狱中上梁王书
作者:陈东甫 朝代:宋朝诗人
- 狱中上梁王书原文:
- 至夫秦用商鞅之法,东弱韩、魏,立强天下,卒车裂之。越用大夫种之谋,禽劲吴而伯中国,遂诛其身。是以孙叔敖三去相而不悔,於陵子仲辞三公为人灌园。今人主诚能去骄傲之心,怀可报之意,披心腹,见情素,堕肝胆,施德厚,终与之穷达,无爱于士,则桀之犬可使呔尧,跖之客可使刺由,何况因万乘之权,假圣王之资乎!然则荆轲湛七族,要离燔妻子(),岂足为大王道哉!
今人主沈谄谀之辞,牵帷廧之制,使不羁之士与牛骥同皁,此鲍焦所以愤于世也。
林深藏却云门寺,回首若耶溪
楼头小妇鸣筝坐,遥见飞尘入建章
臣闻明月之珠,夜光之璧,以闇投人于道,众莫不按剑相眄者。何则?无因而至前也。蟠木根柢,轮囷离奇,而为万乘器者,以左右先为之容也。故无因而至前,虽出随珠和璧,祗怨结而不见德;有人先游,则枯木朽株,树功而不忘。今夫天下布衣穷居之士,身在贫羸,虽蒙尧、舜之术,挟伊、管之辩,怀龙逢、比干之意,而素无根柢之容,虽竭精神,欲开忠于当世之君,则人主必袭按剑相眄之迹矣。是使布衣之士不得为枯木朽株之资也。
念归林叶换,愁坐露华生
昔玉人献宝,楚王诛之;李斯竭忠,胡亥极刑。是以箕子阳狂,接舆避世,恐遭此患也。愿大王察玉人、李斯之意,而后楚王、胡亥之听,毋使臣为箕子、接舆所笑。臣闻比干剖心,子胥鸱夷,臣始不信,乃今知之。愿大王孰察,少加怜焉。
去年今日卧燕台,铜鼓中宵隐地雷
只愁飞诏下青冥不应霜塞晚,横槊看诗成
寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚
秀色掩今古,荷花羞玉颜
臣闻盛饰入朝者不以私污义,底厉名号者不以利伤行。故里名胜母,曾子不入;邑号朝歌,墨子回车。今欲使天下寥廓之士笼于威重之权,胁于位势之贵,回面污行,以事谄谀之人,而求亲近于左右,则士有伏死堀穴岩薮之中耳,安有尽忠信而趋阙下者哉!
窈窕淑女,君子好逑
故女无美恶,入宫见妒;士无贤不肖,入朝见嫉。昔司马喜膑脚于宋,卒相中山;范雎拉胁折齿于魏,卒为应侯。此二人者,皆信必然之画,捐朋党之私,挟孤独之交,故不能自免于嫉妒之人也。是以申徒狄蹈雍之河,徐衍负石入海,不容于世,义不苟取比周于朝以移主上之心。故百里奚乞食于道路,缪公委之以政;甯戚饭牛车下,桓公任之以国。此二人者,岂素宦于朝,借誉于左右,然后二主用之哉?感于心,合于行,坚如胶漆,昆弟不能离,岂惑于众口哉?故偏听生奸,独任成乱。昔鲁听季孙之说逐孔子,宋任子冉之计囚墨翟。夫以孔、墨之辩,不能自免于谗谀,而二国以危。何则?众口铄金,积毁销骨也。秦用戎人由余而伯中国,齐用越人子臧而强威、宣。此二国岂系于俗,牵于世,系奇偏之浮辞哉?公听并观,垂明当世。故意合则胡越为兄弟,由余,子臧是矣;不合则骨肉为仇敌,朱、象、管、蔡是矣。今人主诚能用齐、秦之明,后宋、鲁之听,则五伯不足侔,而三王易为也。
是以圣王觉寤,捐子之之心,而不说田常之贤,封比干之后,修孕妇之墓,故功业覆于天下。何则?欲善亡厌也。夫晋文亲其雠,强伯诸侯;齐桓用其仇,而一匡天下。何则?慈仁殷勤,诚加于心,不可以虚辞借也。
语曰:“有白头如新,倾盖如故。”何则?知与不知也。故樊於期逃秦之燕,借荆轲首以奉丹事;王奢去齐之魏,临城自刭以却齐而存魏。夫王奢、樊於期非新于齐、秦而故于燕、魏也,所以去二国、死两君者,行合于志,慕义无穷也。是以苏秦不信于天下,为燕尾生;白圭战亡六城,为魏取中山。何则?诚有以相知也。苏秦相燕,人恶之燕王,燕王按剑而怒,食以駃騠;白圭显于中山,人恶之于魏文侯,文侯赐以夜光之璧。何则?两主二臣,剖心析肝相信,岂移于浮辞哉!
