胠箧
作者:顾况 朝代:唐朝诗人
- 胠箧原文:
- 将为胠箧、探囊、发匮之盗而为守备,则必摄缄縢、固扃鐍;此世俗之所谓知也。然而巨盗至,则负匮、揭箧、担囊而趋;唯恐缄縢扃鐍之不固也。然则乡之所谓知者,不乃为大盗积者也?
请君看取东流水,方识人间别意长
长堤春水绿悠悠,畎入漳河一道流
尝试论之,世俗之所谓至知者,有不为大盗积者乎?所谓至圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者龙逢斩,比干剖,苌弘胣,子胥靡。故四子之贤而身不免乎戮。故跖之徒问于跖曰:“盗亦有道乎?”跖曰:“何适而无有道邪?”夫妄意室中之藏,圣也;入先,勇也;出后,义也;知可否,知也;分均,仁也。五者不备而能成大盗者,天下未之有也。”由是观之,善人不得圣人之道不立,跖不得圣人之道不行;天下之善人少而不善人多,则圣人之利天下也少,而害天下也多。故曰:唇竭则齿寒,鲁酒薄而邯郸围,圣人生而大盗起。掊击圣人,纵舍盗贼,而天下始治矣!
彼人含其明,则天下不铄矣;人含其聪,则天下不累矣;人含其知,则天下不惑矣;人含其德,则天下不僻矣。彼曾、史、杨、墨、师旷、工倕、离朱、皆外立其德而以爚乱天下者也,法之所无用也。
薄晚西风吹雨到明朝又是伤流潦
门外无人问落花,绿阴冉冉遍天涯
新欢不抵旧愁多,倒添了、新愁归去
何以知其然邪?夫弓、弩、毕、弋、机变之知多,则鸟乱于上矣;钩饵、罔罟、罾笱之知多,则鱼乱于水矣;削格、罗落、罝罘之知多,则兽乱于泽矣;知诈渐毒、颉滑坚白、解垢同异之变多,则俗惑于辩矣。故天下每每大乱,罪在于好知。故天下皆知求其所不知,而莫知求其所已知者;皆知非其所不善,而莫知非其所已善者,是以大乱。故上悖日月之明,下烁山川之精,中堕四时之施,惴耎之虫,肖翘之物,莫不失其性。甚矣,夫好知之乱天下也!自三代以下者是已,舍夫种种之民,而悦夫役役之佞,释夫恬淡无为,而悦夫啍啍之意,啍啍已乱天下矣!
月照城头乌半飞,霜凄万树风入衣
斑竹枝,斑竹枝,泪痕点点寄相思
划然长啸,草木震动,山鸣谷应,风起水涌
子独不知至德之世乎?昔者容成氏、大庭氏、伯皇氏、中央氏、栗陆氏、骊畜氏、轩辕氏、赫胥氏、尊卢氏、祝融氏、伏牺氏、神农氏,当是时也,民结绳而用之,甘其食,美其服,乐其俗,安其居,邻国相望,鸡狗之音相闻,民至老死而不相往来。若此之时,则至治已。今遂至使民延颈举踵,曰:“某所有贤者,”赢粮而趣之,则内弃其亲,而外弃其主之事;足迹接乎诸侯之境,车轨结乎千里之外,则是上好知之过也。上诚好知而无道,则天下大乱矣!
何以知其然邪?彼窃钩者诛,窃国者为诸侯,诸侯之门而仁义存焉。则是非窃仁义圣知邪?故逐于大盗、揭诸侯、窃仁义并斗斛权衡符玺之利者,虽有轩冕之赏弗能劝,斧钺之威弗能禁。此重利盗跖而使不可禁者,是乃圣人之过也。故曰:“鱼不可脱于渊,国之利器不可以示人。”彼圣人者,天下之利器也,非所以明天下也。
一年将尽夜,万里未归人
玉碗冰寒滴露华,粉融香雪透轻纱
故绝圣弃知,大盗乃止;擿玉毁珠,小盗不起;焚符破玺,而民朴鄙;掊斗折衡,而民不争;殚残天下之圣法,而民始可与论议。擢乱六律,铄绝竽瑟,塞瞽旷之耳,而天下始人含其聪矣;灭文章,散五采,胶离朱之目,而天下始人含其明矣。毁绝钩绳而弃规矩,攦工倕之指,而天下始人含其巧矣。故曰:大巧若拙。削曾史之行,钳杨墨之口,攘弃仁义,而天下之德始玄同矣。
故尝试论之,世俗之所谓知者,有不为大盗积者乎?所谓圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者齐国邻邑相望,鸡狗之音相闻,罔罟之所布,耒耨之所刺,方二千余里。阖四竟之内,所以立宗庙、社稷,治邑、屋、州、闾、乡、曲者,曷尝不法圣人哉?然而田成子一旦杀齐君而盗其国。所盗者岂独其国邪?并与其圣知之法而盗之。故田成子有乎盗贼之名,而身处尧舜之安,小国不敢非,大国不敢诛,专有齐国。则是不乃窃齐国,并与其圣知之法,以守其盗贼之身乎?
