神女赋
作者:舜 朝代:先秦诗人
- 神女赋原文:
- 宣和旧日,临安南渡,芳景犹自如故
去年元夜时,花市灯如昼
冻云宵遍岭,素雪晓凝华
闹花深处层楼,画帘半卷东风软
于是摇佩饰,鸣玉鸾;奁衣服,敛容颜;顾女师,命太傅。欢情未接,将辞而去;迁延引身,不可亲附。似逝未行,中若相首;目略微眄,精采相授。志态横出,不可胜记。意离未绝,神心怖覆;礼不遑讫,辞不及究;愿假须臾,神女称遽。徊肠伤气,颠倒失据,黯然而暝,忽不知处。情独私怀,谁者可语?惆怅垂涕,求之至曙。
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。明日,以白王。王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。寐而梦之,寤不自识;罔兮不乐,怅然失志。于是抚心定气,复见所梦。”王曰:“状何如也?”玉曰:“茂矣美矣,诸好备矣。盛矣丽矣,难测究矣。上古既无,世所未见,瑰姿玮态,不可胜赞。其始来也,耀乎若白日初出照屋梁;其少进也,皎若明月舒其光。须臾之间,美貌横生:晔兮如华,温乎如莹。五色并驰,不可殚形。详而视之,夺人目精。其盛饰也,则罗纨绮绩盛文章,极服妙采照万方。振绣衣,被袿裳,秾不短,纤不长,步裔裔兮曜殿堂,忽兮改容,婉若游龙乘云翔。嫷披服,侻薄装,沐兰泽,含若芳。性合适,宜侍旁,顺序卑,调心肠。”王曰:“若此盛矣,试为寡人赋之。”玉曰:“唯唯。”
从臣皆半醉,天子正无愁
江南春尽离肠断,苹满汀洲人未归
夫何神女之姣丽兮,含阴阳之渥饰。披华藻之可好兮,若翡翠之奋翼。其象无双,其美无极;毛嫱鄣袂,不足程式;西施掩面,比之无色。近之既妖,远之有望,骨法多奇,应君之相,视之盈目,孰者克尚。私心独悦,乐之无量;交希恩疏,不可尽畅。他人莫睹,王览其状。其状峨峨,何可极言。貌丰盈以庄姝兮,苞湿润之玉颜。眸子炯其精朗兮,瞭多美而可视。眉联娟以蛾扬兮,朱唇地其若丹。素质干之实兮,志解泰而体闲。既姽婳于幽静兮,又婆娑乎人间。宜高殿以广意兮,翼故纵而绰宽。动雾以徐步兮,拂声之珊珊。望余帷而延视兮,若流波之将澜。奋长袖以正衽兮,立踯躅而不安。澹清静其兮,性沉详而不烦。时容与以微动兮,志未可乎得原。意似近而既远兮,若将来而复旋。褰余而请御兮,愿尽心之。怀贞亮之清兮,卒与我兮相难。陈嘉辞而云对兮,吐芬芳其若兰。精交接以来往兮,心凯康以乐欢。神独亨而未结兮,魂茕茕以无端。含然诺其不分兮,扬音而哀叹!薄怒以自持兮,曾不可乎犯干。
香闻流水处,影落野人家
引之于山,兽不能走吹之于水,鱼不能游
雨余溪水掠堤平,闲看村童谢晚晴
迢迢新秋夕,亭亭月将圆
- 神女赋拼音解读:
- xuān hé jiù rì,lín ān nán dù,fāng jǐng yóu zì rú gù
qù nián yuán yè shí,huā shì dēng rú zhòu
dòng yún xiāo biàn lǐng,sù xuě xiǎo níng huá
nào huā shēn chù céng lóu,huà lián bàn juǎn dōng fēng ruǎn
yú shì yáo pèi shì,míng yù luán;lián yī fú,liǎn róng yán;gù nǚ shī,mìng tài fù。huān qíng wèi jiē,jiāng cí ér qù;qiān yán yǐn shēn,bù kě qīn fù。shì shì wèi xíng,zhōng ruò xiāng shǒu;mù lüè wēi miǎn,jīng cǎi xiāng shòu。zhì tài héng chū,bù kě shèng jì。yì lí wèi jué,shén xīn bù fù;lǐ bù huáng qì,cí bù jí jiū;yuàn jiǎ xū yú,shén nǚ chēng jù。huái cháng shāng qì,diān dǎo shī jù,àn rán ér míng,hū bù zhī chù。qíng dú sī huái,shuí zhě kě yǔ?chóu chàng chuí tì,qiú zhī zhì shǔ。
