段太尉逸事状
作者:吴兢 朝代:唐朝诗人
- 段太尉逸事状原文:
- 夜来能有几多寒,已瘦了、梨花一半
行人怅望王孙去,买断金钗十二愁
夜市卖菱藕,春船载绮罗
田家占气候,共说此年丰
太尉始为泾州刺史时,汾阳王以副元帅居蒲。王子晞为尚书,领行营节度使,寓军邠州,纵士卒无赖。邠人偷嗜暴恶者,卒以货窜名军伍中,则肆志,吏不得问。日群行丐取于市,不嗛,辄奋击折人手足,椎釜鬲瓮盎盈道上,袒臂徐去,至撞杀孕妇人。邠宁节度使白孝德以王故,戚不敢言。
太尉自州以状白府,愿计事。至则曰:“天子以生人付公理,公见人被暴害,因恬然。且大乱,若何?”孝德曰:“愿奉教。”太尉曰:“某为泾州,甚适,少事;今不忍人无寇暴死,以乱天子边事。公诚以都虞候命某者,能为公已乱,使公之人不得害。”孝德曰:“幸甚!”如太尉请。
既署一月,晞军士十七人入市取酒,又以刃刺酒翁,坏酿器,酒流沟中。太尉列卒取十七人,皆断头注槊上,植市门外。晞一营大噪,尽甲。孝德震恐,召太尉曰:“将奈何?”太尉曰:“无伤也!请辞于军。”孝德使数十人从太尉,太尉尽辞去。解佩刀,选老躄者一人持马,至晞门下。甲者出,太尉笑且入曰:“杀一老卒,何甲也?吾戴吾头来矣!”甲者愕。因谕曰:“尚书固负若属耶?副元帅固负若属耶?奈何欲以乱败郭氏?为白尚书,出听我言。”晞出见太尉。太尉曰:“副元帅勋塞天地,当务始终。今尚书恣卒为暴,暴且乱,乱天子边,欲谁归罪?罪且及副元帅。今邠人恶子弟以货窜名军籍中,杀害人,如是不止,几日不大乱?大乱由尚书出,人皆曰尚书倚副元帅,不戢士。然则郭氏功名,其与存者几何?”
言未毕,晞再拜曰:“公幸教晞以道,恩甚大,愿奉军以从。”顾叱左右曰:“皆解甲散还火伍中,敢哗者死!”太尉曰:“吾未晡食,请假设草具。”既食,曰:“吾疾作,愿留宿门下。”命持马者去,旦日来。遂卧军中。晞不解衣,戒候卒击柝卫太尉。旦,俱至孝德所,谢不能,请改过。邠州由是无祸。
先是,太尉在泾州为营田官。泾大将焦令谌取人田,自占数十顷,给与农,曰:“且熟,归我半。”是岁大旱,野无草,农以告谌。谌曰:“我知入数而已,不知旱也。”督责益急,农且饥死,无以偿,即告太尉。太尉判状辞甚巽,使人求谕谌。谌盛怒,召农者曰:“我畏段某耶?何敢言我!”取判铺背上,以大杖击二十,垂死,舆来庭中。太尉大泣曰:“乃我困汝!”即自取水洗去血,裂裳衣疮,手注善药,旦夕自哺农者,然后食。取骑马卖,市谷代偿,使勿知。
淮西寓军帅尹少荣,刚直士也。入见谌,大骂曰:“汝诚人耶?泾州野如赭,人且饥死;而必得谷,又用大杖击无罪者。段公,仁信大人也,而汝不知敬。今段公唯一马,贱卖市谷入汝,汝又取不耻。凡为人傲天灾、犯大人、击无罪者,又取仁者谷,使主人出无马,汝将何以视天地,尚不愧奴隶耶!”谌虽暴抗,然闻言则大愧流汗,不能食,曰:“吾终不可以见段公!”一夕,自恨死。
及太尉自泾州以司农征,戒其族:“过岐,朱泚幸致货币,慎勿纳。”及过,泚固致大绫三百匹。太尉婿韦晤坚拒,不得命。至都,太尉怒曰:“果不用吾言!”晤谢曰:“处贱无以拒也。”太尉曰:“然终不以在吾第。”以如司农治事堂,栖之梁木上。泚反,太尉终,吏以告泚,泚取视,其故封识具存。
太尉逸事如右。元和九年月日,永州司马员外置同正员柳宗元谨上史馆。
今之称太尉大节者出入,以为武人一时奋不虑死,以取名天下,不知太尉之所立如是。宗元尝出入岐周邠斄间,过真定,北上马岭,历亭障堡戍,窃好问老校退卒,能言其事。太尉为人姁姁,常低首拱手行步,言气卑弱,未尝以色待物;人视之,儒者也。遇不可,必达其志,决非偶然者。会州刺史崔公来,言信行直,备得太尉遗事,覆校无疑,或恐尚逸坠,未集太史氏,敢以状私于执事。谨状。
勿言草卉贱,幸宅天池中
窗白一声鸡,枕函闻马嘶
深涧饮渴虹,邃河生秋雷
读书破万卷,下笔如有神
秋丛绕舍似陶家,遍绕篱边日渐斜
烟萝翠竹,欠罗袖、为倚天寒日暮
- 段太尉逸事状拼音解读:
- yè lái néng yǒu jǐ duō hán,yǐ shòu le、lí huā yī bàn
xíng rén chàng wàng wáng sūn qù,mǎi duàn jīn chāi shí èr chóu
yè shì mài líng ǒu,chūn chuán zài qǐ luó
tián jiā zhàn qì hòu,gòng shuō cǐ nián fēng
