洛神赋
作者:李伯瞻 朝代:元朝诗人
- 洛神赋原文:
- 山不在高,有仙则名水不在深,有龙则灵
叠嶂西驰,万马回旋,众山欲东
莲渚收香,兰皋浮爽,凉思顿欺班扇
于是背下陵高,足往神留。遗情想像,顾望怀愁。冀灵体之复形,御轻舟而上溯。浮长川而忘返,思绵绵而增慕。夜耿耿而不寐,沾繁霜而至曙。命仆夫而就驾,吾将归乎东路。揽騑辔以抗策,怅盘桓而不能去。
运往无淹物,年逝觉已催
秋霜切玉剑,落日明珠袍
此花此叶常相映,翠减红衰愁杀人
夜来小雨新霁,双燕舞风斜
地白风色寒,雪花大如手
于是屏翳收风,川后静波。冯夷鸣鼓,女娲清歌。腾文鱼以警乘,鸣玉鸾以偕逝。六龙俨其齐首,载云车之容裔。鲸鲵踊而夹毂,水禽翔而为卫。于是越北沚,过南冈,纡素领,回清阳,动朱唇以徐言,陈交接之大纲。恨人神之道殊兮,怨盛年之莫当。抗罗袂以掩涕兮,泪流襟之浪浪。悼良会之永绝兮,哀一逝而异乡。无微情以效爱兮,献江南之明珰。虽潜处于太阴,长寄心于君王。忽不悟其所舍,怅神宵而蔽光。
余情悦其淑美兮,心振荡而不怡。无良媒以接欢兮,托微波而通辞。愿诚素之先达兮,解玉佩以要之。嗟佳人之信修,羌习礼而明诗。抗琼珶以和予兮,指潜渊而为期。执眷眷之款实兮,惧斯灵之我欺。感交甫之弃言兮,怅犹豫而狐疑。收和颜而静志兮,申礼防以自持。
余告之曰:其形也,翩若惊鸿,婉若游龙,荣曜秋菊,华茂春松。髣髴兮若轻云之蔽月,飘飖兮若流风之回雪。远而望之,皎若太阳升朝霞。迫而察之,灼若芙蕖出渌波。秾纤得衷,修短合度。肩若削成,腰如约素。延颈秀项,皓质呈露,芳泽无加,铅华弗御。云髻峨峨,修眉联娟,丹唇外朗,皓齿内鲜。明眸善睐,靥辅承权,瓌姿艳逸,仪静体闲。柔情绰态,媚于语言。奇服旷世,骨象应图。披罗衣之璀粲兮,珥瑶碧之华琚。戴金翠之首饰,缀明珠以耀躯。践远游之文履,曳雾绡之轻裾。微幽兰之芳蔼兮,步踟蹰于山隅。于是忽焉纵体,以遨以嬉。左倚采旄,右荫桂旗。攘皓腕于神浒兮,采湍濑之玄芝。
九衢雪小,千门月淡,元宵灯近
于是洛灵感焉,徙倚彷徨。神光离合,乍阴乍阳。竦轻躯以鹤立,若将飞而未翔。践椒涂之郁烈,步蘅薄而流芳。超长吟以永慕兮,声哀厉而弥长。 尔乃众灵杂遝,命俦啸侣。或戏清流,或翔神渚。或采明珠,或拾翠羽。从南湘之二妃,携汉滨之游女。叹匏瓜之无匹兮,咏牵牛之独处。扬轻袿之猗靡兮,翳修袖以延伫。体迅飞凫,飘忽若神。凌波微步,罗袜生尘。动无常则,若危若安。进止难期,若往若还。转眄流精,光润玉颜。含辞未吐,气若幽兰。华容婀娜,令我忘餐。
何时一樽酒,重与细论文
黄初三年,余朝京师,还济洛川。古人有言,斯水之神,名曰宓妃。感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:
余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。日既西倾,车殆马烦。尔乃税驾乎蘅皋,秣驷乎芝田,容与乎阳林,流眄乎洛川。于是精移神骇,忽焉思散。俯则未察,仰以殊观。睹一丽人,于岩之畔。乃援御者而告之曰:“尔有觌于彼者乎?彼何人斯,若此之艳也!”御者对曰:“臣闻河洛之神,名曰宓妃。然则君王所见,无乃是乎?其状若何,臣愿闻之。”
- 洛神赋拼音解读:
- shān bù zài gāo,yǒu xiān zé míng shuǐ bù zài shēn,yǒu lóng zé líng
dié zhàng xī chí,wàn mǎ huí xuán,zhòng shān yù dōng
lián zhǔ shōu xiāng,lán gāo fú shuǎng,liáng sī dùn qī bān shàn
yú shì bèi xià líng gāo,zú wǎng shén liú。yí qíng xiǎng xiàng,gù wàng huái chóu。jì líng tǐ zhī fù xíng,yù qīng zhōu ér shàng sù。fú cháng chuān ér wàng fǎn,sī mián mián ér zēng mù。yè gěng gěng ér bù mèi,zhān fán shuāng ér zhì shǔ。mìng pū fū ér jiù jià,wú jiāng guī hū dōng lù。lǎn fēi pèi yǐ kàng cè,chàng pán huán ér bù néng qù。
yùn wǎng wú yān wù,nián shì jué yǐ cuī
qiū shuāng qiè yù jiàn,luò rì míng zhū páo
cǐ huā cǐ yè cháng xiāng yìng,cuì jiǎn hóng shuāi chóu shā rén
yè lái xiǎo yǔ xīn jì,shuāng yàn wǔ fēng xié
dì bái fēng sè hán,xuě huā dà rú shǒu