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。愿大王孰察之。
是以圣王制世御俗,独化于陶钧之上,而不牵乎卑辞之语,不夺乎众多之口。故秦皇帝任中庶子蒙嘉之言,以信荆轲,而匕首窃发;周文王猎泾渭,载吕尚归,以王天下。秦信左右而亡,周用乌集而王。何则?以其能越挛拘之语,驰域外之议,独观乎昭旷之道也。
却恨悲风时起,冉冉云间新雁,边马怨胡笳
芳洲拾翠暮忘归,秀野踏青来不定
- 狱中上梁王书拼音解读:
- zhì fū qín yòng shāng yāng zhī fǎ,dōng ruò hán、wèi,lì qiáng tiān xià,zú chē liè zhī。yuè yòng dài fū zhǒng zhī móu,qín jìn wú ér bó zhōng guó,suì zhū qí shēn。shì yǐ sūn shū áo sān qù xiāng ér bù huǐ,yú líng zi zhòng cí sān gōng wéi rén guàn yuán。jīn rén zhǔ chéng néng qù jiāo ào zhī xīn,huái kě bào zhī yì,pī xīn fù,jiàn qíng sù,duò gān dǎn,shī dé hòu,zhōng yǔ zhī qióng dá,wú ài yú shì,zé jié zhī quǎn kě shǐ dāi yáo,zhí zhī kè kě shǐ cì yóu,hé kuàng yīn wàn shèng zhī quán,jiǎ shèng wáng zhī zī hū!rán zé jīng kē zhàn qī zú,yào lí fán qī zǐ(),qǐ zú wèi dài wáng dào zāi!
jīn rén zhǔ shěn chǎn yú zhī cí,qiān wéi qiáng zhī zhì,shǐ bù jī zhī shì yǔ niú jì tóng zào,cǐ bào jiāo suǒ yǐ fèn yú shì yě。
lín shēn cáng què yún mén sì,huí shǒu ruò yé xī
lóu tóu xiǎo fù míng zhēng zuò,yáo jiàn fēi chén rù jiàn zhāng
chén wén míng yuè zhī zhū,yè guāng zhī bì,yǐ àn tóu rén yú dào,zhòng mò bù àn jiàn xiāng miǎn zhě。hé zé?wú yīn ér zhì qián yě。pán mù gēn dǐ,lún qūn lí qí,ér wèi wàn shèng qì zhě,yǐ zuǒ yòu xiān wèi zhī róng yě。gù wú yīn ér zhì qián,suī chū suí zhū hé bì,zhī yuàn jié ér bú jiàn dé;yǒu rén xiān yóu,zé kū mù xiǔ zhū,shù gōng ér bù wàng。jīn fū tiān xià bù yī qióng jū zhī shì,shēn zài pín léi,suī méng yáo、shùn zhī shù,xié yī、guǎn zhī biàn,huái lóng féng、bǐ gàn zhī yì,ér sù wú gēn dǐ zhī róng,suī jié jīng shén,yù kāi zhōng yú dāng shì zhī jūn,zé rén zhǔ bì xí àn jiàn xiāng miǎn zhī jī yǐ。shì shǐ bù yī zhī shì bù dé wèi kū mù xiǔ zhū zhī zī yě。
niàn guī lín yè huàn,chóu zuò lù huá shēng
xī yù rén xiàn bǎo,chǔ wáng zhū zhī;lǐ sī jié zhōng,hú hài jí xíng。shì yǐ jī zǐ yáng kuáng,jiē yú bì shì,kǒng zāo cǐ huàn yě。yuàn dài wáng chá yù rén、lǐ sī zhī yì,ér hòu chǔ wáng、hú hài zhī tīng,wú shǐ chén wèi jī zǐ、jiē yú suǒ xiào。chén wén bǐ gàn pōu xīn,zi xū chī yí,chén shǐ bù xìn,nǎi jīn zhī zhī。yuàn dài wáng shú chá,shǎo jiā lián yān。
qù nián jīn rì wò yàn tái,tóng gǔ zhōng xiāo yǐn dì léi
zhǐ chóu fēi zhào xià qīng míng bù yīng shuāng sāi wǎn,héng shuò kàn shī chéng
xún xún mì mì,lěng lěng qīng qīng,qī qī cǎn cǎn qī qī
xiù sè yǎn jīn gǔ,hé huā xiū yù yán
chén wén shèng shì rù cháo zhě bù yǐ sī wū yì,dǐ lì míng hào zhě bù yǐ lì shāng xíng。gù lǐ míng shèng mǔ,zēng zǐ bù rù;yì hào zhāo gē,mò zǐ huí chē。jīn yù shǐ tiān xià liáo kuò zhī shì lóng yú wēi zhòng zhī quán,xié yú wèi shì zhī guì,huí miàn wū xíng,yǐ shì chǎn yú zhī rén,ér qiú qīn jìn yú zuǒ yòu,zé shì yǒu fú sǐ kū xué yán sǒu zhī zhōng ěr,ān yǒu jìn zhōng xìn ér qū què xià zhě zāi!
