神女赋
作者:郑成功 朝代:明朝诗人
- 神女赋原文:
- 春江潮水连海平,海上明月共潮生
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。明日,以白王。王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。寐而梦之,寤不自识;罔兮不乐,怅然失志。于是抚心定气,复见所梦。”王曰:“状何如也?”玉曰:“茂矣美矣,诸好备矣。盛矣丽矣,难测究矣。上古既无,世所未见,瑰姿玮态,不可胜赞。其始来也,耀乎若白日初出照屋梁;其少进也,皎若明月舒其光。须臾之间,美貌横生:晔兮如华,温乎如莹。五色并驰,不可殚形。详而视之,夺人目精。其盛饰也,则罗纨绮绩盛文章,极服妙采照万方。振绣衣,被袿裳,秾不短,纤不长,步裔裔兮曜殿堂,忽兮改容,婉若游龙乘云翔。嫷披服,侻薄装,沐兰泽,含若芳。性合适,宜侍旁,顺序卑,调心肠。”王曰:“若此盛矣,试为寡人赋之。”玉曰:“唯唯。”
去年燕子天涯,今年燕子谁家
仙人琪树白无色,王母桃花小不香
自怜十五馀,颜色桃李红
怅望倚危栏,红日无言西下
于是摇佩饰,鸣玉鸾;奁衣服,敛容颜;顾女师,命太傅。欢情未接,将辞而去;迁延引身,不可亲附。似逝未行,中若相首;目略微眄,精采相授。志态横出,不可胜记。意离未绝,神心怖覆;礼不遑讫,辞不及究;愿假须臾,神女称遽。徊肠伤气,颠倒失据,黯然而暝,忽不知处。情独私怀,谁者可语?惆怅垂涕,求之至曙。
日长睡起无情思,闲看儿童捉柳花
夫何神女之姣丽兮,含阴阳之渥饰。披华藻之可好兮,若翡翠之奋翼。其象无双,其美无极;毛嫱鄣袂,不足程式;西施掩面,比之无色。近之既妖,远之有望,骨法多奇,应君之相,视之盈目,孰者克尚。私心独悦,乐之无量;交希恩疏,不可尽畅。他人莫睹,王览其状。其状峨峨,何可极言。貌丰盈以庄姝兮,苞湿润之玉颜。眸子炯其精朗兮,瞭多美而可视。眉联娟以蛾扬兮,朱唇地其若丹。素质干之实兮,志解泰而体闲。既姽婳于幽静兮,又婆娑乎人间。宜高殿以广意兮,翼故纵而绰宽。动雾以徐步兮,拂声之珊珊。望余帷而延视兮,若流波之将澜。奋长袖以正衽兮,立踯躅而不安。澹清静其兮,性沉详而不烦。时容与以微动兮,志未可乎得原。意似近而既远兮,若将来而复旋。褰余而请御兮,愿尽心之。怀贞亮之清兮,卒与我兮相难。陈嘉辞而云对兮,吐芬芳其若兰。精交接以来往兮,心凯康以乐欢。神独亨而未结兮,魂茕茕以无端。含然诺其不分兮,扬音而哀叹!薄怒以自持兮,曾不可乎犯干。
君安游兮西入秦,愿为影兮随君身
寂寞柴门村落里,也教插柳记年华
花明柳暗绕天愁,上尽重城更上楼
南风吹其心,摇摇为谁吐
- 神女赋拼音解读:
- chūn jiāng cháo shuǐ lián hǎi píng,hǎi shàng míng yuè gòng cháo shēng
chǔ xiāng wáng yǔ sòng yù yóu yú yún mèng zhī pǔ,shǐ yù fù gāo táng zhī shì。qí yè yù qǐn,guǒ mèng yǔ shén nǚ yù,qí zhuàng shén lì,yù yì zhī。míng rì,yǐ bái wáng。wáng yuē:“qí mèng ruò hé?”yù duì yuē:“bū xī zhī hòu,jīng shén huǎng hū,ruò yǒu suǒ xǐ,fēn fēn rǎo rǎo,wèi zhī hé yì?mù sè fǎng fú,zhà ruò yǒu jì:jiàn yī fù rén,zhuàng shén qí yì。mèi ér mèng zhī,wù bù zì shí;wǎng xī bù lè,chàng rán shī zhì。yú shì fǔ xīn dìng qì,fù jiàn suǒ mèng。”wáng yuē:“zhuàng hé rú yě?”yù yuē:“mào yǐ měi yǐ,zhū hǎo bèi yǐ。shèng yǐ lì yǐ,nán cè jiū yǐ。shàng gǔ jì wú,shì suǒ wèi jiàn,guī zī wěi tài,bù kě shèng zàn。qí shǐ lái yě,yào hū ruò bái rì chū chū zhào wū liáng;qí shǎo jìn yě,jiǎo ruò míng yuè shū qí guāng。xū yú zhī jiān,měi mào héng shēng:yè xī rú huá,wēn hū rú yíng。