夫川竭而谷虚,丘夷而渊实。圣人已死,则大盗不起,天下平而无故矣。圣人不死,大盗不止。虽重圣人而治天下,则是重利盗跖也。为之斗斛以量之,则并与斗斛而窃之;为之权衡以称之,则并与权衡而窃之;为之符玺而信之,则并与符玺而窃之;为之仁义以矫之,则并与仁义而窃之。
- 胠箧拼音解读:
- jiāng wèi qū qiè、tàn náng、fā kuì zhī dào ér wèi shǒu bèi,zé bì shè jiān téng、gù jiōng jué;cǐ shì sú zhī suǒ wèi zhī yě。rán ér jù dào zhì,zé fù kuì、jiē qiè、dān náng ér qū;wéi kǒng jiān téng jiōng jué zhī bù gù yě。rán zé xiāng zhī suǒ wèi zhī zhě,bù nǎi wèi dà dào jī zhě yě?
qǐng jūn kàn qǔ dōng liú shuǐ,fāng shí rén jiān bié yì zhǎng
zhǎng dī chūn shuǐ lǜ yōu yōu,quǎn rù zhāng hé yī dào liú
cháng shì lùn zhī,shì sú zhī suǒ wèi zhì zhī zhě,yǒu bù wéi dà dào jī zhě hū?suǒ wèi zhì shèng zhě,yǒu bù wéi dà dào shǒu zhě hū?hé yǐ zhī qí rán xié?xī zhě lóng féng zhǎn,bǐ gàn pōu,cháng hóng chǐ,zi xū mí。gù sì zǐ zhī xián ér shēn bù miǎn hū lù。gù zhí zhī tú wèn yú zhí yuē:“dào yì yǒu dào hū?”zhí yuē:“hé shì ér wú yǒu dào xié?”fū wàng yì shì zhōng zhī cáng,shèng yě;rù xiān,yǒng yě;chū hòu,yì yě;zhī kě fǒu,zhī yě;fēn jūn,rén yě。wǔ zhě bù bèi ér néng chéng dà dào zhě,tiān xià wèi zhī yǒu yě。”yóu shì guān zhī,shàn rén bù dé shèng rén zhī dào bù lì,zhí bù dé shèng rén zhī dào bù xíng;tiān xià zhī shàn rén shǎo ér bù shàn rén duō,zé shèng rén zhī lì tiān xià yě shǎo,ér hài tiān xià yě duō。gù yuē:chún jié zé chǐ hán,lǔ jiǔ báo ér hán dān wéi,shèng rén shēng ér dà dào qǐ。póu jī shèng rén,zòng shě dào zéi,ér tiān xià shǐ zhì yǐ!
bǐ rén hán qí míng,zé tiān xià bù shuò yǐ;rén hán qí cōng,zé tiān xià bù lèi yǐ;rén hán qí zhī,zé tiān xià bù huò yǐ;rén hán qí dé,zé tiān xià bù pì yǐ。bǐ céng、shǐ、yáng、mò、shī kuàng、gōng chuí、lí zhū、jiē wài lì qí dé ér yǐ yuè luàn tiān xià zhě yě,fǎ zhī suǒ wú yòng yě。
báo wǎn xī fēng chuī yǔ dào míng cháo yòu shì shāng liú lǎo
mén wài wú rén wèn luò huā,lǜ yīn rǎn rǎn biàn tiān yá
xīn huān bù dǐ jiù chóu duō,dào tiān le、xīn chóu guī qù
hé yǐ zhī qí rán xié?fū gōng、nǔ、bì、yì、jī biàn zhī zhī duō,zé niǎo luàn yú shàng yǐ;gōu ěr、wǎng gǔ、zēng gǒu zhī zhī duō,zé yú luàn yú shuǐ yǐ;xuē gé、luó luò、jū fú zhī zhī duō,zé shòu luàn yú zé yǐ;zhī zhà jiàn dú、jié huá jiān bái、jiě gòu tóng yì zhī biàn duō,zé sú huò yú biàn yǐ。gù tiān xià měi měi dà luàn,zuì zài yú hǎo zhī。gù tiān xià jiē zhī qiú qí suǒ bù zhī,ér mò zhī qiú qí suǒ yǐ zhī zhě;jiē zhī fēi qí suǒ bù shàn,ér mò zhī fēi qí suǒ yǐ shàn zhě,shì yǐ dà luàn。gù shàng bèi rì yuè zhī míng,xià shuò shān chuān zhī jīng,zhōng duò sì shí zhī shī,zhuì ruǎn zhī chóng,xiào qiào zhī wù,mò bù shī qí xìng。shén yǐ,fū hǎo zhī zhī luàn tiān xià yě!zì sān dài yǐ xià zhě shì yǐ,shě fū zhǒng zhǒng zhī mín,ér yuè fū yì yì zhī nìng,shì fū tián dàn wú wéi,ér yuè fū tūn tūn zhī yì,tūn tūn yǐ luàn tiān xià yǐ!
