祭鳄鱼文
作者:怀濬 朝代:唐朝诗人
- 祭鳄鱼文原文:
- 绝景良时难再并,他年此日应惆怅
昔先王既有天下,列山泽,罔绳擉刃,以除虫蛇恶物为民害者,驱而出之四海之外。及后王德薄,不能远有,则江汉之间,尚皆弃之以与蛮、夷、楚、越;况潮岭海之间,去京师万里哉!鳄鱼之涵淹卵育于此,亦固其所。今天子嗣唐位,神圣慈武,四海之外,六合之内,皆抚而有之;况禹迹所揜,扬州之近地,刺史、县令之所治,出贡赋以供天地宗庙百神之祀之壤者哉?鳄鱼其不可与刺史杂处此土也。
江皋楼观前朝寺,秋色入秦淮
此路无知己,明珠莫暗投
明朝甑复空,母子相持哭
造物无言却有情,每于寒尽觉春生
两处春光同日尽,居人思客客思家
城小贼不屠,人贫伤可怜
刺史受天子命,守此土,治此民,而鳄鱼睅然不安溪潭,据处食民畜、熊、豕、鹿、獐,以肥其身,以种其子孙;与刺史亢拒,争为长雄;刺史虽驽弱,亦安肯为鳄鱼低首下心,伈伈睍睍,为民吏羞,以偷活于此邪!且承天子命以来为吏,固其势不得不与鳄鱼辨。
维年月日,潮州刺史韩愈使军事衙推秦济,以羊一、猪一,投恶溪之潭水,以与鳄鱼食,而告之曰:
石壕村里夫妻别,泪比长生殿上多
一树斜阳蝉更咽,曾绾灞陵离别
鳄鱼有知,其听刺史言:潮之州,大海在其南,鲸、鹏之大,虾、蟹之细,无不归容,以生以食,鳄鱼朝发而夕至也。今与鳄鱼约:尽三日,其率丑类南徙于海,以避天子之命吏;三日不能,至五日;五日不能,至七日;七日不能,是终不肯徙也。是不有刺史、听从其言也;不然,则是鳄鱼冥顽不灵,刺史虽有言,不闻不知也。夫傲天子之命吏,不听其言,不徙以避之,与冥顽不灵而为民物害者,皆可杀。刺史则选材技吏民,操强弓毒矢,以与鳄鱼从事,必尽杀乃止。其无悔!
君去沧江望澄碧,鲸鲵唐突留馀迹
- 祭鳄鱼文拼音解读:
- jué jǐng liáng shí nán zài bìng,tā nián cǐ rì yīng chóu chàng
xī xiān wáng jì yǒu tiān xià,liè shān zé,wǎng shéng chuò rèn,yǐ chú chóng shé è wù wèi mín hài zhě,qū ér chū zhī sì hǎi zhī wài。jí hòu wáng dé báo,bù néng yuǎn yǒu,zé jiāng hàn zhī jiān,shàng jiē qì zhī yǐ yǔ mán、yí、chǔ、yuè;kuàng cháo lǐng hǎi zhī jiān,qù jīng shī wàn lǐ zāi!è yú zhī hán yān luǎn yù yú cǐ,yì gù qí suǒ。jīn tiān zǐ sì táng wèi,shén shèng cí wǔ,sì hǎi zhī wài,liù hé zhī nèi,jiē fǔ ér yǒu zhī;kuàng yǔ jī suǒ yǎn,yáng zhōu zhī jìn dì,cì shǐ、xiàn lìng zhī suǒ zhì,chū gòng fù yǐ gōng tiān dì zōng miào bǎi shén zhī sì zhī rǎng zhě zāi?è yú qí bù kě yǔ cì shǐ zá chǔ cǐ tǔ yě。
jiāng gāo lóu guān qián cháo sì,qiū sè rù qín huái
cǐ lù wú zhī jǐ,míng zhū mò àn tóu
míng cháo zèng fù kōng,mǔ zǐ xiāng chí kū
zào wù wú yán què yǒu qíng,měi yú hán jǐn jué chūn shēng
liǎng chù chūn guāng tóng rì jǐn,jū rén sī kè kè sī jiā
chéng xiǎo zéi bù tú,rén pín shāng kě lián
cì shǐ shòu tiān zǐ mìng,shǒu cǐ tǔ,zhì cǐ mín,ér è yú hàn rán bù ān xī tán,jù chù shí mín chù、xióng、shǐ、lù、zhāng,yǐ féi qí shēn,yǐ zhǒng qí zǐ sūn;yǔ cì shǐ kàng jù,zhēng wèi zhǎng xióng;cì shǐ suī nú ruò,yì ān kěn wèi è yú dī shǒu xià xīn,xǐn xǐn xiàn xiàn,wèi mín lì xiū,yǐ tōu huó yú cǐ xié!qiě chéng tiān zǐ mìng yǐ lái wèi lì,gù qí shì bù dé bù yǔ è yú biàn。