wǔ sè bìng chí,bù kě dān xíng。xiáng ér shì zhī,duó rén mù jīng。qí shèng shì yě,zé luó wán qǐ jī shèng wén zhāng,jí fú miào cǎi zhào wàn fāng。zhèn xiù yī,bèi guī shang,nóng bù duǎn,xiān bù zhǎng,bù yì yì xī yào diàn táng,hū xī gǎi róng,wǎn ruò yóu lóng chéng yún xiáng。tuǒ pī fú,tuì báo zhuāng,mù lán zé,hán ruò fāng。xìng hé shì,yí shì páng,shùn xù bēi,diào xīn cháng。”wáng yuē:“ruò cǐ shèng yǐ,shì wèi guǎ rén fù zhī。”yù yuē:“wěi wěi。”
qù nián yàn zi tiān yá,jīn nián yàn zi shuí jiā
xiān rén qí shù bái wú sè,wáng mǔ táo huā xiǎo bù xiāng
zì lián shí wǔ yú,yán sè táo lǐ hóng
chàng wàng yǐ wēi lán,hóng rì wú yán xī xià
yú shì yáo pèi shì,míng yù luán;lián yī fú,liǎn róng yán;gù nǚ shī,mìng tài fù。huān qíng wèi jiē,jiāng cí ér qù;qiān yán yǐn shēn,bù kě qīn fù。shì shì wèi xíng,zhōng ruò xiāng shǒu;mù lüè wēi miǎn,jīng cǎi xiāng shòu。zhì tài héng chū,bù kě shèng jì。yì lí wèi jué,shén xīn bù fù;lǐ bù huáng qì,cí bù jí jiū;yuàn jiǎ xū yú,shén nǚ chēng jù。huái cháng shāng qì,diān dǎo shī jù,àn rán ér míng,hū bù zhī chù。qíng dú sī huái,shuí zhě kě yǔ?chóu chàng chuí tì,qiú zhī zhì shǔ。
rì zhǎng shuì qǐ wú qíng sī,xián kàn ér tóng zhuō liǔ huā
fū hé shén nǚ zhī jiāo lì xī,hán yīn yáng zhī wò shì。pī huá zǎo zhī kě hǎo xī,ruò fěi cuì zhī fèn yì。qí xiàng wú shuāng,qí měi wú jí;máo qiáng zhāng mèi,bù zú chéng shì;xī shī yǎn miàn,bǐ zhī wú sè。jìn zhī jì yāo,yuǎn zhī yǒu wàng,gǔ fǎ duō qí,yīng jūn zhī xiāng,shì zhī yíng mù,shú zhě kè shàng。sī xīn dú yuè,lè zhī wú liàng;jiāo xī ēn shū,bù kě jǐn chàng。tā rén mò dǔ,wáng lǎn qí zhuàng。qí zhuàng é é,hé kě jí yán。mào fēng yíng yǐ zhuāng shū xī,bāo shī rùn zhī yù yán。móu zǐ jiǒng qí jīng lǎng xī,liǎo duō měi ér kě shì。méi lián juān yǐ é yáng xī,zhū chún dì qí ruò dān。sù zhì gàn zhī shí xī,zhì jiě tài ér tǐ xián。jì guǐ huà yú yōu jìng xī,yòu pó suō hū rén jiān。yí gāo diàn yǐ guǎng yì xī,yì gù zòng ér chuò kuān。dòng wù yǐ xú bù xī,fú shēng zhī shān shān。wàng yú wéi ér yán shì xī,ruò liú bō zhī jiāng lán。