屈原列传
作者:吕岩 朝代:唐朝诗人
- 屈原列传原文:
- 屈原者,名平,楚之同姓也。为楚怀王左徒。博闻强志,明于治乱,娴于辞令。入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。王甚任之。
怅望倚危栏,红日无言西下
霭芳阴未解,乍天气、过元宵
深宫桃李无人问,旧爱玉颜今自恨
西风多少恨,吹不散眉弯
屈原既死之后,楚有宋玉、唐勒、景差之徒者,皆好辞而以赋见称。然皆祖屈原之从容辞令,终莫敢直谏。其后楚日以削,数十年竟为秦所灭。自屈原沉汨罗后百有馀年,汉有贾生,为长沙王太傅。过湘水,投书以吊屈原。
月华如练,长是人千里
白草黄沙月照孤村三两家
屈平疾王听之不聪也,谗谄之蔽明也,邪曲之害公也,方正之不容也,故忧愁幽思而作《离骚》。“离骚”者,犹离忧也。夫天者,人之始也;父母者,人之本也。人穷则反本,故劳苦倦极,未尝不呼天也;疾痛惨怛,未尝不呼父母也。屈平正道直行,竭忠尽智,以事其君,谗人间之,可谓穷矣。信而见疑,忠而被谤,能无怨乎?屈平之作《离骚》,盖自怨生也。《国风》好色而不淫,《小雅》怨诽而不乱。若《离骚》者,可谓兼之矣。上称帝喾,下道齐桓,中述汤、武,以刺世事。明道德之广崇,治乱之条贯,靡不毕见。其文约,其辞微,其志洁,其行廉。其称文小而其指极大,举类迩而见义远。其志洁,故其称物芳;其行廉,故死而不容。自疏濯淖污泥之中,蝉蜕于浊秽,以浮游尘埃之外,不获世之滋垢,皭然泥而不滓者也。推此志也,虽与日月争光可也。
上官大夫与之同列,争宠而心害其能。怀王使屈原造为宪令,屈平属草稿未定。上官大夫见而欲夺之,屈平不与,因谗之曰:“王使屈平为令,众莫不知。每一令出,平伐其功,曰以为‘非我莫能为也。’”王怒而疏屈平。
太史公曰:“余读《离骚》、《天问》、《招魂》、《哀郢》,悲其志。适长沙,过屈原所自沉渊,未尝不垂涕,想见其为人。及见贾生吊之,又怪屈原以彼其材游诸侯,何国不容,而自令若是!读《鵩鸟赋》,同死生,轻去就,又爽然自失矣。”
春草如有情,山中尚含绿
去岁江南见雪时,月底梅花发
其后,诸侯共击楚,大破之,杀其将唐眜。时秦昭王与楚婚,欲与怀王会。怀王欲行,屈平曰:“秦,虎狼之国,不可信,不如毋行。”怀王稚子子兰劝王行:“奈何绝秦欢!”怀王卒行。入武关,秦伏兵绝其后,因留怀王,以求割地。怀王怒,不听。亡走赵,赵不内。复之秦,竟死于秦而归葬。
人君无愚智贤不肖,莫不欲求忠以自为,举贤以自佐。然亡国破家相随属,而圣君治国累世而不见者,其所谓忠者不忠,而所谓贤者不贤也。怀王以不知忠臣之分,故内惑于郑袖,外欺于张仪,疏屈平而信上官大夫、令尹子兰,兵挫地削,亡其六郡,身客死于秦,为天下笑,此不知人之祸也。《易》曰:“井渫不食,为我心恻,可以汲。王明,并受其福。”王之不明,岂足福哉!令尹子兰闻之,大怒。卒使上官大夫短屈原于顷襄王。顷襄王怒而迁之。屈原至于江滨,被发行吟泽畔,颜色憔悴,形容枯槁。渔父见而问之曰:“子非三闾大夫欤?何故而至此?”屈原曰:“举世皆浊而我独清,众人皆醉而我独醒,是以见放。”渔父曰:“夫圣人者,不凝滞于物,而能与世推移。举世皆浊,何不随其流而扬其波?众人皆醉,何不哺其糟而啜其醨?何故怀瑾握瑜,而自令见放为?”屈原曰:“吾闻之,新沐者必弹冠,新浴者必振衣。人又谁能以身之察察,受物之汶汶者乎?宁赴常流而葬乎江鱼腹中耳。又安能以皓皓之白,而蒙世之温蠖乎?”乃作《怀沙》之赋。于是怀石,遂自投汨罗以死。
屈原既绌。其后秦欲伐齐,齐与楚从亲,惠王患之。乃令张仪佯去秦,厚币委质事楚,曰:“秦甚憎齐,齐与楚从亲,楚诚能绝齐,秦愿献商、於之地六百里。”楚怀王贪而信张仪,遂绝齐,使使如秦受地。张仪诈之曰:“仪与王约六里,不闻六百里。”楚使怒去,归告怀王。怀王怒,大兴师伐秦。秦发兵击之,大破楚师于丹、淅,斩首八万,虏楚将屈匄,遂取楚之汉中地。怀王乃悉发国中兵,以深入击秦,战于蓝田。魏闻之,袭楚至邓。楚兵惧,自秦归。而齐竟怒,不救楚,楚大困。明年,秦割汉中地与楚以和。楚王曰:“不愿得地,愿得张仪而甘心焉。”张仪闻,乃曰:“以一仪而当汉中地,臣请往如楚。”如楚,又因厚币用事者臣靳尚,而设诡辩于怀王之宠姬郑袖。怀王竟听郑袖,复释去张仪。是时屈原既疏,不复在位,使于齐,顾反,谏怀王曰:“何不杀张仪?”怀王悔,追张仪,不及。
黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠
