神女赋
作者:张说 朝代:唐朝诗人
- 神女赋原文:
- 孤飞一片雪,百里见秋毫
汴水流,泗水流,流到瓜州古渡头吴山点点愁
别浦今朝暗,罗帷午夜愁
怅然孤啸,青山故国,乔木苍苔
鬓丝日日添白头,榴锦年年照眼明;
慷慨十年长剑在,登楼一笑暮山横
吊影分为千里雁,辞根散作九秋蓬
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。明日,以白王。王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。寐而梦之,寤不自识;罔兮不乐,怅然失志。于是抚心定气,复见所梦。”王曰:“状何如也?”玉曰:“茂矣美矣,诸好备矣。盛矣丽矣,难测究矣。上古既无,世所未见,瑰姿玮态,不可胜赞。其始来也,耀乎若白日初出照屋梁;其少进也,皎若明月舒其光。须臾之间,美貌横生:晔兮如华,温乎如莹。五色并驰,不可殚形。详而视之,夺人目精。其盛饰也,则罗纨绮绩盛文章,极服妙采照万方。振绣衣,被袿裳,秾不短,纤不长,步裔裔兮曜殿堂,忽兮改容,婉若游龙乘云翔。嫷披服,侻薄装,沐兰泽,含若芳。性合适,宜侍旁,顺序卑,调心肠。”王曰:“若此盛矣,试为寡人赋之。”玉曰:“唯唯。”
黄昏院落,凄凄惶惶,酒醒时往事愁肠
于是摇佩饰,鸣玉鸾;奁衣服,敛容颜;顾女师,命太傅。欢情未接,将辞而去;迁延引身,不可亲附。似逝未行,中若相首;目略微眄,精采相授。志态横出,不可胜记。意离未绝,神心怖覆;礼不遑讫,辞不及究;愿假须臾,神女称遽。徊肠伤气,颠倒失据,黯然而暝,忽不知处。情独私怀,谁者可语?惆怅垂涕,求之至曙。
老母与子别,呼天野草间
今我来思,雨雪载途
夫何神女之姣丽兮,含阴阳之渥饰。披华藻之可好兮,若翡翠之奋翼。其象无双,其美无极;毛嫱鄣袂,不足程式;西施掩面,比之无色。近之既妖,远之有望,骨法多奇,应君之相,视之盈目,孰者克尚。私心独悦,乐之无量;交希恩疏,不可尽畅。他人莫睹,王览其状。其状峨峨,何可极言。貌丰盈以庄姝兮,苞湿润之玉颜。眸子炯其精朗兮,瞭多美而可视。眉联娟以蛾扬兮,朱唇地其若丹。素质干之实兮,志解泰而体闲。既姽婳于幽静兮,又婆娑乎人间。宜高殿以广意兮,翼故纵而绰宽。动雾以徐步兮,拂声之珊珊。望余帷而延视兮,若流波之将澜。奋长袖以正衽兮,立踯躅而不安。澹清静其兮,性沉详而不烦。时容与以微动兮,志未可乎得原。意似近而既远兮,若将来而复旋。褰余而请御兮,愿尽心之。怀贞亮之清兮,卒与我兮相难。陈嘉辞而云对兮,吐芬芳其若兰。精交接以来往兮,心凯康以乐欢。神独亨而未结兮,魂茕茕以无端。含然诺其不分兮,扬音而哀叹!薄怒以自持兮,曾不可乎犯干。
- 神女赋拼音解读:
- gū fēi yī piàn xuě,bǎi lǐ jiàn qiū háo
biàn shuǐ liú,sì shuǐ liú,liú dào guā zhōu gǔ dù tóu wú shān diǎn diǎn chóu
bié pǔ jīn zhāo àn,luó wéi wǔ yè chóu
chàng rán gū xiào,qīng shān gù guó,qiáo mù cāng tái
bìn sī rì rì tiān bái tóu,liú jǐn nián nián zhào yǎn míng;
kāng kǎi shí nián cháng jiàn zài,dēng lóu yī xiào mù shān héng
diào yǐng fēn wéi qiān lǐ yàn,cí gēn sàn zuò jiǔ qiū péng
chǔ xiāng wáng yǔ sòng yù yóu yú yún mèng zhī pǔ,shǐ yù fù gāo táng zhī shì。qí yè yù qǐn,guǒ mèng yǔ shén nǚ yù,qí zhuàng shén lì,yù yì zhī。míng rì,yǐ bái wáng。wáng yuē:“qí mèng ruò hé?”yù duì yuē:“bū xī zhī hòu,jīng shén huǎng hū,ruò yǒu suǒ xǐ,fēn fēn rǎo rǎo,wèi zhī hé yì?mù sè fǎng fú,zhà ruò yǒu jì:jiàn yī fù rén,zhuàng shén qí yì。mèi ér mèng zhī,wù bù zì shí;wǎng xī bù lè,chàng rán shī zhì。yú shì fǔ xīn dìng qì,fù jiàn suǒ mèng。”