潮州韩文公庙碑
作者:羊昭业 朝代:唐朝诗人
- 潮州韩文公庙碑原文:
- 回乐峰前沙似雪,受降城外月如霜
一枝红艳露凝香,云雨巫山枉断肠
春风举国裁宫锦,半作障泥半作帆
江南春尽离肠断,苹满汀洲人未归
雾柳暗时云度月,露荷翻处水流萤
竹边荷外再相逢,又还是、浮云飞去
自东汉以来,道丧文弊,异端并起,历唐贞观、开元之盛,辅以房、杜、姚、宋而不能救。独韩文公起布衣,谈笑而麾之,天下靡然从公,复归于正,盖三百年于此矣。文起八代之衰,而道济天下之溺;忠犯人主之怒,而勇夺三军之帅:此岂非参天地,关盛衰,浩然而独存者乎?
远牧牛,绕村四面禾黍稠
春日迟迟,卉木萋萋
盖尝论天人之辨,以谓人无所不至,惟天不容伪。智可以欺王公,不可以欺豚鱼;力可以得天下,不可以得匹夫匹妇之心。故公之精诚,能开衡山之云,而不能回宪宗之惑;能驯鳄鱼之暴,而不能弭皇甫镈、李逢吉之谤;能信于南海之民,庙食百世,而不能使其身一日安于朝廷之上。盖公之所能者天也,其所不能者人也。
回头流水小桥东,烟扫画楼出
或曰:“公去国万里,而谪于潮,不能一岁而归。没而有知,其不眷恋于潮也,审矣。”轼曰:“不然!公之神在天下者,如水之在地中,无所往而不在也。而潮人独信之深,思之至,焄蒿凄怆,若或见之。譬如凿井得泉,而曰水专在是,岂理也哉?”元丰七年,诏拜公昌黎伯,故榜曰:“昌黎伯韩文公之庙。”潮人请书其事于石,因作诗以遗之,使歌以祀公。其辞曰:“公昔骑龙白云乡,手抉云汉分天章,天孙为织云锦裳。飘然乘风来帝旁,下与浊世扫秕糠。西游咸池略扶桑,草木衣被昭回光。追逐李、杜参翱翔,汗流籍、湜走且僵,灭没倒影不能望。作书抵佛讥君王,要观南海窥衡湘,历舜九嶷吊英、皇。祝融先驱海若藏,约束蛟鳄如驱羊。钧天无人帝悲伤,讴吟下招遣巫阳。犦牲鸡卜羞我觞,於粲荔丹与蕉黄。公不少留我涕滂,翩然被发下大荒。”
世间无限丹青手,一片伤心画不成
始潮人未知学,公命进士赵德为之师。自是潮之士,皆笃于文行,延及齐民,至于今,号称易治。信乎孔子之言,“君子学道则爱人,小人学道则易使”也。潮人之事公也,饮食必祭,水旱疾疫,凡有求必祷焉。而庙在刺史公堂之后,民以出入为艰。前太守欲请诸朝作新庙,不果。元佑五年,朝散郎王君涤来守是邦。凡所以养士治民者,一以公为师。民既悦服,则出令曰:“愿新公庙者,听!”民欢趋之,卜地于州城之南七里,期年而庙成。
匹夫而为百世师,一言而为天下法。是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。孟子曰:“我善养吾浩然之气。”是气也,寓于寻常之中,而塞乎天地之间。卒然遇之,则王公失其贵,晋、楚失其富,良、平失其智,贲、育失其勇,仪、秦失其辩。是孰使之然哉?其必有不依形而立,不恃力而行,不待生而存,不随死而亡者矣。故在天为星辰,在地为河岳,幽则为鬼神,而明则复为人。此理之常,无足怪者。
- 潮州韩文公庙碑拼音解读:
- huí lè fēng qián shā sì xuě,shòu xiáng chéng wài yuè rú shuāng
yī zhī hóng yàn lù níng xiāng,yún yǔ wū shān wǎng duàn cháng
chūn fēng jǔ guó cái gōng jǐn,bàn zuò zhàng ní bàn zuò fān
jiāng nán chūn jǐn lí cháng duàn,píng mǎn tīng zhōu rén wèi guī
wù liǔ àn shí yún dù yuè,lù hé fān chù shuǐ liú yíng
zhú biān hé wài zài xiāng féng,yòu hái shì、fú yún fēi qù
zì dōng hàn yǐ lái,dào sàng wén bì,yì duān bìng qǐ,lì táng zhēn guān、kāi yuán zhī shèng,fǔ yǐ fáng、dù、yáo、sòng ér bù néng jiù。dú hán wén gōng qǐ bù yī,tán xiào ér huī zhī,tiān xià mí rán cóng gōng,fù guī yú zhèng,gài sān bǎi nián yú cǐ yǐ。wén qǐ bā dài zhī shuāi,ér dào jì tiān xià zhī nì;zhōng fàn rén zhǔ zhī nù,ér yǒng duó sān jūn zhī shuài:cǐ qǐ fēi cān tiān dì,guān shèng shuāi,hào rán ér dú cún zhě hū?