笑时犹带岭梅香试问岭南应不好
长子顷襄王立,以其弟子兰为令尹。楚人既咎子兰以劝怀王入秦而不反也。屈平既嫉之,虽放流,眷顾楚国,系心怀王,不忘欲反。冀幸君之一悟,俗之一改也。其存君兴国,而欲反复之,一篇之中,三致志焉。然终无可奈何,故不可以反。卒以此见怀王之终不悟也。
- 屈原列传拼音解读:
- qū yuán zhě,míng píng,chǔ zhī tóng xìng yě。wèi chǔ huái wáng zuǒ tú。bó wén qiáng zhì,míng yú zhì luàn,xián yú cí lìng。rù zé yǔ wáng tú yì guó shì,yǐ chū hào lìng;chū zé jiē yù bīn kè,yìng duì zhū hóu。wáng shén rèn zhī。
chàng wàng yǐ wēi lán,hóng rì wú yán xī xià
ǎi fāng yīn wèi jiě,zhà tiān qì、guò yuán xiāo
shēn gōng táo lǐ wú rén wèn,jiù ài yù yán jīn zì hèn
xī fēng duō shǎo hèn,chuī bù sàn méi wān
qū yuán jì sǐ zhī hòu,chǔ yǒu sòng yù、táng lēi、jǐng chà zhī tú zhě,jiē hǎo cí ér yǐ fù jiàn chēng。rán jiē zǔ qū yuán zhī cóng róng cí lìng,zhōng mò gǎn zhí jiàn。qí hòu chǔ rì yǐ xuē,shù shí nián jìng wèi qín suǒ miè。zì qū yuán chén mì luó hòu bǎi yǒu yú nián,hàn yǒu jiǎ shēng,wèi cháng shā wáng tài fù。guò xiāng shuǐ,tóu shū yǐ diào qū yuán。
yuè huá rú liàn,zhǎng shì rén qiān lǐ
bái cǎo huáng shā yuè zhào gū cūn sān liǎng jiā
qū píng jí wáng tīng zhī bù cōng yě,chán chǎn zhī bì míng yě,xié qū zhī hài gōng yě,fāng zhèng zhī bù róng yě,gù yōu chóu yōu sī ér zuò《lí sāo》。“lí sāo”zhě,yóu lí yōu yě。fū tiān zhě,rén zhī shǐ yě;fù mǔ zhě,rén zhī běn yě。rén qióng zé fǎn běn,gù láo kǔ juàn jí,wèi cháng bù hū tiān yě;jí tòng cǎn dá,wèi cháng bù hū fù mǔ yě。qū píng zhèng dào zhí xíng,jié zhōng jìn zhì,yǐ shì qí jūn,chán rén jiān zhī,kě wèi qióng yǐ。xìn ér jiàn yí,zhōng ér bèi bàng,néng wú yuàn hū?qū píng zhī zuò《lí sāo》,gài zì yuàn shēng yě。《guó fēng》hào sè ér bù yín,《xiǎo yǎ》yuàn fěi ér bù luàn。ruò《lí sāo》zhě,kě wèi jiān zhī yǐ。shàng chēng dì kù,xià dào qí huán,zhōng shù tāng、wǔ,yǐ cì shì shì。míng dào dé zhī guǎng chóng,zhì luàn zhī tiáo guàn,mí bù bì jiàn。qí wén yuē,qí cí wēi,qí zhì jié,qí xíng lián。qí chēng wén xiǎo ér qí zhǐ jí dà,jǔ lèi ěr ér jiàn yì yuǎn。qí zhì jié,gù qí chēng wù fāng;qí xíng lián,gù sǐ ér bù róng。zì shū zhuó nào wū ní zhī zhōng,chán tuì yú zhuó huì,yǐ fú yóu chén āi zhī wài,bù huò shì zhī zī gòu,jiào rán niè ér bù zǐ zhě yě。tuī cǐ zhì yě,suī yǔ rì yuè zhēng guāng kě yě。