wáng yuē:“zhuàng hé rú yě?”yù yuē:“mào yǐ měi yǐ,zhū hǎo bèi yǐ。shèng yǐ lì yǐ,nán cè jiū yǐ。shàng gǔ jì wú,shì suǒ wèi jiàn,guī zī wěi tài,bù kě shèng zàn。qí shǐ lái yě,yào hū ruò bái rì chū chū zhào wū liáng;qí shǎo jìn yě,jiǎo ruò míng yuè shū qí guāng。xū yú zhī jiān,měi mào héng shēng:yè xī rú huá,wēn hū rú yíng。wǔ sè bìng chí,bù kě dān xíng。xiáng ér shì zhī,duó rén mù jīng。qí shèng shì yě,zé luó wán qǐ jī shèng wén zhāng,jí fú miào cǎi zhào wàn fāng。zhèn xiù yī,bèi guī shang,nóng bù duǎn,xiān bù zhǎng,bù yì yì xī yào diàn táng,hū xī gǎi róng,wǎn ruò yóu lóng chéng yún xiáng。tuǒ pī fú,tuì báo zhuāng,mù lán zé,hán ruò fāng。xìng hé shì,yí shì páng,shùn xù bēi,diào xīn cháng。”wáng yuē:“ruò cǐ shèng yǐ,shì wèi guǎ rén fù zhī。”yù yuē:“wěi wěi。”
huáng hūn yuàn luò,qī qī huáng huáng,jiǔ xǐng shí wǎng shì chóu cháng
yú shì yáo pèi shì,míng yù luán;lián yī fú,liǎn róng yán;gù nǚ shī,mìng tài fù。huān qíng wèi jiē,jiāng cí ér qù;qiān yán yǐn shēn,bù kě qīn fù。shì shì wèi xíng,zhōng ruò xiāng shǒu;mù lüè wēi miǎn,jīng cǎi xiāng shòu。zhì tài héng chū,bù kě shèng jì。yì lí wèi jué,shén xīn bù fù;lǐ bù huáng qì,cí bù jí jiū;yuàn jiǎ xū yú,shén nǚ chēng jù。huái cháng shāng qì,diān dǎo shī jù,àn rán ér míng,hū bù zhī chù。qíng dú sī huái,shuí zhě kě yǔ?chóu chàng chuí tì,qiú zhī zhì shǔ。
lǎo mǔ yǔ zi bié,hū tiān yě cǎo jiān
jīn wǒ lái sī,yǔ xuě zài tú
fū hé shén nǚ zhī jiāo lì xī,hán yīn yáng zhī wò shì。pī huá zǎo zhī kě hǎo xī,ruò fěi cuì zhī fèn yì。qí xiàng wú shuāng,qí měi wú jí;máo qiáng zhāng mèi,bù zú chéng shì;xī shī yǎn miàn,bǐ zhī wú sè。jìn zhī jì yāo,yuǎn zhī yǒu wàng,gǔ fǎ duō qí,yīng jūn zhī xiāng,shì zhī yíng mù,shú zhě kè shàng。sī xīn dú yuè,lè zhī wú liàng;jiāo xī ēn shū,bù kě jǐn chàng。tā rén mò dǔ,wáng lǎn qí zhuàng。qí zhuàng é é,hé kě jí yán。mào fēng yíng yǐ zhuāng shū xī,bāo shī rùn zhī yù yán。móu zǐ jiǒng qí jīng lǎng xī,liǎo duō měi ér kě shì。méi lián juān yǐ é yáng xī,zhū chún dì qí ruò dān。sù zhì gàn zhī shí xī,zhì jiě tài ér tǐ xián。