tài wèi shǐ wèi jīng zhōu cì shǐ shí,fén yáng wáng yǐ fù yuán shuài jū pú。wáng zǐ xī wèi shàng shū,lǐng xíng yíng jié dù shǐ,yù jūn bīn zhōu,zòng shì zú wú lài。bīn rén tōu shì bào è zhě,zú yǐ huò cuàn míng jūn wǔ zhōng,zé sì zhì,lì bù dé wèn。rì qún xíng gài qǔ yú shì,bù qiǎn,zhé fèn jī zhé rén shǒu zú,chuí fǔ gé wèng àng yíng dào shàng,tǎn bì xú qù,zhì zhuàng shā yùn fù rén。bīn níng jié dù shǐ bái xiào dé yǐ wáng gù,qī bù gǎn yán。
tài wèi zì zhōu yǐ zhuàng bái fǔ,yuàn jì shì。zhì zé yuē:“tiān zǐ yǐ shēng rén fù gōng lǐ,gōng jiàn rén bèi bào hài,yīn tián rán。qiě dà luàn,ruò hé?”xiào dé yuē:“yuàn fèng jiào。”tài wèi yuē:“mǒu wèi jīng zhōu,shén shì,shǎo shì;jīn bù rěn rén wú kòu bào sǐ,yǐ luàn tiān zǐ biān shì。gōng chéng yǐ dōu yú hòu mìng mǒu zhě,néng wéi gōng yǐ luàn,shǐ gōng zhī rén bù dé hài。”xiào dé yuē:“xìng shèn!”rú tài wèi qǐng。
jì shǔ yī yuè,xī jūn shì shí qī rén rù shì qǔ jiǔ,yòu yǐ rèn cì jiǔ wēng,huài niàng qì,jiǔ liú gōu zhōng。tài wèi liè zú qǔ shí qī rén,jiē duàn tóu zhù shuò shàng,zhí shì mén wài。xī yī yíng dà zào,jǐn jiǎ。xiào dé zhèn kǒng,zhào tài wèi yuē:“jiāng nài hé?”tài wèi yuē:“wú shāng yě!qǐng cí yú jūn。”xiào dé shǐ shù shí rén cóng tài wèi,tài wèi jǐn cí qù。jiě pèi dāo,xuǎn lǎo bì zhě yī rén chí mǎ,zhì xī mén xià。jiǎ zhě chū,tài wèi xiào qiě rù yuē:“shā yī lǎo zú,hé jiǎ yě?wú dài wú tóu lái yǐ!”jiǎ zhě è。yīn yù yuē:“shàng shū gù fù ruò shǔ yé?fù yuán shuài gù fù ruò shǔ yé?nài hé yù yǐ luàn bài guō shì?wèi bái shàng shū,chū tīng wǒ yán。”xī chū jiàn tài wèi。tài wèi yuē:“fù yuán shuài xūn sāi tiān dì,dang wu shi zhong。jīn shàng shū zì zú wèi bào,bào qiě luàn,luàn tiān zǐ biān,yù shuí guī zuì?zuì qiě jí fù yuán shuài。jīn bīn rén è zǐ dì yǐ huò cuàn míng jūn jí zhōng,shā hài rén,rú shì bù zhǐ,jǐ rì bù dà luàn?dà luàn yóu shàng shū chū,rén jiē yuē shàng shū yǐ fù yuán shuài,bù jí shì。rán zé guō shì gōng míng,qí yǔ cún zhě jǐ hé?”
