与高司谏书
作者:孙惟信 朝代:宋朝诗人
- 与高司谏书原文:
- 几砚昔年游,于今成十秋
修顿首再拜,白司谏足下:某年十七时,家随州,见天圣二年进士及第榜,始识足下姓名。是时予年少,未与人接,又居远方,但闻今宋舍人兄弟,与叶道卿、郑天休数人者,以文学大有名,号称得人。而足下厕其间,独无卓卓可道说者,予固疑足下不知何如人也。其后更十一年,予再至京师,足下已为御史里行,然犹未暇一识足下之面。但时时于予友尹师鲁问足下之贤否。而师鲁说足下:“正直有学问,君子人也。”予犹疑之。夫正直者,不可屈曲;有学问者,必能辨是非。以不可屈之节,有能辨是非之明,又为言事之官,而俯仰默默,无异众人,是果贤者耶!此不得使予之不疑也。自足下为谏官来,始得相识。侃然正色,论前世事,历历可听,褒贬是非,无一谬说。噫!持此辩以示人,孰不爱之?虽予亦疑足下真君子也。是予自闻足下之名及相识,凡十有四年而三疑之。今者推其实迹而较之,然后决知足下非君子也。
呜呼! 何时眼前突兀见此屋
今日山城对垂泪,伤心不独为悲秋
且希文果不贤邪?自三四年来,从大理寺丞至前行员外郎,作待制日,日备顾问,今班行中无与比者。是天子骤用不贤之人?夫使天子待不贤以为贤,是聪明有所未尽。足下身为司谏,乃耳目之官,当其骤用时,何不一为天子辨其不贤,反默默无一语;待其自败,然后随而非之。若果贤邪?则今日天子与宰相以忤意逐贤人,足下不得不言。是则足下以希文为贤,亦不免责;以为不贤,亦不免责,大抵罪在默默尔。
伏以今皇帝即位已来,进用谏臣,容纳言论,如曹修古、刘越虽殁,犹被褒称。今希文与孔道辅皆自谏诤擢用。足下幸生此时,遇纳谏之圣主如此,犹不敢一言,何也?前日又闻御史台榜朝堂,戒百官不得越职言事,是可言者惟谏臣尔。若足下又遂不言,是天下无得言者也。足下在其位而不言,便当去之,无妨他人之堪其任者也。
年年雪里常插梅花醉
昨日安道贬官,师鲁待罪,足下犹能以面目见士大夫,出入朝中称谏官,是足下不复知人间有羞耻事尔。所可惜者,圣朝有事,谏官不言而使他人言之,书在史册,他日为朝廷羞者,足下也。《春秋》之法,责贤者备。今某区区犹望足下之能一言者,不忍便绝足下,而不以贤者责也。若犹以谓希文不贤而当逐,则予今所言如此,乃是朋邪之人尔。愿足下直携此书于朝,使正予罪而诛之,使天下皆释然知希文之当逐,亦谏臣之一効也。
提笼忘采叶,昨夜梦渔阳
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅
前日足下在安道家,召予往论希文之事。时坐有他客,不能尽所怀。故辄布区区,伏惟幸察,不宣。修再拜。
昔汉杀萧望之与王章,计其当时之议,必不肯明言杀贤者也。必以石显、王凤为忠臣,望之与章为不贤而被罪也。今足下视石显、王凤果忠邪?望之与章果不贤邪?当时亦有谏臣,必不肯自言畏祸而不谏,亦必曰当诛而不足谏也。今足下视之,果当诛邪?是直可欺当时之人,而不可欺后世也。今足下又欲欺今人,而不惧后世之不可欺邪?况今之人未可欺也。
料峭春寒中酒,交加晓梦啼莺
苔深不能扫,落叶秋风早
高峰入云,清流见底
前日范希文贬官后,与足下相见于安道家。足下诋诮希文为人。予始闻之,疑是戏言;及见师鲁,亦说足下深非希文所为,然后其疑遂决。希文平生刚正、好学、通古今,其立朝有本末,天下所共知。今又以言事触宰相得罪。足下既不能为辨其非辜,又畏有识者之责己,遂随而诋之,以为当黜,是可怪也。夫人之性,刚果懦软,禀之于天,不可勉强。虽圣人亦不以不能责人之必能。今足下家有老母,身惜官位,惧饥寒而顾利禄,不敢一忤宰相以近刑祸,此乃庸人之常情,不过作一不才谏官尔。虽朝廷君子,亦将闵足下之不能,而不责以必能也。今乃不然,反昂然自得,了无愧畏,便毁其贤以为当黜,庶乎饰己不言之过。夫力所不敢为,乃愚者之不逮;以智文其过,此君子之贼也。
寂寂柴门村落里,也教插柳记年华
- 与高司谏书拼音解读:
- jǐ yàn xī nián yóu,yú jīn chéng shí qiū
xiū dùn shǒu zài bài,bái sī jiàn zú xià:mǒu nián shí qī shí,jiā suí zhōu,jiàn tiān shèng èr nián jìn shì jí dì bǎng,shǐ shí zú xià xìng míng。shì shí yǔ nián shào,wèi yú rén jiē,yòu jū yuǎn fāng,dàn wén jīn sòng shè rén xiōng dì,yǔ yè dào qīng、zhèng tiān xiū shù rén zhě,yǐ wén xué dà yǒu míng,hào chēng dé rén。ér zú xià cè qí jiān,dú wú zhuō zhuō kě dào shuō zhě,yǔ gù yí zú xià bù zhī hé rú rén yě。