闲情赋

闲情赋原文：

玉惨花愁出凤城，莲花楼下柳青青
今日清明节，园林胜事偏
激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
杨柳散和风，青山澹吾虑
韶华不为少年留恨悠悠几时休
初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
烟霏云敛；其容清明，天高日晶；
夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
曾与美人桥上别，恨无消息到今朝
考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
钓罢归来不系船，江村月落正堪眠
江豚吹浪立，沙鸟得鱼闲
盈盈一点芳心，占多少春光，问卿知否红妆莫斗
日射纱窗风撼扉，香罗拭手春事违

闲情赋拼音解读：

yù cǎn huā chóu chū fèng chéng，lián huā lóu xià liǔ qīng qīng
jīn rì qīng míng jié，yuán lín shèng shì piān
jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
yáng liǔ sàn hé fēng，qīng shān dàn wú lǜ
sháo huá bù wéi shào nián liú hèn yōu yōu jǐ shí xiū
chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
yān fēi yún liǎn；qí róng qīng míng，tiān gāo rì jīng；
fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
céng yǔ měi rén qiáo shàng bié，hèn wú xiāo xī dào jīn zhāo
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
diào bà guī lái bù xì chuán，jiāng cūn yuè luò zhèng kān mián
jiāng tún chuī làng lì，shā niǎo dé yú xián
yíng yíng yì diǎn fāng xīn，zhàn duō shǎo chūn guāng，wèn qīng zhī fǒu hóng zhuāng mò dòu
rì shè shā chuāng fēng hàn fēi，xiāng luó shì shǒu chūn shì wéi
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

遯卦：亨通。有小利的占问。初六：君子全部隐退，危险。不利于出行。六二：用黄牛皮绳把马绑住。它不可能逃脱。九三：羁系住隐退者，他心里很痛苦，危险。豢养奴婢，吉利。九四：喜欢隐遁，
孟子说：“人们的毛病，在于总喜欢充当别人的老师。”
《务本新书》：蚕室的寒和暖，蚕的饥和饱，布蚕的稀和密，蚕的眠和起，喂饲的紧和慢。指饲喂时给食的频率多少。注释①体：事体，如《后汉书·胡广传》“练达事体”；或谓体要，如
⑴函谷关：中国历史上建置最早的雄关要塞之一，位于今河南省灵宝市北15公里处，因关在谷中，深险如函，因而得名。⑵脱逃东奔：指孟尝君趁夜逃出秦国的典故。⑶毂：指车轮。⑷弹铗：弹剑，指代
二十六日鸡叫第二遍备饭。天亮时，顺着江的西岸行。四里多，往南来到岔路，有溪水自西峡中流来，在东边与银龙江合流，数十户人家在下边扼住溪口。于是下涉这条溪水，沿南山的北面走，在这里江水

相关赏析

黄帝问道：五运交替，与在天之六气相应，一周六步之内，阴阳往复，阳去阴来，寒一去暑亦就跟着来了，真气与邪气都争，内外不得统一，六经的血气动荡不安， 五脏的本气相互倾扎而转移，太过则一
到底是西湖六月天的景色，风光与其它季节确实不同。荷叶接天望不尽一片碧绿,阳光下荷花分外艳丽鲜红。注释①晓出：太阳刚刚升起。②净慈寺：全名“净慈报恩光孝禅寺”，与灵隐寺为杭州西湖
卢照邻，唐初诗人。字升之，号幽忧子，“初唐四杰”之一。卢照邻的具体生卒年，史无明载。后人只能据其诗作及联系相关事件等，推测其生卒时间：《中国历代人名大辞典》载：“约635-约689
作者赞颂牧童清闲恬适,不追求名利的生活,他认为人应活得悠闲自在,不应受名利所驱
(上)炀皇帝名广，一名英，小名阿摐，是隋高祖的第二个儿子。　　母亲是文献独狐皇后。　　皇上的容貌仪表很美，从小机敏聪慧，在诸王子中他特别得到高祖及皇后的宠爱。　　在北周，凭借高祖的

作者介绍

洪适 洪适（1117～1184）南宋金石学家、诗人、词人。初名造，字温伯，又字景温；入仕后改名适，字景伯；晚年自号盘洲老人，饶州鄱阳（今江西省波阳县）人，洪皓长子，累官至尚书右仆射、同中书门下平章事兼枢密使，封魏国公，卒谥文惠。洪适与弟弟洪遵、洪迈皆以文学负盛名，有“鄱阳英气钟三秀”之称。同时，他在金石学方面造诣颇深，与欧阳修、赵明诚并称为宋代金石三大家。