yǎo tiǎo shū nǚ,jūn zǐ hǎo qiú
gù nǚ wú měi è,rù gōng jiàn dù;shì wú xián bù xiào,rù cháo jiàn jí。xī sī mǎ xǐ bìn jiǎo yú sòng,zú xiāng zhòng shān;fàn jū lā xié zhé chǐ yú wèi,zú wèi yīng hóu。cǐ èr rén zhě,jiē xìn bì rán zhī huà,juān péng dǎng zhī sī,xié gū dú zhī jiāo,gù bù néng zì miǎn yú jí dù zhī rén yě。shì yǐ shēn tú dí dǎo yōng zhī hé,xú yǎn fù shí rù hǎi,bù róng yú shì,yì bù gǒu qǔ bǐ zhōu yú cháo yǐ yí zhǔ shàng zhī xīn。gù bǎi lǐ xī qǐ shí yú dào lù,móu gōng wěi zhī yǐ zhèng;níng qī fàn niú chē xià,huán gōng rèn zhī yǐ guó。cǐ èr rén zhě,qǐ sù huàn yú cháo,jiè yù yú zuǒ yòu,rán hòu èr zhǔ yòng zhī zāi?gǎn yú xīn,hé yú xíng,jiān rú jiāo qī,kūn dì bù néng lí,qǐ huò yú zhòng kǒu zāi?gù piān tīng shēng jiān,dú rèn chéng luàn。xī lǔ tīng jì sūn zhī shuō zhú kǒng zǐ,sòng rèn zǐ rǎn zhī jì qiú mò dí。fū yǐ kǒng、mò zhī biàn,bù néng zì miǎn yú chán yú,ér èr guó yǐ wēi。hé zé?zhòng kǒu shuò jīn,jī huǐ xiāo gǔ yě。qín yòng róng rén yóu yú ér bó zhōng guó,qí yòng yuè rén zǐ zāng ér qiáng wēi、xuān。cǐ èr guó qǐ xì yú sú,qiān yú shì,xì qí piān zhī fú cí zāi?gōng tīng bìng guān,chuí míng dāng shì。gù yì hé zé hú yuè wèi xiōng dì,yóu yú,zi zāng shì yǐ;bù hé zé gǔ ròu wèi chóu dí,zhū、xiàng、guǎn、cài shì yǐ。jīn rén zhǔ chéng néng yòng qí、qín zhī míng,hòu sòng、lǔ zhī tīng,zé wǔ bó bù zú móu,ér sān wáng yì wèi yě。
shì yǐ shèng wáng jué wù,juān zi zhī zhī xīn,ér bù shuō tián cháng zhī xián,fēng bǐ gàn zhī hòu,xiū yùn fù zhī mù,gù gōng yè fù yú tiān xià。hé zé?yù shàn wáng yàn yě。fū jìn wén qīn qí chóu,qiáng bó zhū hóu;qí huán yòng qí chóu,ér yī kuāng tiān xià。hé zé?cí rén yīn qín,chéng jiā yú xīn,bù kě yǐ xū cí jiè yě。
yǔ yuē:“yǒu bái tóu rú xīn,qīng gài rú gù。”hé zé?zhī yǔ bù zhī yě。gù fán yú qī táo qín zhī yàn,jiè jīng kē shǒu yǐ fèng dān shì;wáng shē qù qí zhī wèi,lín chéng zì jǐng yǐ què qí ér cún wèi。fū wáng shē、fán yú qī fēi xīn yú qí、qín ér gù yú yàn、wèi yě,suǒ yǐ qù èr guó、sǐ liǎng jūn zhě,xíng hé yú zhì,mù yì wú qióng yě。shì yǐ sū qín bù xìn yú tiān xià,wèi yàn wěi shēng;bái guī zhàn wáng liù chéng,wèi wèi qǔ zhōng shān。hé zé?chéng yǒu yǐ xiāng zhī yě。sū qín xiāng yàn,rén è zhī yàn wáng,yàn wáng àn jiàn ér nù,shí yǐ jué tí;bái guī xiǎn yú zhōng shān,rén è zhī yú wèi wén hóu,wén hóu cì yǐ yè guāng zhī bì。hé zé?liǎng zhǔ èr chén,pōu xīn xī gān xiāng xìn,qǐ yí yú fú cí zāi!