yuè zhào chéng tóu wū bàn fēi,shuāng qī wàn shù fēng rù yī
bān zhú zhī,bān zhú zhī,lèi hén diǎn diǎn jì xiāng sī
huà rán cháng xiào,cǎo mù zhèn dòng,shān míng gǔ yìng,fēng qǐ shuǐ yǒng
zi dú bù zhī zhì dé zhī shì hū?xī zhě róng chéng shì、dà tíng shì、bó huáng shì、zhōng yāng shì、lì lù shì、lí chù shì、xuān yuán shì、hè xū shì、zūn lú shì、zhù róng shì、fú xī shì、shén nóng shì,dàng shì shí yě,mín jié shéng ér yòng zhī,gān qí shí,měi qí fú,lè qí sú,ān qí jū,lín guó xiāng wàng,jī gǒu zhī yīn xiāng wén,mín zhì lǎo sǐ ér bù xiāng wǎng lái。ruò cǐ zhī shí,zé zhì zhì yǐ。jīn suì zhì shǐ mín yán jǐng jǔ zhǒng,yuē:“mǒu suǒ yǒu xián zhě,”yíng liáng ér qù zhī,zé nèi qì qí qīn,ér wài qì qí zhǔ zhī shì;zú jī jiē hū zhū hóu zhī jìng,chē guǐ jié hū qiān lǐ zhī wài,zé shì shàng hǎo zhī zhī guò yě。shàng chéng hǎo zhī ér wú dào,zé tiān xià dà luàn yǐ!
hé yǐ zhī qí rán xié?bǐ qiè gōu zhě zhū,qiè guó zhě wèi zhū hóu,zhū hóu zhī mén ér rén yì cún yān。zé shì fēi qiè rén yì shèng zhī xié?gù zhú yú dà dào、jiē zhū hóu、qiè rén yì bìng dòu hú quán héng fú xǐ zhī lì zhě,suī yǒu xuān miǎn zhī shǎng fú néng quàn,fǔ yuè zhī wēi fú néng jìn。cǐ zhòng lì dào zhí ér shǐ bù kě jìn zhě,shì nǎi shèng rén zhī guò yě。gù yuē:“yú bù kě tuō yú yuān,guó zhī lì qì bù kě yǐ shì rén。”bǐ shèng rén zhě,tiān xià zhī lì qì yě,fēi suǒ yǐ míng tiān xià yě。
yī nián jiāng jǐn yè,wàn lǐ wèi guī rén
yù wǎn bīng hán dī lù huá,fěn róng xiāng xuě tòu qīng shā
gù jué shèng qì zhī,dà dào nǎi zhǐ;tī yù huǐ zhū,xiǎo dào bù qǐ;fén fú pò xǐ,ér mín pǔ bǐ;pǒu dǒu zhé héng,ér mín bù zhēng;dān cán tiān xià zhī shèng fǎ,ér mín shǐ kě yǔ lùn yì。zhuó luàn liù lǜ,shuò jué yú sè,sāi gǔ kuàng zhī ěr,ér tiān xià shǐ rén hán qí cōng yǐ;miè wén zhāng,sàn wǔ cǎi,jiāo lí zhū zhī mù,ér tiān xià shǐ rén hán qí míng yǐ。huǐ jué gōu shéng ér qì guī jǔ,lì gōng chuí zhī zhǐ,ér tiān xià shǐ rén hán qí qiǎo yǐ。gù yuē:dà qiǎo ruò zhuō。xuē céng shǐ zhī xíng,qián yáng mò zhī kǒu,rǎng qì rén yì,ér tiān xià zhī dé shǐ xuán tóng yǐ。
gù cháng shì lùn zhī,shì sú zhī suǒ wèi zhī zhě,yǒu bù wéi dà dào jī zhě hū?suǒ wèi shèng zhě,yǒu bù wéi dà dào shǒu zhě hū?hé yǐ zhī qí rán xié?xī zhě qí guó lín yì xiāng wàng,jī gǒu zhī yīn xiāng wén,wǎng gǔ zhī suǒ bù,lěi nòu zhī suǒ cì,fāng èr qiān yú lǐ。hé sì jìng zhī nèi,suǒ yǐ lì zōng miào、shè jì,zhì yì、wū、zhōu、lǘ、xiāng、qū zhě,hé cháng bù fǎ shèng rén zāi?rán ér tián chéng zi yī dàn shā qí jūn ér dào qí guó。suǒ dào zhě qǐ dú qí guó xié?bìng yǔ qí shèng zhī zhī fǎ ér dào zhī。gù tián chéng zi yǒu hū dào zéi zhī míng,ér shēn chǔ yáo shùn zhī ān,xiǎo guó bù gǎn fēi,dà guó bù gǎn zhū,zhuān yǒu qí guó。zé shì bù nǎi qiè qí guó,bìng yǔ qí shèng zhī zhī fǎ,yǐ shǒu qí dào zéi zhī shēn hū?