yuǎn mù niú,rào cūn sì miàn hé shǔ chóu
chūn rì chí chí,huì mù qī qī
gài cháng lùn tiān rén zhī biàn,yǐ wèi rén wú suǒ bù zhì,wéi tiān bù róng wěi。zhì kě yǐ qī wáng gōng,bù kě yǐ qī tún yú;lì kě yǐ dé tiān xià,bù kě yǐ dé pǐ fū pǐ fù zhī xīn。gù gōng zhī jīng chéng,néng kāi héng shān zhī yún,ér bù néng huí xiàn zōng zhī huò;néng xún è yú zhī bào,ér bù néng mǐ huáng fǔ bó、lǐ féng jí zhī bàng;néng xìn yú nán hǎi zhī mín,miào shí bǎi shì,ér bù néng shǐ qí shēn yī rì ān yú cháo tíng zhī shàng。gài gōng zhī suǒ néng zhě tiān yě,qí suǒ bù néng zhě rén yě。
huí tóu liú shuǐ xiǎo qiáo dōng,yān sǎo huà lóu chū
huò yuē:“gōng qù guó wàn lǐ,ér zhé yú cháo,bù néng yī suì ér guī。méi ér yǒu zhī,qí bù juàn liàn yú cháo yě,shěn yǐ。”shì yuē:“bù rán!gōng zhī shén zài tiān xià zhě,rú shuǐ zhī zài dì zhōng,wú suǒ wǎng ér bù zài yě。ér cháo rén dú xìn zhī shēn,sī zhī zhì,xūn hāo qī chuàng,ruò huò jiàn zhī。pì rú záo jǐng dé quán,ér yuē shuǐ zhuān zài shì,qǐ lǐ yě zāi?”yuán fēng qī nián,zhào bài gōng chāng lí bó,gù bǎng yuē:“chāng lí bó hán wén gōng zhī miào。”cháo rén qǐng shū qí shì yú shí,yīn zuò shī yǐ yí zhī,shǐ gē yǐ sì gōng。qí cí yuē:“gōng xī qí lóng bái yún xiāng,shǒu jué yún hàn fēn tiān zhāng,tiān sūn wèi zhī yún jǐn shang。piāo rán chéng fēng lái dì páng,xià yǔ zhuó shì sǎo bǐ kāng。xī yóu xián chí lüè fú sāng,cǎo mù yì pī zhāo huí guāng。zhuī zhú lǐ、dù cān áo xiáng,hàn liú jí、shí zǒu qiě jiāng,miè méi dào yǐng bù néng wàng。zuò shū dǐ fú jī jūn wáng,yào guān nán hǎi kuī héng xiāng,lì shùn jiǔ yí diào yīng、huáng。zhù róng xiān qū hǎi ruò cáng,yuē shù jiāo è rú qū yáng。jūn tiān wú rén dì bēi shāng,ōu yín xià zhāo qiǎn wū yáng。bó shēng jī bo xiū wǒ shāng,yú càn lì dān yǔ jiāo huáng。gōng bù shǎo liú wǒ tì pāng,piān rán bèi fā xià dà huāng。”
shì jiān wú xiàn dān qīng shǒu,yī piàn shāng xīn huà bù chéng