chǔ xiāng wáng yǔ sòng yù yóu yú yún mèng zhī pǔ,shǐ yù fù gāo táng zhī shì。qí yè yù qǐn,guǒ mèng yǔ shén nǚ yù,qí zhuàng shén lì,yù yì zhī。míng rì,yǐ bái wáng。wáng yuē:“qí mèng ruò hé?”yù duì yuē:“bū xī zhī hòu,jīng shén huǎng hū,ruò yǒu suǒ xǐ,fēn fēn rǎo rǎo,wèi zhī hé yì?mù sè fǎng fú,zhà ruò yǒu jì:jiàn yī fù rén,zhuàng shén qí yì。mèi ér mèng zhī,wù bù zì shí;wǎng xī bù lè,chàng rán shī zhì。yú shì fǔ xīn dìng qì,fù jiàn suǒ mèng。”wáng yuē:“zhuàng hé rú yě?”yù yuē:“mào yǐ měi yǐ,zhū hǎo bèi yǐ。shèng yǐ lì yǐ,nán cè jiū yǐ。shàng gǔ jì wú,shì suǒ wèi jiàn,guī zī wěi tài,bù kě shèng zàn。qí shǐ lái yě,yào hū ruò bái rì chū chū zhào wū liáng;qí shǎo jìn yě,jiǎo ruò míng yuè shū qí guāng。xū yú zhī jiān,měi mào héng shēng:yè xī rú huá,wēn hū rú yíng。wǔ sè bìng chí,bù kě dān xíng。xiáng ér shì zhī,duó rén mù jīng。qí shèng shì yě,zé luó wán qǐ jī shèng wén zhāng,jí fú miào cǎi zhào wàn fāng。zhèn xiù yī,bèi guī shang,nóng bù duǎn,xiān bù zhǎng,bù yì yì xī yào diàn táng,hū xī gǎi róng,wǎn ruò yóu lóng chéng yún xiáng。tuǒ pī fú,tuì báo zhuāng,mù lán zé,hán ruò fāng。xìng hé shì,yí shì páng,shùn xù bēi,diào xīn cháng。”wáng yuē:“ruò cǐ shèng yǐ,shì wèi guǎ rén fù zhī。”yù yuē:“wěi wěi。”
cóng chén jiē bàn zuì,tiān zǐ zhèng wú chóu
jiāng nán chūn jǐn lí cháng duàn,píng mǎn tīng zhōu rén wèi guī
fū hé shén nǚ zhī jiāo lì xī,hán yīn yáng zhī wò shì。pī huá zǎo zhī kě hǎo xī,ruò fěi cuì zhī fèn yì。qí xiàng wú shuāng,qí měi wú jí;máo qiáng zhāng mèi,bù zú chéng shì;xī shī yǎn miàn,bǐ zhī wú sè。jìn zhī jì yāo,yuǎn zhī yǒu wàng,gǔ fǎ duō qí,yīng jūn zhī xiāng,shì zhī yíng mù,shú zhě kè shàng。sī xīn dú yuè,lè zhī wú liàng;jiāo xī ēn shū,bù kě jǐn chàng。tā rén mò dǔ,wáng lǎn qí zhuàng。qí zhuàng é é,hé kě jí yán。mào fēng yíng yǐ zhuāng shū xī,bāo shī rùn zhī yù yán。móu zǐ jiǒng qí jīng lǎng xī,liǎo duō měi ér kě shì。méi lián juān yǐ é yáng xī,zhū chún dì qí ruò dān。sù zhì gàn zhī shí xī,zhì jiě tài ér tǐ xián。jì guǐ huà yú yōu jìng xī,yòu pó suō hū rén jiān。