yú shì píng yì shōu fēng,chuān hòu jìng bō。féng yí míng gǔ,nǚ wā qīng gē。téng wén yú yǐ jǐng chéng,míng yù luán yǐ xié shì。liù lóng yǎn qí qí shǒu,zài yún chē zhī róng yì。jīng ní yǒng ér jiā gǔ,shuǐ qín xiáng ér wèi wèi。yú shì yuè běi zhǐ,guò nán gāng,yū sù lǐng,huí qīng yáng,dòng zhū chún yǐ xú yán,chén jiāo jiē zhī dà gāng。hèn rén shén zhī dào shū xī,yuàn shèng nián zhī mò dāng。kàng luó mèi yǐ yǎn tì xī,lèi liú jīn zhī làng làng。dào liáng huì zhī yǒng jué xī,āi yī shì ér yì xiāng。wú wēi qíng yǐ xiào ài xī,xiàn jiāng nán zhī míng dāng。suī qián chǔ yú tài yīn,zhǎng jì xīn yú jūn wáng。hū bù wù qí suǒ shě,chàng shén xiāo ér bì guāng。
yú qíng yuè qí shū měi xī,xīn zhèn dàng ér bù yí。wú liáng méi yǐ jiē huān xī,tuō wēi bō ér tōng cí。yuàn chéng sù zhī xiān dá xī,jiě yù pèi yǐ yào zhī。jiē jiā rén zhī xìn xiū,qiāng xí lǐ ér míng shī。kàng qióng dì yǐ hé yǔ xī,zhǐ qián yuān ér wéi qī。zhí juàn juàn zhī kuǎn shí xī,jù sī líng zhī wǒ qī。gǎn jiāo fǔ zhī qì yán xī,chàng yóu yù ér hú yí。shōu hé yán ér jìng zhì xī,shēn lǐ fáng yǐ zì chí。
yú gào zhī yuē:qí xíng yě,piān ruò jīng hóng,wǎn ruò yóu lóng,róng yào qiū jú,huá mào chūn sōng。fǎng fú xī ruò qīng yún zhī bì yuè,piāo yáo xī ruò liú fēng zhī huí xuě。yuǎn ér wàng zhī,jiǎo ruò tài yáng shēng zhāo xiá。pò ér chá zhī,zhuó ruò fú qú chū lù bō。nóng xiān dé zhōng,xiū duǎn hé dù。jiān ruò xuē chéng,yāo rú yuē sù。yán jǐng xiù xiàng,hào zhì chéng lù,fāng zé wú jiā,qiān huá fú yù。yún jì é é,xiū méi lián juān,dān chún wài lǎng,hào chǐ nèi xiān。míng móu shàn lài,yè fǔ chéng quán,guī zī yàn yì,yí jìng tǐ xián。róu qíng chuò tài,mèi yú yǔ yán。qí fú kuàng shì,gǔ xiàng yīng tú。pī luó yī zhī cuǐ càn xī,ěr yáo bì zhī huá jū。dài jīn cuì zhī shǒu shì,zhuì míng zhū yǐ yào qū。jiàn yuǎn yóu zhī wén lǚ,yè wù xiāo zhī qīng jū。wēi yōu lán zhī fāng ǎi xī,bù chí chú yú shān yú。yú shì hū yān zòng tǐ,yǐ áo yǐ xī。zuǒ yǐ cǎi máo,yòu yīn guì qí。rǎng hào wàn yú shén hǔ xī,cǎi tuān lài zhī xuán zhī。
jiǔ qú xuě xiǎo,qiān mén yuè dàn,yuán xiāo dēng jìn
yú shì luò líng gǎn yān,xǐ yǐ páng huáng。shén guāng lí hé,zhà yīn zhà yáng。sǒng qīng qū yǐ hè lì,ruò jiāng fēi ér wèi xiáng。jiàn jiāo tú zhī yù liè,bù héng báo ér liú fāng。chāo cháng yín yǐ yǒng mù xī,shēng āi lì ér mí zhǎng。 ěr nǎi zhòng líng zá tà,mìng chóu xiào lǚ。huò xì qīng liú,huò xiáng shén zhǔ。huò cǎi míng zhū,huò shí cuì yǔ。