qí hòu gèng shí yī nián,yǔ zài zhì jīng shī,zú xià yǐ wèi yù shǐ lǐ xíng,rán yóu wèi xiá yī shí zú xià zhī miàn。dàn shí shí yú yǔ yǒu yǐn shī lǔ wèn zú xià zhī xián fǒu。ér shī lǔ shuō zú xià:“zhèng zhí yǒu xué wèn,jūn zǐ rén yě。”yǔ yóu yí zhī。fū zhèng zhí zhě,bù kě qū qǔ;yǒu xué wèn zhě,bì néng biàn shì fēi。yǐ bù kě qū zhī jié,yǒu néng biàn shì fēi zhī míng,yòu wèi yán shì zhī guān,ér fǔ yǎng mò mò,wú yì zhòng rén,shì guǒ xián zhě yé!cǐ bù de shǐ yǔ zhī bù yí yě。zì zú xià wèi jiàn guān lái,shǐ dé xiāng shí。kǎn rán zhèng sè,lùn qián shì shì,lì lì kě tīng,bāo biǎn shì fēi,wú yī miù shuō。yī!chí cǐ biàn yǐ shì rén,shú bù ài zhī?suī yǔ yì yí zú xià zhēn jūn zǐ yě。shì yǔ zì wén zú xià zhī míng jí xiāng shí,fán shí yǒu sì nián ér sān yí zhī。jīn zhě tuī qí shí jī ér jiào zhī,rán hòu jué zhī zú xià fēi jūn zǐ yě。
wū hū! hé shí yǎn qián tū wù jiàn cǐ wū
jīn rì shān chéng duì chuí lèi,shāng xīn bù dú wèi bēi qiū
qiě xī wén guǒ bù xián xié?zì sān sì nián lái,cóng dà lǐ sì chéng zhì qián xíng yuán wài láng,zuò dài zhì rì,rì bèi gù wèn,jīn bān xíng zhōng wú yǔ bǐ zhě。shì tiān zǐ zhòu yòng bù xián zhī rén?fū shǐ tiān zǐ dài bù xián yǐ wéi xián,shì cōng míng yǒu suǒ wèi jǐn。zú xià shēn wéi sī jiàn,nǎi ěr mù zhī guān,dāng qí zhòu yòng shí,hé bù yī wèi tiān zǐ biàn qí bù xián,fǎn mò mò wú yī yǔ;dài qí zì bài,rán hòu suí ér fēi zhī。ruò guǒ xián xié?zé jīn rì tiān zǐ yǔ zǎi xiàng yǐ wǔ yì zhú xián rén,zú xià bù dé bù yán。shì zé zú xià yǐ xī wén wèi xián,yì bù miǎn zé;yǐ wéi bù xián,yì bù miǎn zé,dà dǐ zuì zài mò mò ěr。
fú yǐ jīn huáng dì jí wèi yǐ lái,jìn yòng jiàn chén,róng nà yán lùn,rú cáo xiū gǔ、liú yuè suī mò,yóu bèi bāo chēng。jīn xī wén yǔ kǒng dào fǔ jiē zì jiàn zhēng zhuó yòng。zú xià xìng shēng cǐ shí,yù nà jiàn zhī shèng zhǔ rú cǐ,yóu bù gǎn yī yán,hé yě?qián rì yòu wén yù shǐ tái bǎng cháo táng,jiè bǎi guān bù dé yuè zhí yán shì,shì kě yán zhě wéi jiàn chén ěr。ruò zú xià yòu suì bù yán,shì tiān xià wú de yán zhě yě。zú xià zài qí wèi ér bù yán,biàn dāng qù zhī,wú fáng tā rén zhī kān qí rèn zhě yě。