wéi nián yuè rì,cháo zhōu cì shǐ hán yù shǐ jūn shì yá tuī qín jì,yǐ yáng yī、zhū yī,tóu è xī zhī tán shuǐ,yǐ yǔ è yú shí,ér gào zhī yuē:
shí háo cūn lǐ fū qī bié,lèi bǐ cháng shēng diàn shàng duō
yī shù xié yáng chán gèng yàn,céng wǎn bà líng lí bié
è yú yǒu zhī,qí tīng cì shǐ yán:cháo zhī zhōu,dà hǎi zài qí nán,jīng、péng zhī dà,xiā、xiè zhī xì,wú bù guī róng,yǐ shēng yǐ shí,è yú cháo fā ér xī zhì yě。jīn yǔ è yú yuē:jǐn sān rì,qí lǜ chǒu lèi nán xǐ yú hǎi,yǐ bì tiān zǐ zhī mìng lì;sān rì bù néng,zhì wǔ rì;wǔ rì bù néng,zhì qī rì;qī rì bù néng,shì zhōng bù kěn xǐ yě。shì bù yǒu cì shǐ、tīng cóng qí yán yě;bù rán,zé shì è yú míng wán bù líng,cì shǐ suī yǒu yán,bù wén bù zhī yě。fū ào tiān zǐ zhī mìng lì,bù tīng qí yán,bù xǐ yǐ bì zhī,yǔ míng wán bù líng ér wèi mín wù hài zhě,jiē kě shā。cì shǐ zé xuǎn cái jì lì mín,cāo qiáng gōng dú shǐ,yǐ yǔ è yú cóng shì,bì jǐn shā nǎi zhǐ。qí wú huǐ!
jūn qù cāng jiāng wàng chéng bì,jīng ní táng tū liú yú jī
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 清平调共三首,是李白在长安为翰林时所作。有一次,唐明皇与杨贵妃在沉香亭观赏牡丹,因命李白作新乐章,李白奉旨作了这三章。
①花颜:直徐福东渡时携带的三千名漂亮的童男童女。②徐福:为秦始皇寻找长生不老药的游方术士。③武陵滩:指陶渊明笔下的桃花源。
鹭鸶(sī):白鹭。
这首诗收录在《文苑英华》、《李太白全集》及《彰明县志》,是李白出游成、渝等地,返回匡山时所作。“旧山”就是大匡山,《敕赐中和大明寺住持记》碑载:“太白旧山大明古寺,靠戴天之山”。“
雨下得太大了,连高处的田地里都是白茫茫的一片水。农夫披着草衣半夜就去耕地了。人和牛累得筋疲力尽,可是东方的天竟还没有亮。 注释⑴雨足:雨十分大,充足。白:白茫茫。⑵披蓑:披着草
相关赏析
- 此词构思新巧,笔调轻快,在送别之作中别具一格。开篇“水是眼波横”二句匠心独运:前人惯以“眉如春山”、“眼如秋水”之类的譬喻来形容女子容颜之美,而作者此处则反用其意,说水是眼波横流、
释迦牟尼佛说:人因为有爱欲,便从此生出许多忧愁烦恼,从忧愁烦恼又生出许多恐惧害怕之心。如果断除了爱欲,那还有什么值得忧愁恐怖的呢?
[1]秋莲苦:秋莲结子,莲子心苦。[2]“试托”句:意将哀伤之情寄于乐器的弹奏之中。
所谓“游说”就是对人进行劝说。对人进行游说的目的,就是说服人啊。游说者要会粉言饰词,用花言巧语来说服他人。借用花言巧语说服别人,要会随机应变,有所斟酌。回答他人的问话,要会用外交辞
这首诗出自《李太白全集》卷八,是年轻的李白初离蜀地时的作品,大约作于725年(开元十三年的时候)以前。这首诗是李白初次出四川时,写的一首依恋家乡山水的诗。诗人是乘船从水路走的,在船
作者介绍
-
怀濬
怀濬(生卒不详),唐代秭归郡(今湖北西部)僧人。