fū chuān jié ér gǔ xū,qiū yí ér yuān shí。shèng rén yǐ sǐ,zé dà dào bù qǐ,tiān xià píng ér wú gù yǐ。shèng rén bù sǐ,dà dào bù zhǐ。suī zhòng shèng rén ér zhì tiān xià,zé shì zhòng lì dào zhí yě。wèi zhī dòu hú yǐ liàng zhī,zé bìng yǔ dòu hú ér qiè zhī;wèi zhī quán héng yǐ chēng zhī,zé bìng yǔ quán héng ér qiè zhī;wèi zhī fú xǐ ér xìn zhī,zé bìng yǔ fú xǐ ér qiè zhī;wèi zhī rén yì yǐ jiǎo zhī,zé bìng yǔ rén yì ér qiè zhī。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 当人民不畏惧统治者的威压时,那么,可怕的祸乱就要到来了。不要逼迫人民不得安居,不要阻塞人民谋生的道路。只有不压迫人民,人民才不厌恶统治者。因此,有道的圣人不但有自知之明,而
太祖圣神恭肃文武孝皇帝下显德元年(甲寅、954)后周纪三后周太祖显德元年(甲寅,公元954) [1]五月,甲戌朔,王逵自潭州迁于朗州,以周行逢知潭州事,以潘叔嗣为岳州团练使。
绛侯周勃,沛县人。他的祖先是卷县人,后来迁到的沛县。周勃靠编蚕箔维持生活,还常在人家办丧时事吹箫奏挽歌,后来又成为能拉硬弓的勇士。 高祖当初称为沛公刚刚起兵的时候,周勃以侍从官的
①彭蠡湖:即今鄱阳湖。 ②太虚:古人称天为太虚。“太虚”二句:古谚说:“月晕而风,础润而雨。” ③挂席:扬帆。明发:黎明。 ④匡阜:庐山别名。庐山古名南障山,又名匡山,总名匡庐。⑤
孔子说:“只阐述而不创作,相信而且喜好古代的东西,我私下把自己比做老彭。” 孔子说:“默默地记住(所学的知识),学习不觉得厌烦,教人不知道疲倦,这对我能有什么因难呢?”孔子说:“(
相关赏析
- 康与之的《菩萨蛮令·金陵怀古》则由金陵昔日龙虎地、今朝狐兔眠的沧桑巨变,进行深刻的历史反思,对于南宋小朝廷奉行逃跑主义和妥协政策发出扼腕之叹。
⑴连乾——又写作“连钱”,马的妆饰物。《晋书·王济传》:“尝乘一马,着连乾鄣泥。”梁元帝《紫骝马》诗:“金络铁连钱。”⑵“香袖”句——因袖长而鞭被笼住一截,故言“半笼”。
期盼的爱情充满了喜悦,而爱情的等待,却又令人焦躁。这首诗所歌咏的,正是一位年轻女子对情人的又喜悦、又焦躁的等候。这等候发生在济水渡口。从下文交代可知,女主人公大抵一清早就已来了。诗
这首词名为咏柳,实是写人。词的首二句写冬去春来,柳枝绽出鹅黄嫩芽,低垂着如拂袖拜人。后二句在前两句的基础上,为柳发出了深沉的感慨:为什么在人来人往的大道上,迎风飘荡,迎送行人度过自
一个人的生命有限,倘若没有什么抱负,只要庸庸碌碌地过一生也就罢了。如果,对人生心中还有一点牵系,一点理想,那么,持自谨严就很重要。怎么说呢?正因为我们爱人生,所以爱自己,“守身”正
作者介绍
-
顾况
顾况(727-815?),字逋翁,苏州人。他一生官位不高,曾任著作郎,因作诗嘲讽得罪权贵,贬饶州司户参军。晚年隐居茅山,号「华阳真逸」。他是一个关心人民疾苦的现实主义诗人,诗歌主张与诗风都与元结相似,对白居易有一定影响,而且白居易步入诗坛就是首先得到他的奖掖与提携的。有《华阳集》传世。