cóng nán xiāng zhī èr fēi,xié hàn bīn zhī yóu nǚ。tàn páo guā zhī wú pǐ xī,yǒng qiān niú zhī dú chǔ。yáng qīng guī zhī yī mí xī,yì xiū xiù yǐ yán zhù。tǐ xùn fēi fú,piāo hū ruò shén。líng bō wēi bù,luó wà shēng chén。dòng wú cháng zé,ruò wēi ruò ān。jìn zhǐ nán qī,ruò wǎng ruò hái。zhuǎn miǎn liú jīng,guāng rùn yù yán。hán cí wèi tǔ,qì ruò yōu lán。huá róng ē nuó,lìng wǒ wàng cān。
hé shí yī zūn jiǔ,zhòng yǔ xì lùn wén
huáng chū sān nián,yú cháo jīng shī,hái jì luò chuān。gǔ rén yǒu yán,sī shuǐ zhī shén,míng yuē fú fēi。gǎn sòng yù duì chǔ wáng shén nǚ zhī shì,suì zuò sī fù,qí cí yuē:
yú cóng jīng yù,yán guī dōng fān,bèi yī quē ,yuè huán yuán,jīng tōng gǔ,líng jǐng shān。rì jì xī qīng,chē dài mǎ fán。ěr nǎi shuì jià hū héng gāo,mò sì hū zhī tián,róng yǔ hū yáng lín,liú miǎn hū luò chuān。yú shì jīng yí shén hài,hū yān sī sàn。fǔ zé wèi chá,yǎng yǐ shū guān。dǔ yī lì rén,yú yán zhī pàn。nǎi yuán yù zhě ér gào zhī yuē:“ěr yǒu dí yú bǐ zhě hū?bǐ hé rén sī,ruò cǐ zhī yàn yě!”yù zhě duì yuē:“chén wén hé luò zhī shén,míng yuē fú fēi。rán zé jūn wáng suǒ jiàn,wú nǎi shì hū?qí zhuàng ruò hé,chén yuàn wén zhī。”
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 提起清人王士祯,人们最容易想到的是“三柳”——“《秋柳》诗”、“秋柳诗社”、“秋柳园”。王士祯是清初杰出的诗人。他自幼聪慧过人,尤喜赋诗。他少年时在济南居住,向以济南人自称,一生写
明崇祯十年(1637)顾贞观出生于无锡。曾祖顾宪成,是晚明东林学派的领袖;祖父顾与渟,四川夔州知府;父亲顾枢,才高博学,为东林学派另一领袖高攀龙的门生。母亲王夫人也是生长于诗书之家
贾岛的《宿山寺》载于《全唐诗》卷五百七十三。全篇一山,一寺,一星,一水,一月,一云,一松,一鹤,一僧,来此一宿,不禁烦襟涤尽,皈依之念顿生。众岫之寒,流星之烁,林木之疏,走月之逆,
此诗讽咏隋炀帝奢侈嬉游之事。首二句写炀帝任兴恣游,肆行无忌,且滥杀忠谏之士,遂伏下杀身之祸。次二句取裁锦一事写其耗费之巨,将一人与举国、宫锦与障泥和船帆对比,突出炀帝之骄奢淫逸。然
自从离别家乡音信无踪,千百种相思,令人断肠伤情。燕子不飞来花又凋零,一春瘦得衣带宽松。负心的郎君何日回程,回想起当初,不如不相逢。刚要做成好梦又被惊醒,纱窗外传来莺啼声声。注释
相关赏析
- 文惠太子名长懋,字云乔,是世祖的长子。世祖不到二十岁就生了太子,太子受到太祖的喜爱。他容貌丰润,小名白泽。宋元徽末年,跟着世祖住在郢州,世祖回来镇守盆城抗拒沈攸之的时候,让太子慰问
概论 司马迁确切的生卒年代,史无明文记载。近人王国维《太史公行年考》认为司马迁生于公元前145年(汉景帝中元五年),一说生于公元前135年(汉武帝建元六年);大约卒于公元前86年
大道被废弃了,才有提倡仁义的需要;聪明智巧的现象出现了,伪诈才盛行一时;家庭出现了纠纷,才能显示出孝与慈;国家陷于混乱,才能见出忠臣。注释1、大道:指社会政治制度和秩序。2
田园诗 两晋时盛行玄言诗,思想内容空虚狭隘,浮浅乏味。而陶诗异军突起,平淡自然,为当时沉闷的文坛吹进清新的春风,令人耳目一新,他的诗表现了淳朴的农村生活情趣,描写了恬静优美的农村
张九龄是西汉留侯张良之后,西晋开国功勋壮武郡公张华十四世孙。七岁知属文,唐中宗景龙初年进士,始调校书郎。玄宗即位,迁右补阙。唐玄宗开元时历官中书侍郎、同中书门下平章事、中书令。母丧
作者介绍
-
李伯瞻
李伯瞻(1269~1328),号熙怡。据孙楷第《元曲家考略》,他就是李屺,其祖父李恒,元初为蒙古汉军都元帅,曾打败文天祥,攻破张世杰,陈秀夫,累立战功。其曾祖父曾为西夏国主。李伯瞻自己曾官至翰林直学士、阶中义大夫,善书画,能词曲。《太和正音谱》把他列为「词林英杰」,《太平乐府》录存其小令八首。