shàng guān dài fū yǔ zhī tóng liè,zhēng chǒng ér xīn hài qí néng。huái wáng shǐ qū yuán zào wèi xiàn lìng,qū píng shǔ cǎo gǎo wèi dìng。shàng guān dài fū jiàn ér yù duó zhī,qū píng bù yǔ,yīn chán zhī yuē:“wáng shǐ qū píng wèi lìng,zhòng mò bù zhī。měi yī lìng chū,píng fá qí gōng,yuē yǐ wéi‘fēi wǒ mò néng wéi yě。’”wáng nù ér shū qū píng。
tài shǐ gōng yuē:“yú dú《lí sāo》、《tiān wèn》、《zhāo hún》、《āi yǐng》,bēi qí zhì。shì cháng shā,guò qū yuán suǒ zì chén yuān,wèi cháng bù chuí tì,xiǎng jiàn qí wéi rén。jí jiàn jiǎ shēng diào zhī,yòu guài qū yuán yǐ bǐ qí cái yóu zhū hóu,hé guó bù róng,ér zì lìng ruò shì!dú《fú niǎo fù》,tóng sǐ shēng,qīng qù jiù,yòu shuǎng rán zì shī yǐ。”
chūn cǎo rú yǒu qíng,shān zhōng shàng hán lǜ
qù suì jiāng nán jiàn xuě shí,yuè dǐ méi huā fā
qí hòu,zhū hóu gòng jī chǔ,dà pò zhī,shā qí jiāng táng mò。shí qín zhāo wáng yǔ chǔ hūn,yù yǔ huái wáng huì。huái wáng yù xíng,qū píng yuē:“qín,hǔ láng zhī guó,bù kě xìn,bù rú wú xíng。”huái wáng zhì zǐ zi lán quàn wáng xíng:“nài hé jué qín huān!”huái wáng zú xíng。rù wǔ guān,qín fú bīng jué qí hòu,yīn liú huái wáng,yǐ qiú gē dì。huái wáng nù,bù tīng。wáng zǒu zhào,zhào bù nèi。fù zhī qín,jìng sǐ yú qín ér guī zàng。
rén jūn wú yú zhì xián bù xiào,mò bù yù qiú zhōng yǐ zì wèi,jǔ xián yǐ zì zuǒ。rán wáng guó pò jiā xiāng suí shǔ,ér shèng jūn zhì guó lěi shì ér bú jiàn zhě,qí suǒ wèi zhōng zhě bù zhōng,ér suǒ wèi xián zhě bù xián yě。huái wáng yǐ bù zhī zhōng chén zhī fēn,gù nèi huò yú zhèng xiù,wài qī yú zhāng yí,shū qū píng ér xìn shàng guān dài fū、lìng yǐn zi lán,bīng cuò dì xuē,wáng qí liù jùn,shēn kè sǐ yú qín,wèi tiān xià xiào,cǐ bù zhī rén zhī huò yě。《yì》yuē:“jǐng xiè bù shí,wèi wǒ xīn cè,kě yǐ jí。