chén wén zhōng wú bù bào,xìn bú jiàn yí,chén cháng yǐ wéi rán,tú xū yǔ ěr。xī jīng kē mù yàn dān zhī yì,bái hóng guàn rì,tài zǐ wèi zhī;wèi xiān shēng wèi qín huà cháng píng zhī shì,tài bái shí mǎo,zhāo wáng yí zhī。fū jīng biàn tiān dì ér xìn bù yù liǎng zhǔ,qǐ bù āi zāi!jīn chén jìn zhōng jié chéng,bì yì yuàn zhī,zuǒ yòu bù míng,zú cóng lì xùn,wèi shì suǒ yí。shì shǐ jīng kē、wèi xiān shēng fù qǐ,ér yàn、qín bù wù yě。yuàn dài wáng shú chá zhī。
shì yǐ shèng wáng zhì shì yù sú,dú huà yú táo jūn zhī shàng,ér bù qiān hū bēi cí zhī yǔ,bù duó hū zhòng duō zhī kǒu。gù qín huáng dì rèn zhōng shù zǐ méng jiā zhī yán,yǐ xìn jīng kē,ér bǐ shǒu qiè fā;zhōu wén wáng liè jīng wèi,zài lǚ shàng guī,yǐ wáng tiān xià。qín xìn zuǒ yòu ér wáng,zhōu yòng wū jí ér wáng。hé zé?yǐ qí néng yuè luán jū zhī yǔ,chí yù wài zhī yì,dú guān hū zhāo kuàng zhī dào yě。
què hèn bēi fēng shí qǐ,rǎn rǎn yún jiān xīn yàn,biān mǎ yuàn hú jiā
fāng zhōu shí cuì mù wàng guī,xiù yě tà qīng lái bù dìng
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 落第后的孟浩然有一肚子的牢骚而又不好发作,因而以自怨自艾的形式抒发仕途失意的幽思。这首诗表面上是一连串的自责自怪,骨子里却是层出不尽的怨天尤人;说的是自己一无可取之言,怨的是才不为
这是一篇著名的史论。作者认为,国家的盛衰,事业的成败,主要取决于人事,取决于执政者的思想行为。并扼要提出“忧劳可以兴国,逸豫可以亡身”,“祸患常积于忽微,而智勇多困于所溺”等具体论
强化人的精、气、神,要效法五行之龙变化之法。精神旺盛的人,身体的五脏之气很强。其中在五脏之气——神、魂、魄、情、志中,神居主位。心是神的处所,品德树神外在表现形式,而养神之
一个人活在世上通常不满百岁,心中却老是记挂着千万年后的忧愁,这是何苦呢?
既然老是埋怨白天是如此短暂,黑夜是如此漫长,那么何不拿着烛火,日夜不停地欢乐游玩呢?
鸳鸯双双轻飞翔,遭遇大小罗与网。好人万年寿而康,福禄一同来安享。鸳鸯相偎在鱼梁,喙儿插进左翅膀。好人万年寿而康,一生幸福绵绵长。拉车辕马在马房,每天喂草喂杂粮。好人万年寿而康,
相关赏析
- 广王石敬威,字奉信,是高祖的堂弟。他的父亲石万诠,赠太尉,追封为赵王。石敬威小时就擅长骑马射箭,事奉后唐庄宗,因随从作战有功,多次担任军职。唐明宗继承皇位后,提拔为奉圣指挥使。天成
暮春时节,已没有人过问路上的落花,只见浓郁的树荫,无边无际,遍及天涯。林间的黄莺早已不再啼叫了,只能独自一人迈向长满青草的池塘畔,去聆听青蛙的叫声。注释①绿阴:绿树浓荫。②冉冉
沈同以私人的身份问孟子:“燕国可以攻伐吗?” 孟子说:“可以!燕王子哙不应该把燕国轻率地交给别人,相国子之也不应该从子哙手中接受燕国。比方说,有这样一个人,你很喜欢他,便
诗的颈联和尾联,酒伴来相命,开樽共解酲。当杯已入手,歌妓莫停声。作者与友人就着美景良辰,来此畅饮,并希望歌女的歌声莫停,不露痕迹地表达了惜春的心情。林花扫更落,径草踏还生。林花已经
赵在礼,字干臣,涿州人。曾祖父赵景裕,祖父赵士廉,都不曾入仕做官。父亲赵元德,担任过卢台军使。赵在礼最初事奉燕帅刘仁恭,担任小校,唐昭宗光化末年,刘仁恭派他儿子刘守文驱逐浮阳节度使
作者介绍
-
陈东甫
陈东甫,生平不详。与谭宣子、乐雷发交友赠答。见《阳春白雪》卷六谭宣子《摸鱼儿》题序及乐雷发《雪矶丛稿》。存词三首。