yán wèi bì,xī zài bài yuē:“gōng xìng jiào xī yǐ dào,ēn shén dà,yuàn fèng jūn yǐ cóng。”gù chì zuǒ yòu yuē:“jiē jiě jiǎ sàn hái huǒ wǔ zhōng,gǎn huā zhě sǐ!”tài wèi yuē:“wú wèi bū shí,qǐng jià shè cǎo jù。”jì shí,yuē:“wú jí zuò,yuàn liú sù mén xià。”mìng chí mǎ zhě qù,dàn rì lái。suì wò jūn zhōng。xī bù jiě yī,jiè hòu zú jī tuò wèi tài wèi。dàn,jù zhì xiào dé suǒ,xiè bù néng,qǐng gǎi guò。bīn zhōu yóu shì wú huò。
xiān shì,tài wèi zài jīng zhōu wèi yíng tián guān。jīng dà jiàng jiāo lìng chén qǔ rén tián,zì zhàn shù shí qǐng,gěi yǔ nóng,yuē:“qiě shú,guī wǒ bàn。”shì suì dà hàn,yě wú cǎo,nóng yǐ gào chén。chén yuē:“wǒ zhī rù shù ér yǐ,bù zhī hàn yě。”dū zé yì jí,nóng qiě jī sǐ,wú yǐ cháng,jí gào tài wèi。tài wèi pàn zhuàng cí shén xùn,shǐ rén qiú yù chén。chén shèng nù,zhào nóng zhě yuē:“wǒ wèi duàn mǒu yé?hé gǎn yán wǒ!”qǔ pàn pù bèi shàng,yǐ dà zhàng jī èr shí,chuí sǐ,yú lái tíng zhōng。tài wèi dà qì yuē:“nǎi wǒ kùn rǔ!”jí zì qǔ shuǐ xǐ qù xuè,liè shang yī chuāng,shǒu zhù shàn yào,dàn xī zì bǔ nóng zhě,rán hòu shí。qǔ qí mǎ mài,shì gǔ dài cháng,shǐ wù zhī。
huái xī yù jūn shuài yǐn shǎo róng,gāng zhí shì yě。rù jiàn chén,dà mà yuē:“rǔ chéng rén yé?jīng zhōu yě rú zhě,rén qiě jī sǐ;ér bì děi gǔ,yòu yòng dà zhàng jī wú zuì zhě。duàn gōng,rén xìn dà rén yě,ér rǔ bù zhī jìng。jīn duàn gōng wéi yī mǎ,jiàn mài shì gǔ rù rǔ,rǔ yòu qǔ bù chǐ。fán wéi rén ào tiān zāi、fàn dà rén、jī wú zuì zhě,yòu qǔ rén zhě gǔ,shǐ zhǔ rén chū wú mǎ,rǔ jiāng hé yǐ shì tiān dì,shàng bù kuì nú lì yé!”chén suī bào kàng,rán wén yán zé dà kuì liú hàn,bù néng shí,yuē:“wú zhōng bù kě yǐ jiàn duàn gōng!”yī xī,zì hèn sǐ。
jí tài wèi zì jīng zhōu yǐ sī nóng zhēng,jiè qí zú:“guò qí,zhū cǐ xìng zhì huò bì,shèn wù nà。”jí guò,cǐ gù zhì dà líng sān bǎi pǐ。tài wèi xù wéi wù jiān jù,bù dé mìng。zhì dōu,tài wèi nù yuē:“guǒ bù yòng wú yán!”wù xiè yuē:“chù jiàn wú yǐ jù yě。”tài wèi yuē:“rán zhōng bù yǐ zài wú dì。”yǐ rú sī nóng zhì shì táng,qī zhī liáng mù shàng。cǐ fǎn,tài wèi zhōng,lì yǐ gào cǐ,cǐ qǔ shì,qí gù fēng shí jù cún。