wáng míng,bìng shòu qí fú。”wáng zhī bù míng,qǐ zú fú zāi!lìng yǐn zi lán wén zhī,dà nù。zú shǐ shàng guān dài fū duǎn qū yuán yú qǐng xiāng wáng。qǐng xiāng wáng nù ér qiān zhī。qū yuán zhì yú jiāng bīn,bèi fā xíng yín zé pàn,yán sè qiáo cuì,xíng róng kū gǎo。yú fù jiàn ér wèn zhī yuē:“zi fēi sān lǘ dài fū yú?hé gù ér zhì cǐ?”qū yuán yuē:“jǔ shì jiē zhuó ér wǒ dú qīng,zhòng rén jiē zuì ér wǒ dú xǐng,shì yǐ jiàn fàng。”yú fù yuē:“fū shèng rén zhě,bù níng zhì yú wù,ér néng yǔ shì tuī yí。jǔ shì jiē zhuó,hé bù suí qí liú ér yáng qí bō?zhòng rén jiē zuì,hé bù bǔ qí zāo ér chuài qí lí?hé gù huái jǐn wò yú,ér zì lìng jiàn fàng wèi?”qū yuán yuē:“wú wén zhī,xīn mù zhě bì dàn guān,xīn yù zhě bì zhèn yī。rén yòu shuí néng yǐ shēn zhī chá chá,shòu wù zhī wèn wèn zhě hū?níng fù cháng liú ér zàng hū jiāng yú fù zhōng ěr。yòu ān néng yǐ hào hào zhī bái,ér méng shì zhī wēn huò hū?”nǎi zuò《huái shā》zhī fù。yú shì huái shí,suì zì tóu mì luó yǐ sǐ。
qū yuán jì chù。qí hòu qín yù fá qí,qí yǔ chǔ cóng qīn,huì wáng huàn zhī。nǎi lìng zhāng yí yáng qù qín,hòu bì wěi zhì shì chǔ,yuē:“qín shén zēng qí,qí yǔ chǔ cóng qīn,chǔ chéng néng jué qí,qín yuàn xiàn shāng、yú zhī dì liù bǎi lǐ。”chǔ huái wáng tān ér xìn zhāng yí,suì jué qí,shǐ shǐ rú qín shòu dì。zhāng yí zhà zhī yuē:“yí yǔ wáng yuē liù lǐ,bù wén liù bǎi lǐ。”chǔ shǐ nù qù,guī gào huái wáng。huái wáng nù,dà xīng shī fá qín。qín fā bīng jī zhī,dà pò chǔ shī yú dān、xī,zhǎn shǒu bā wàn,lǔ chǔ jiāng qū gài,suì qǔ chǔ zhī hàn zhōng dì。huái wáng nǎi xī fā guó zhōng bīng,yǐ shēn rù jī qín,zhàn yú lán tián。wèi wén zhī,xí chǔ zhì dèng。chǔ bīng jù,zì qín guī。ér qí jìng nù,bù jiù chǔ,chǔ dà kùn。míng nián,qín gē hàn zhōng dì yǔ chǔ yǐ hé。chǔ wáng yuē:“bù yuàn de dì,yuàn dé zhāng yí ér gān xīn yān。”zhāng yí wén,nǎi yuē:“yǐ yī yí ér dāng hàn zhōng dì,chén qǐng wǎng rú chǔ。”rú chǔ,yòu yīn hòu bì yòng shì zhě chén jìn shàng,ér shè guǐ biàn yú huái wáng zhī chǒng jī zhèng xiù。huái wáng jìng tīng zhèng xiù,fù shì qù zhāng yí。shì shí qū yuán jì shū,bù fù zài wèi,shǐ yú qí,gù fǎn,jiàn huái wáng yuē:“hé bù shā zhāng yí?”huái wáng huǐ,zhuī zhāng yí,bù jí。