shǐ cháo rén wèi zhī xué,gōng mìng jìn shì zhào dé wèi zhī shī。zì shì cháo zhī shì,jiē dǔ yú wén xíng,yán jí qí mín,zhì yú jīn,hào chēng yì zhì。xìn hū kǒng zǐ zhī yán,“jūn zǐ xué dào zé ài rén,xiǎo rén xué dào zé yì shǐ”yě。cháo rén zhī shì gōng yě,yǐn shí bì jì,shuǐ hàn jí yì,fán yǒu qiú bì dǎo yān。ér miào zài cì shǐ gōng táng zhī hòu,mín yǐ chū rù wèi jiān。qián tài shǒu yù qǐng zhū cháo zuò xīn miào,bù guǒ。yuán yòu wǔ nián,cháo sàn láng wáng jūn dí lái shǒu shì bāng。fán suǒ yǐ yǎng shì zhì mín zhě,yī yǐ gōng wèi shī。mín jì yuè fú,zé chū lìng yuē:“yuàn xīn gōng miào zhě,tīng!”mín huān qū zhī,bo dì yú zhōu chéng zhī nán qī lǐ,qī nián ér miào chéng。
pǐ fū ér wèi bǎi shì shī,yī yán ér wèi tiān xià fǎ。shì jiē yǒu yǐ cān tiān dì zhī huà,guān shèng shuāi zhī yùn,qí shēng yě yǒu zì lái,qí shì yě yǒu suǒ wéi。gù shēn、lǚ zì yuè jiàng,fù shuō wèi liè xīng,gǔ jīn suǒ chuán,bù kě wū yě。mèng zǐ yuē:“wǒ shàn yǎng wú hào rán zhī qì。”shì qì yě,yù yú xún cháng zhī zhōng,ér sāi hū tiān dì zhī jiān。zú rán yù zhī,zé wáng gōng shī qí guì,jìn、chǔ shī qí fù,liáng、píng shī qí zhì,bēn、yù shī qí yǒng,yí、qín shī qí biàn。shì shú shǐ zhī rán zāi?qí bì yǒu bù yī xíng ér lì,bù shì lì ér xíng,bù dài shēng ér cún,bù suí sǐ ér wáng zhě yǐ。gù zài tiān wèi xīng chén,zài dì wèi hé yuè,yōu zé wèi guǐ shén,ér míng zé fù wéi rén。cǐ lǐ zhī cháng,wú zú guài zhě。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 唐朝宪宗时期,节度使李愬平定蔡州以后,将叛臣吴元济押送京师。李愬自己不进府衙,而是将军队临时驻扎在蹴鞠场,恭候招讨使裴度入城。裴度入城时,李愬谦恭出迎,在路左行拜见之礼。因
万章问:“冒昧地请问,不去见诸侯,是什么行为方式呢?” 孟子说:“住在城中的叫市井臣民,住在乡下的叫草野臣民,都称为庶人。庶人没有什么本质内容而为臣,是不敢见诸侯的,这是
辛庆之字庆之,陇西狄道人。 世代为陇西大姓。 父亲辛显崇,任冯翊郡守,追赠雍州刺史。 辛庆之少年时由于爱好文学而被征召到洛阳,应对考试,名列第一,授秘书郎。 适逢尔朱氏作乱
这是一首写景兼怀古的词,在宋怀古词中是创作时期较早的一首。词的上片描绘金陵一带的山水,雨过天晴的秋色里显得分外明净而爽朗;下片通过怀古,寄托了词人对六朝兴亡盛衰的感慨。这首词语朴而
这首词写的是一个少妇在暮春时节的一个黄昏,思念亲人并等待他归来的情景。词中表露的是女主人公那种淡淡的哀怨与怅恨,于微婉的格调中流动着丝丝思情。此类写女子独居伤怀、望夫归来的题材,在
相关赏析
- 楚国答应给魏国六座城邑,同它一起攻打弃国保存燕国。张仪要破坏这件事,对魏王说:“齐国害怕三国的联合,一定退还燕国土地来表示屈服楚国,楚国一定会听从齐国,因而不会给魏国六座城邑。这是
大凡人的毛病,是被事物的某一个局部所蒙蔽而不明白全局性的大道理。整治思想就能回到正道上来,在偏见与大道理两者之间拿不定主意就会疑惑。天下不会有两种对立的正确原则,圣人不会有两种对立
写御容:临摹皇帝的遗容。妙善:画师名。射策:汉选贤良的形式中使:皇帝下诏所征求者,敕号为中使。天香:朝廷上所燃的香。迎阳:开封宫城门名,在东北向。绛纱:红灯笼。玉斧:皇帝仪仗队所用
汉“飞将军”李广的故事广为人知,在古代诗文中也多所咏及。辛弃疾的这首《八声甘州》,便是其中的名篇。辛弃疾二十三岁即起兵抗金,南归以后亦所至多有建树。但因为人刚正不阿,敢于抨击邪恶势
凡是将领领兵出师不利,都是因为轻视敌军而产生的后果,所以军队在出师时要严格法律、法令,详细考虑各种细节,按战争规律行事,否则的话仍然会招致灭亡。这些应该注意的问题有十五项:一是虑,
作者介绍
-
羊昭业
生卒年均不详,约唐僖宗中和中前后在世。登进士第。大顺中,(公元八九一年)尝预修国史。昭业著有文集十五卷,《全唐诗》传于世。