nián nián xuě lǐ cháng chā méi huā zuì
zuó rì ān dào biǎn guān,shī lǔ dài zuì,zú xià yóu néng yǐ miàn mù jiàn shì dài fū,chū rù cháo zhōng chēng jiàn guān,shì zú xià bù fù zhī rén jiān yǒu xiū chǐ shì ěr。suǒ kě xī zhě,shèng cháo yǒu shì,jiàn guān bù yán ér shǐ tā rén yán zhī,shū zài shǐ cè,tā rì wèi cháo tíng xiū zhě,zú xià yě。《chūn qiū》zhī fǎ,zé xián zhě bèi。jīn mǒu qū qū yóu wàng zú xià zhī néng yī yán zhě,bù rěn biàn jué zú xià,ér bù yǐ xián zhě zé yě。ruò yóu yǐ wèi xī wén bù xián ér dāng zhú,zé yǔ jīn suǒ yán rú cǐ,nǎi shì péng xié zhī rén ěr。yuàn zú xià zhí xié cǐ shū yú cháo,shǐ zhèng yǔ zuì ér zhū zhī,shǐ tiān xià jiē shì rán zhī xī wén zhī dāng zhú,yì jiàn chén zhī yī xiào yě。
tí lóng wàng cǎi yè,zuó yè mèng yú yáng
shí lún shuāng yǐng zhuǎn tíng wú,cǐ xī jī rén dú xiàng yú
qián rì zú xià zài ān dào jiā,zhào yǔ wǎng lùn xī wén zhī shì。shí zuò yǒu tā kè,bù néng jǐn suǒ huái。gù zhé bù qū qū,fú wéi xìng chá,bù xuān。xiū zài bài。
xī hàn shā xiāo wàng zhī yǔ wáng zhāng,jì qí dāng shí zhī yì,bì bù kěn míng yán shā xián zhě yě。bì yǐ shí xiǎn、wáng fèng wèi zhōng chén,wàng zhī yǔ zhāng wèi bù xián ér bèi zuì yě。jīn zú xià shì shí xiǎn、wáng fèng guǒ zhōng xié?wàng zhī yǔ zhāng guǒ bù xián xié?dāng shí yì yǒu jiàn chén,bì bù kěn zì yán wèi huò ér bù jiàn,yì bì yuē dāng zhū ér bù zú jiàn yě。jīn zú xià shì zhī,guǒ dāng zhū xié?shì zhí kě qī dāng shí zhī rén,ér bù kě qī hòu shì yě。jīn zú xià yòu yù qī jīn rén,ér bù jù hòu shì zhī bù kě qī xié?kuàng jīn zhī rén wèi kě qī yě。
liào qiào chūn hán zhōng jiǔ,jiāo jiā xiǎo mèng tí yīng
tái shēn bù néng sǎo,luò yè qiū fēng zǎo
gāo fēng rù yún,qīng liú jiàn dǐ
qián rì fàn xī wén biǎn guān hòu,yǔ zú xià xiāng jiàn yú ān dào jiā。zú xià dǐ qiào xī wén wéi rén。yǔ shǐ wén zhī,yí shì xì yán;jí jiàn shī lǔ,yì shuō zú xià shēn fēi xī wén suǒ wéi,rán hòu qí yí suì jué。xī wén píng shēng gāng zhèng、hào xué、tōng gǔ jīn,qí lì cháo yǒu běn mò,tiān xià suǒ gòng zhī。jīn yòu yǐ yán shì chù zǎi xiàng dé zuì。zú xià jì bù néng wéi biàn qí fēi gū,yòu wèi yǒu shí zhě zhī zé jǐ,suì suí ér dǐ zhī,yǐ wéi dāng chù,shì kě guài yě。