tài wèi yì shì rú yòu。yuán hé jiǔ nián yuè rì,yǒng zhōu sī mǎ yuán wài zhì tóng zhèng yuán liǔ zōng yuán jǐn shàng shǐ guǎn。
jīn zhī chēng tài wèi dà jié zhě chū rù,yǐ wéi wǔ rén yī shí fèn bù lǜ sǐ,yǐ qǔ míng tiān xià,bù zhī tài wèi zhī suǒ lì rú shì。zōng yuán cháng chū rù qí zhōu bīn lí jiān,guò zhēn dìng,běi shàng mǎ lǐng,lì tíng zhàng bǎo shù,qiè hǎo wèn lǎo xiào tuì zú,néng yán qí shì。tài wèi wéi rén xū xū,cháng dī shǒu gǒng shǒu xíng bù,yan qi bei ruo,wèi cháng yǐ sè dài wù;rén shì zhī,rú zhě yě。yù bù kě,bì dá qí zhì,jué fēi ǒu rán zhě。huì zhōu cì shǐ cuī gōng lái,yán xìn xíng zhí,bèi dé tài wèi yí shì,fù xiào wú yí,huò kǒng shàng yì zhuì,wèi jí tài shǐ shì,gǎn yǐ zhuàng sī yú zhí shì。jǐn zhuàng。
wù yán cǎo huì jiàn,xìng zhái tiān chí zhōng
chuāng bái yī shēng jī,zhěn hán wén mǎ sī
shēn jiàn yǐn kě hóng,suì hé shēng qiū léi
dú shū pò wàn juǎn,xià bǐ rú yǒu shén
qiū cóng rào shě shì táo jiā,biàn rào lí biān rì jiàn xié
yān luó cuì zhú,qiàn luó xiù、wèi yǐ tiān hán rì mù
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 早年苦学 蒋士铨先世姓钱,居浙江湖州府长兴县(今湖州市长兴县)九里泷庵画溪头。明末甲申(1644年),祖父钱承荣9岁,因避兵乱与家人失散,随人辗转流落铅山县永平镇,为邑长蒋某收为
①蜗成字:蜗牛爬过之处留下的粘液,如同篆文,称为蜗篆。②网开三面:《吕氏春秋》:“汤见置四面网者,汤拔其三面,置其一面,祝曰:‘昔蛛蝥作网,令人学之,欲高者高,欲下者下,吾取共犯命
宋康定元年(公元1040年)至庆历三年(公元1043年)间,范仲淹任陕西经略副 使兼延州知州。据史载,在他镇守西北边疆期间,既号令严明又爱抚士兵,并招徕诸羌推心接纳,深为西夏所惮服
唐朝末年,藩镇割据战争使黄河和淮河流域的农业生产受到极大破坏,而长江流域却较少遭战乱浩劫。韦庄六十六岁仕西蜀,为蜀主王建所倚重,七十二岁助王建称帝,晚年生活富足安定。《稻田》这首诗
鲁仲连排患释难,在侠义的天下之士精神感召下,说服了魏国拯救了赵国。他论辩的主旨是指出诸侯国不应该向残暴专制、妄图称帝的强秦低头。他一方面指出诸侯国们伺候天子时丧失尊严的屈辱悲惨状况
相关赏析
- 周草窗即周密,和王沂孙是经常词赋相和的朋友。他们常常在越地游山玩水。互相赋和。周密曾作有《三姝媚》送王沂孙,王沂孙也赋词相和。后周密作有《高阳台》给很多词友,王沂孙也作了这首词对答
李夫人病势危急之时,汉武帝亲自来探病,李夫人听说皇帝来了,赶紧用被子蒙住脸说:“臣妾生病期间,形容憔悴,不敢见皇上,只希望将臣妾儿子昌邑哀王以及臣妾兄弟托付给皇上。”(李夫人生
《维天之命》是《周颂》的第二篇,无韵,篇幅不长,充满了恭敬之意、颂扬之辞。诗为祭祀周文王之作(《毛诗序》所谓“大平告文王也”),因文本中有“文王之德之纯”、“骏惠我文王”等句可证,
扬子江的岸边杨柳依依,那乱飞的柳絮,愁坏了渡江的游子。晚风阵阵,从驿亭里飘来几声笛声,我们就要离别了,你要去潇水和湘水流经的城镇(今湖南一带),而我要去京城长安。 注释①淮
循环往复的运动变化,是道的运动,道的作用是微妙、柔弱的。天下的万物产生于看得见的有形质,有形质又产生于不可见的无形质。注释1、反者:循环往复。一说意为相反,对立面。2、弱者
作者介绍
-
吴兢
吴兢(670—749),汴州浚仪(今河南开封)人。唐朝著名史学家,武周时入史馆,修国史。耿直敢于犯颜直谏,政治上颇有献替,他的直言敢谏,不愧为一代诤臣。