他;除了云蒸霞蔚的巫山之云,别处的云都黯然失色。以沧海之水和巫山之云隐喻爱情之深广笃厚
爱民所必需具备的修养除了要做到人与人之间的相互尊崇,相互推许,戒“贪”外,还有一条就是讲“守职”。一个士兵没有守好自己的职责就要被开除,那么一个地方长官呢?一个国君呢?是不是也要被
此词借春景以抒怀。连番风雨,红紫狼藉,极目天涯,惟见濛濛飞絮。回首旧游,令人心惊,不禁感慨万千。全词含蓄蕴藉,寄寓殊深。写景抒情,细腻逼真,极有感染力。
杨果是由金入元的散曲作家。这支小令写思妇思念丈夫。曲子首句“碧湖湖上柳阴阴”是说:想起绿树成荫的湖畔,折柳送别的场所,能想起多少故事。这就仿佛是当代人的火车站情结一般。“人影澄波浸
相关赏析
- 《士农必用》:缲丝的诀窍,最重要的是要使缲出的丝细、圆、均匀、紧实,不要有有紧有松,不均匀的情况、节核,节,指接头;核,指疙疸。粗劣不匀。用生茧缲丝为最好,如人手不够忙不过来,
读了这个故事,很让我们疑心,这是否是后来添加上去的,因为伍员,也就是伍子胥,真的是料事如神,越王勾践卧薪尝胆,十年生聚,十年教训,竟然 就在二十年后灭掉了吴国,应了伍子胥的预言。当
黄帝即天子位的第十五年,因天下百姓拥戴自己而十分高兴,于是就保养身体,兴歌舞娱悦耳目,调美味温饱鼻口,然而却弄得肌肤枯焦,面色霉黑,头脑昏乱,心绪恍惚。又过了十五年,因忧虑天下得不
《青松》一题,是《冬夜杂咏》中的首篇。《冬夜杂咏》这一组诗最初发表于《诗刊》1962年第一期上。共12题19首,这里选其中一首。发表时有小序云:一九六〇年冬夜大雪,长夜不寐。起坐写
初十日早晨很冷。从北门出去,走半里,经过南门,转向西南上坡。一里,有座桥横跨溪上,名南门桥。〔志书称承恩桥。〕过了桥,往南上坡,一里,登上坡,靠着西山往南走、三里,山坞从南边伸来,
作者介绍
-
李曾伯
李曾伯(1198~1265至1275间) 南宋词人。字长孺,号可斋。原籍覃怀(今河南沁阳附近)。南渡后寓居嘉兴(今属浙江)。