jì guǐ huà yú yōu jìng xī,yòu pó suō hū rén jiān。yí gāo diàn yǐ guǎng yì xī,yì gù zòng ér chuò kuān。dòng wù yǐ xú bù xī,fú shēng zhī shān shān。wàng yú wéi ér yán shì xī,ruò liú bō zhī jiāng lán。fèn cháng xiù yǐ zhèng rèn xī,lì zhí zhú ér bù ān。dàn qīng jìng qí xī,xìng chén xiáng ér bù fán。shí róng yǔ yǐ wēi dòng xī,zhì wèi kě hū dé yuán。yì shì jìn ér jì yuǎn xī,ruò jiāng lái ér fù xuán。qiān yú ér qǐng yù xī,yuàn jìn xīn zhī。huái zhēn liàng zhī qīng xī,zú yǔ wǒ xī xiāng nán。chén jiā cí ér yún duì xī,tǔ fēn fāng qí ruò lán。jīng jiāo jiē yǐ lái wǎng xī,xīn kǎi kāng yǐ lè huān。shén dú hēng ér wèi jié xī,hún qióng qióng yǐ wú duān。hán rán nuò qí bù fēn xī,yáng yīn ér āi tàn!báo nù yǐ zì chí xī,céng bù kě hū fàn gàn。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 《劝学》是唐朝诗人颜真卿所写的一首古诗。劝勉青少年要珍惜少壮年华,少年时代要知道发愤苦读,勤奋学习,有所作为,否则,等到老了再想读书就迟了,后悔已晚,应该珍惜时光。使孩子初步理解人
头两句写眼前景色:“山桃红花满上头,蜀江春水拍山流。”上句写满山桃花红艳艳,下句写江水拍山而流,描写了水恋山的情景,这样的情景原是很美的,但对诗中的女子来讲,如此美景恰恰勾起了她的
①豆蔻:植物名,春日开花。诗词中常用以比喻少女。②步摇:古代妇女首饰。以下三句皆写妇女的首饰。③烟草:形容草色如烟。
张继博览有识,好谈论,知治体。与皇甫冉交,情逾昆弟。天宝十二年,(公元七五三年)登进士。然铨选落第,归乡。唐代宗李豫宝应元年(公元762年)10月,政府军收复两京,张继被录用为员外
这首词写于元丰五年(1082)春,当时时苏轼因"乌台诗案",被贬任黄州(今湖北黄冈)团练副使。这在苏轼的政治生涯中,是一个重大的打击,然而这首词却在逆境中表现出
相关赏析
- 天啊,不要让这一轮圆月照得我这离家的人无法安眠。面对满月,孤身一人,心中的那个她在哪儿呢?月宫里,只有桂树的影子斑斑驳驳,无人赏看。 注释圆蟾:圆月。蟾:蟾蜍。屈原《天问》有“
二年春季,鲁隐公在潜地与戎人会见,再一次加强惠公时期的友好关系,戎人请求结盟,隐公婉言拒绝了。莒子在向国娶了妻子,向姜在莒国不安心而回到向国。夏季,莒子领兵进入向国,带着向姜回国。
忘掉权势,不畏权势的人,这种人从外表上来看,不是显得很傲慢吗?确实如此,但这种傲慢不是小人似的傲慢,是“道不同,不相为谋。”、“性相近也,习相远也”之类的假傲慢。是我固守我的本性,
苏代为田需游说魏王说:“臣下冒昧地间一下,田文帮助魏国、帮助齐国,为哪个更尽力呢?”魏王说,“他帮助魏国赶不上他帮助齐国。公孙衍帮助魏国、帮助韩国,为哪个更尽力呢?”魏玉说:“他帮
本文记叙的齐鲁长勺之战,是鲁国抵抗齐国进攻的一次战役。虽然是一个不大的战役,但却说明了战略防御的原则,是中国战争史中因为主观指导的正确,后发制人,以小敌大、以弱胜强的著名战例。毛泽
作者介绍
-
张说
张说(667─730),唐文学家。字道济,一字说之,洛阳人。武则天永昌中(689),举贤良方正,授太子校书郎。因不肯依附张易之兄弟,忤旨,被流放钦州。唐中宗复位,召回,进同中书门下平章事,任兵部侍郎。唐睿宗景云二年(711)任宰相,监修国史。玄宗时封燕国公,任中书令。因与姚崇不和,贬为相州刺史,再贬岳州刺史。开元九年(721),复为宰相。翌年出任朔方军节度大使,官至右丞相兼中书令。张说前后历仕四朝、三秉大政,掌文学之任共三十年。文笔雄健,才思敏捷,朝廷重要文诰,多出其手,与许国公苏颋并称「燕许大手笔」。尤其擅长于碑文、墓志的写作,其诗除应制奉和之作外,有不少佳作传世。贬官岳州后,「诗益凄婉,人谓得江山助」(《新唐书》本传)。有《张燕公集》。