fū rén zhī xìng,gāng guǒ nuò ruǎn,bǐng zhī yú tiān,bù kě miǎn qiǎng。suī shèng rén yì bù yǐ bù néng zé rén zhī bì néng。jīn zú xià jiā yǒu lǎo mǔ,shēn xī guān wèi,jù jī hán ér gù lì lù,bù gǎn yī wǔ zǎi xiàng yǐ jìn xíng huò,cǐ nǎi yōng rén zhī cháng qíng,bù guò zuò yī bù cái jiàn guān ěr。suī cháo tíng jūn zǐ,yì jiāng mǐn zú xià zhī bù néng,ér bù zé yǐ bì néng yě。jīn nǎi bù rán,fǎn áng rán zì dé,liǎo wú kuì wèi,biàn huǐ qí xián yǐ wéi dāng chù,shù hū shì jǐ bù yán zhī guò。fū lì suǒ bù gǎn wéi,nǎi yú zhě zhī bù dǎi;yǐ zhì wén qí guò,cǐ jūn zǐ zhī zéi yě。
jì jì zhài mén cūn luò lǐ,yě jiào chā liǔ jì nián huá
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- 同人,(内卦)阴柔得位而居中,与(外卦)乾相应。(天与火同性)故曰同人。《同人》卦说:“于郊野与人同志,亨通,利于涉越大河”。乾之阳道利行,文明而且刚健,(二五)处中得正而相应
有些人交友,翻手覆手之间,一会儿像云的趋合,一会儿像雨的纷散,变化多端,这种贿赂之交、势利之交、酒肉之交是多么地让人轻蔑愤慨、不屑一顾!可是你看,古人管仲和鲍叔牙贫富不移的君子
“趁火打劫”,是乘敌人遭遇天灾、内乱,或内扰外患交加的困境之际,给以打击,从而捞取军事、政治、经济等方面的好处,但是这种招法,玩不好就会惹火上身,以致自焚。如果一个国家或一个集团遭
1.这首词是苏轼豪放词中较早之作,作于公元1075年(熙宁八年)冬,当时苏轼任密州知州。据《东坡纪年录》:“乙卯冬,祭常山回,与同官习射放鹰作。”苏轼有《祭常山回小猎》诗云:“青盖
本文讲的是“信”和“礼”。陈太丘与友人相约,友人失信,没按时来,陈太丘就走了。友人对此不但不自责,反而辱骂陈太丘无信、“非人”。元方是怎样面对的呢?首先,他提出什么是“无信”?“君
相关赏析
- 此诗作于庆历四年或之后。诗人被革职削籍为民后,于苏州修建沧浪亭,隐居不仕。《夏意》作于苏州隐居之时。
诗的起笔即化用「楚虽三户,亡秦必楚」一语,点明主题,并以感情急切、激愤的「情何极」、「气未平」定下了全篇悲壮激越的基调,表达出作者誓灭清人,恢复明朝的强烈爱国情感。接下来由情入景,
这首词写作年代不可确考,朱祖谋认为词意与《殢人娇》略同,把它编入宋神宗熙宁十年(1077年)。因为据《纪年录》,这年三月一日,苏轼在汴京与王诜会于四照亭,上王诜侍女倩奴求曲,遂作《洞仙歌》、《殢人娇》与之。
该诗情深意切,既渴望了祖国的统一,又将乡愁描写的淋漓尽致。正像中国大地上许多江河都是黄河与长江的支流一样,余光中虽然身居海岛,但是,作为一个挚爱祖国及其文化传统的中国诗人,他的乡愁诗从内在感情上继承了我国古典诗歌中的民族感情传统,具有深厚的历史感与民族感。
陈臻的推论看起来似乎有道理,二者必居其一,但实际上却局限于形式逻辑的范畴,是就是,不是就不是,缺乏辨证逻辑的灵活性,不能解决特殊性的问题。孟子的回答则是跳出了“两难推论”的藩篱,具
作者介绍
-
孙惟信
孙惟信 (公元1179年~1243年)字季蕃,号花翁,开封(今属河南)人。生于宋孝宗淳熙六年,卒于理宗淳祐三年,年六十五岁。以祖荫调监,不乐弃去。始婚于婺,后去婺出游。留苏、杭最久。一榻外无长物,躬婪而食。名重江、浙间,公卿闻其至,皆倒屣而迎长。长身缦袍,气度疏旷,见者疑为侠客异人。每倚声度曲,散发横笛;或奋袖起舞,悲歌慷慨。终老江湖间。淳祐三年客死钱塘,年六十五。与杜范、赵师秀、翁定、刘克庄等交厚。刘克庄为撰墓志铭,称其“倚声度曲,公瑾之妙。散发横笛,野王之逸。奋神起舞,越石之壮也”。
方回《瀛奎律髓》卷四二谓“孙季蕃老于花酒,以诗禁仅为词,皆太平时节闲人也”。《直斋书录解题》著录有《花翁集 》一卷,注云:“ 在江湖中颇有标致,多见前辈,多闻旧事,善雅谈,长短句尤工。尝有官,弃去不仕。”又沈义父《乐府指迷》云:“孙花翁有好词,亦善运意,但雅正中忽有一两句市进话,可惜。”有《 花翁词 》一卷,已佚。赵万里《校辑宋金元人词》有辑本。