fèn cháng xiù yǐ zhèng rèn xī,lì zhí zhú ér bù ān。dàn qīng jìng qí xī,xìng chén xiáng ér bù fán。shí róng yǔ yǐ wēi dòng xī,zhì wèi kě hū dé yuán。yì shì jìn ér jì yuǎn xī,ruò jiāng lái ér fù xuán。qiān yú ér qǐng yù xī,yuàn jìn xīn zhī。huái zhēn liàng zhī qīng xī,zú yǔ wǒ xī xiāng nán。chén jiā cí ér yún duì xī,tǔ fēn fāng qí ruò lán。jīng jiāo jiē yǐ lái wǎng xī,xīn kǎi kāng yǐ lè huān。shén dú hēng ér wèi jié xī,hún qióng qióng yǐ wú duān。hán rán nuò qí bù fēn xī,yáng yīn ér āi tàn!báo nù yǐ zì chí xī,céng bù kě hū fàn gàn。
jūn ān yóu xī xī rù qín,yuàn wèi yǐng xī suí jūn shēn
jì mò zhài mén cūn luò lǐ,yě jiào chā liǔ jì nián huá
huā míng liǔ àn rào tiān chóu,shàng jǐn zhòng chéng gèng shàng lóu
nán fēng chuī qí xīn,yáo yáo wèi shuí tǔ
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 懿宗昭圣惠孝皇帝上咸通元年(庚辰、860) 唐纪六十六唐懿宗咸通元年(庚辰,公元860年) [1]春,正月,乙卯,浙东军与裘甫战于桐柏观前,范居植死,刘仅以身免。乙丑,甫帅其徒
①断绿衰红:一本作“断红衰白”。②潮:一本作“朝”。③宛相向:一本以此三字作上片结句。④笑何郎、心似春荡:一本作“何郎心、似春风荡”。⑤听娇蝉、声度菱唱:一本作“娇蝉声、远度菱唱”
《毛诗序》说:“《羔裘》,刺时也,晋人刺其在位不恤其民也。”从该诗首句“羔裘豹祛”的描写来看,所写的是当时的一位卿大夫。因为只有当时的卿大夫,才能穿这种镶着豹皮的袖口。卿大夫是西周
钱塘江的潮水,是天下雄伟的景观。从(农历)八月十六日到十八日潮水是最壮观的。当潮水远远地从钱塘江入海口涌起的时候,(远看)几乎像一条银白色的线;不久(潮水)越来越近,玉城雪岭一
全诗借征夫对老人的答话,倾诉了人民对战争的痛恨和它所带来的痛苦。地方官吏在这样的情况下还要横征暴敛,百姓更加痛苦不堪。这是诗人深切地了解民间疾苦和寄予深刻同情的名篇之一。天宝以后,
相关赏析
- Do difficult things by an old personTaihang, Wong ( the ) two mountain, covering an area o
浩渺寒江之上弥漫着迷蒙的烟雾,皓月的清辉洒在白色沙渚之上。入夜,我将小舟泊在秦淮河畔,临近酒家。金陵歌女似乎不知何为亡国之恨黍离之悲,竟依然在对岸吟唱着淫靡之曲《玉树后庭花》。
沔水发源于武都郡沮县的东狼谷中,沔水又名沮水。阐驰说:因为此水初发源处是一片湿流媲的洼地(沮枷),因而称为沮水,县也跟着叫沮县。发源后往南流,泉街水注入。泉街水发源于河池县,往东南
这首《清平乐》,表现了作者在恼人的春色中,触景生情,思念离家在外的亲人的情景。词中说,分别以来,此时已进入了春季过半的时节,举目所见,没有一处不勾起他难过的心情,使他觉得好象肝肠都
此诗写南北两军在豫章的一场战争给人民带来苦难,将军忠勇,力平凶顽。但它给人们带来的伤痛却难以抚平。这场战争应是泛指,诗人只是依照乐府旧题顺手虚拟以表达反对战争的情绪。
全诗可分四段。前六句写南北两军对垒,形势严峻。胡风、代马、北拥,言北兵之强;照雪海谓南兵之盛。何时还,担心战争持续时间之长。“黄云惨无颜”用以烘托战争气氛的惨烈。“老母”以下六句为第二段,写战争给百姓带来的灾难。“老母与子别,呼天野草间”为这段中心句。战马悲鸣追攀,白杨秋月早落,为景物烘托。“
作者介绍
-
郑成功
郑成功(1624-1662),本名森,字大木,福建南安人。公元1646年反对父亲降清而抗清,1661年兵败撤至台湾,他死后,其子孙延续二十年左右为清消灭,祖国统一。