huáng hè yī qù bù fù fǎn,bái yún qiān zǎi kōng yōu yōu
xiào shí yóu dài lǐng méi xiāng shì wèn lǐng nán yīng bù hǎo
zhǎng zǐ qǐng xiāng wáng lì,yǐ qí dì zǐ lán wèi lìng yǐn。chǔ rén jì jiù zi lán yǐ quàn huái wáng rù qín ér bù fǎn yě。qū píng jì jí zhī,suī fàng liú,juàn gù chǔ guó,xì xīn huái wáng,bù wàng yù fǎn。jì xìng jūn zhī yī wù,sú zhī yī gǎi yě。qí cún jūn xīng guó,ér yù fǎn fù zhī,yī piān zhī zhōng,sān zhì zhì yān。rán zhōng wú kě nài hé,gù bù kě yǐ fǎn。zú yǐ cǐ jiàn huái wáng zhī zhōng bù wù yě。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 这首词是《水浒传》第八十一回《燕青月夜遇道君,戴宗定计出乐和》中,浪子燕青在李师师处为宋徽宗皇帝所唱的一词作。这首词的上片五句,描述的是一位远离家乡,天涯飘泊、沦落风尘的女子。她自
此词通过清明时节的一个生活片断,反映出少女身上显示的青春活力,充满着一种欢乐的气氛。全词纯用白描,笔调活泼,风格朴实,形象生动,展示了少女的纯洁心灵。二十四节气,春分连接清明,正是
《大畜卦》的卦象是乾(天)下艮(山)上,为天被包含在山里之表象,象征大量的畜养积聚;君子效法这一精神,应当努力更多地学习领会前代圣人君子的言论和行为,以此充实自己,培养美好的品德和
懿宗咸通八年(867)登进士第。次年东游,至苏州。咸通十年为苏州刺史从事,与陆龟蒙相识,并与之唱和。其后又入京为太常博士,出为毗陵副使。僖宗乾符五年(878),黄巢军下江浙,皮日休
①红姑娘:酸浆之别称。多年生草,高二三尺,叶卵形而尖,六七月开白花,其果实成囊状,色绛红,酸甜可食。杨慎《丹铅总录·花木·红姑娘》引明徐一夔《元故宫记》:“金殿
相关赏析
- 《送穷文》写于唐宪宗元和六年春,时韩愈45岁,任河南令。韩愈在经历了一番坎坷之后,终于官运亨通。35岁那年,韩愈被擢为四门博士,翌年又拜监察御史。虽然不久被贬阳山令,但元和三年被召
作议论性的文章,必须考证所引事实没有差错之后,才可以使之流传于后世。苏东坡先生所作的《 二疏图赞》 中说;“西汉孝宣帝重振汉朝,以法治国驭人。先后杀掉了盖宽饶、韩延寿和杨怀,这三位
这是一首送别诗,是晏殊送当时的工部侍郎凌策返乡。凌策(957-1018),字子奇,宣州泾(安徽泾县)凌湾人,北宋名臣。雍熙进士。历广安军判官、西川节度推官,光禄寺丞。李顺起义,川陕
①此题为编者所加。②苏:今江苏苏州。秀:秀州,今浙江嘉兴。作者曾几曾任浙西提刑,这首诗可能作于浙西任上。③霖:一连数日的大雨。④此句语出杜甫《茅屋为秋风所破歌》:“床头屋漏无干处。
赵晖,字重光,澶州人。成年后凭骁勇果敢应征入伍,开始时归于后唐庄宗帐下,与后梁军队经历一百多场战斗,因功升任马直军使。同光年间,跟从魏王李继岌攻打川蜀,魏王命赵晖分兵统帅部下戍守南
作者介绍
-
吕岩
吕岩,也叫做吕洞宾。唐末、五代著名道士。名□(一作□),号纯阳子,自称回道人。世称吕祖或纯阳祖师,为民间神话故事八仙之一。较早的宋代记载,称他为“关中逸人”或“关右人”,元代以后比较一致的说法,则为河中府蒲坂县永乐镇(今属山西芮城)人,或称世传为东平(治在今山东东平)人。