yí gāo diàn yǐ guǎng yì xī,yì gù zòng ér chuò kuān。dòng wù yǐ xú bù xī,fú shēng zhī shān shān。wàng yú wéi ér yán shì xī,ruò liú bō zhī jiāng lán。fèn cháng xiù yǐ zhèng rèn xī,lì zhí zhú ér bù ān。dàn qīng jìng qí xī,xìng chén xiáng ér bù fán。shí róng yǔ yǐ wēi dòng xī,zhì wèi kě hū dé yuán。yì shì jìn ér jì yuǎn xī,ruò jiāng lái ér fù xuán。qiān yú ér qǐng yù xī,yuàn jìn xīn zhī。huái zhēn liàng zhī qīng xī,zú yǔ wǒ xī xiāng nán。chén jiā cí ér yún duì xī,tǔ fēn fāng qí ruò lán。jīng jiāo jiē yǐ lái wǎng xī,xīn kǎi kāng yǐ lè huān。shén dú hēng ér wèi jié xī,hún qióng qióng yǐ wú duān。hán rán nuò qí bù fēn xī,yáng yīn ér āi tàn!báo nù yǐ zì chí xī,céng bù kě hū fàn gàn。
xiāng wén liú shuǐ chù,yǐng luò yě rén jiā
yǐn zhī yú shān,shòu bù néng zǒu chuī zhī yú shuǐ,yú bù néng yóu
yǔ yú xī shuǐ lüè dī píng,xián kàn cūn tóng xiè wǎn qíng
tiáo tiáo xīn qiū xī,tíng tíng yuè jiāng yuán
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 鹧鸪:鸟名,其鸣声凄切,如言“行不得也哥哥”,古代诗文中因常用它作为劝阻出行的象征。陌:田间道路。征人:出门旅行的人。关山:泛指关隘山川。古乐府《木兰诗》:“万里赴戎机,关山度若飞
一座高桥隔着云烟出现,在岩石的西畔询问渔船。桃花整天随着流水流淌,桃源洞口在清溪的哪边?注释⑴桃花溪:水名,在湖南省桃源县桃源山下。⑵飞桥:高桥。⑶石矶:水中积石或水边突出的岩
①任公:梁启超号。②梦窗:吴文英号。 石帚:南宋词人姜石帚。③浮云西北:曹丕诗:“西北有浮云,亭亭如车盖。”④鸾钗:妇女首饰。⑤凤屧:绣凤的鞋荐。屧,亦可解作屐。⑥乌盼头白:燕太子
在南宋词人的词中,临安元宵节是常写的题材之一。但因词人的出发点不同,所表达的意象也不尽一样。或粉饰太平。或无病呻吟。但汪元量此词从元宵节的今昔对比,从中寄托了对国家兴亡的伤感之情。
海西公下太和四年(己巳、369) 晋纪二十四晋海西公太和四年(己巳,公元369年) [1]春,三月,大司马温请与徐、兖二州刺史郗、江州刺史桓冲、豫州刺史袁真等伐燕。初,在北府,
相关赏析
- 入宫 王昭君出生于长江三峡中,一个叫秭归(今湖北省兴山县)的地方普通的民家。汉元帝建昭元年,征集天下美女进后宫,王昭君就被选入宫。当时的皇帝汉元帝已经40多岁了,由于纵欲身体衰弱
激扬的流水哟,不能漂走成捆的荆条。我娘家缺少兄弟来撑腰,只有我和你相依相靠。不要信别人的闲话,别人骗你总有花招。 激扬的流水哟,不能漂走成捆的木柴。我娘家缺少兄弟来关怀,
东晋大诗人陶潜写了“采菊东篱下,悠然见南山”的名句,其爱菊之名,无人不晓,而菊花也逐渐成了超凡脱俗的隐逸者之象征。难怪宋人周敦颐因陶渊明后真隐士不多,要大发“菊之爱,陶后鲜有闻”的
万章问:“宋国是个小国,现在想推行王政,齐国、楚国却讨厌它而讨伐它,应该怎么办呢?” 孟子说:“成汤居住在毫地,与葛国相邻,葛伯放纵无道,不祭祀先祖。汤派人询问他:‘为什
Lyrics to the Melody Dedicated to Lady YuBeyond the meandering balustrades skies and water
作者介绍
-
舜
舜,姚姓,名重华,又称虞舜。相传是父系氏族社会后期的部落领袖,故史称舜帝。